Norðanfari - 28.01.1871, Blaðsíða 4

stæíu til aS torga Páli fyrirhöfnina f því er
honum kemur bezt. (Pramh. síöar).
25. janúar 1871.
I umboíi fjelags eins á Akureyri.
Jónas Sveinsson.
NAUÐV0RN.
sSkýtzt þó skír sje; fárr er fullrýninn, og
hálfsagt, er þó einn segi“. þetta og þvíiíkt,
fió mjer í hog, er jeg las Laufáss-prófasts-
greinina í Nf. 49.— 50. nr, er ekkert afsakar;
nema gieymska. því aldrei hefði bann á sig
hlaupið í a& rita þá grein, ef munaö hefði,
hvab mjer hjet og bauð, í brjefi 7. juní 1866,
þegar var ab leiba mig og laía til ab þjóna
Stabarsókn; og hvab gat Ieitt efea neytt hann
strax sama haust, í brjefi 30. okt. 1866, aí>
rjúfa þat) heit? livab? nema krafa sra. J.
Austmanns, um hálfar tekjur prestakallsins, ef
ab sjer tæki ab þjóna Ljósavatnssókn ? og
hvafe dró hann til sama haust, ab vilja fá iijá
mjer, vissa skírslu um upphæb allra prests-
tekja f Stabarsókn, og þegar homim leiddist
ab eigi fjekk, svo fljótt sem vildi, sína heiintu
helft, úr því er jeg haffci uppgefib, eba libib
flesta um, í 2—3 þá Iitin ár, eba var vonlaus
at> fá, hvat> dró hann þá til haustib 1868, ab
senda til mín, í sínu umboöi, Sigurt) hrepp-
stjóra á Ljósavatni til at> reíkna sem gleggst,
hvati öll prestgjöld í þóroddst. sókn gæti hæst
ort>i&, árin: 1866,—67, — ,68, ef sem bezt og
beinast gildist, til síbasta penings hjá hverj-
um öreiga?
Brjef hans til mín 4. des. 1868, hvar í
hann'? fá vill hjá mjer 50 rd., af Stabarsókn
árin: 1866,—67, en 30rd árib 1868, en sleppa
1 rd. fyrir hverja messuferb mína, (sem er
lítit> fyrir beztu, en sem ekkert fyrir verstu
(— ervibustu ferbirnar), sýnir bezt hvab satt
er í ræba prófasts. þegar jeg enn vegna
daníansbáginda og dýrtíbar, svo vi& mann-
felli lá, ei gat greitt hontim helft þess, er jeg
eigi hafbi brjóst til ab heimta af öreigum, er
láu vib dau&an; hvab dró hann þá tii a& á-
kæra mig fyrir óskil vib sig? í brjefi til pró-
fasts í janúar 1869 a& því er brjef hans 1.
marz 1869 birtir mjer; og 2 önnur brjefhans
31, marz og 5. maí s. á. eru sama efnis, a&
nokkru leyti, hvab sýna öll þessi 5 brjef pró-
fasts og 4 brjef sra. Austmanns o: 3. febr og
7. des.— 67, og 12. nóv. og 4. des. 1868 ?
og fyrrtje&ar gjaldaspurnir haustib 1866, hva&
nema a&, prófastur hafi or&ib a& lofa sra.
Austmann jöfnum skiptum, á því er meira
gæti fengizt af Sta&arsókn en Ljósavatnssókn.
þó brjef hans 4. des. 1868, ei sty&ji vi& öll
bjertöld 9 brjef prófasts, og sra. Austraanns
er þa& einhlýtt til a& sýna: a& alsannar sje
þær 5 líuur, hjá íbúa Sta&arsóknar, er pró-
fastur ný&ir og útatar hann mest fyrir, enn
flest ýkt og ósatt í 19 línum hans þar nefcan-
undir. þó má þa& eitt þar í satt vera „a&
síra Austmann hafi tekiö ljúflega, a& þjóna
Ljósavatnssókn án þess a& áskilja neitt víst
kaup“, þegar prófastur ba& hann þess haustifc
1865; þegar engin vissi a& þess vi&þyrfti
nema til vorsins 1866. Ef jeg ei hlíf&ist vi&
a& bletta, blessa&an prófastinn, var hægast a&
sýna vi& vissa votta, alla þá stafci, allra brjef-
anna, er sýna a& ómætt og órjett, sje áhlaup
hans, á síknan íbúa Sta&arsóknar; er mjer
var skylt a& mæla bót og vörn, þar hann
talar mitt mál, og hefir flest rjett eptir mjer
haft. Enn hef&i jeg eigi átt öll þessi brjef
óeydd, hef&i hann hlotifc a& hafa allarskamm-
ir prófastsins sem bótlaust bit, og engri vörn
getab fyrir sig komifc, þó aldrei hefbi hann
nema satt a& mæla. Ætti hjer annar í hlut,
mundi ei hlífst vi&, a& fá þeim f fullu máli
álíkt atyr&a álas, eins og hann jós á BÍknan
íbúa Sta&arsóknar, fyrir sannyr&i hans, og
slettur á blafcamenn, fyrir a& ljá þeim rúm í
bla&inu. Enn þó mjer finnist grein prófasts,
æ&i ósönn, dettur mjer ei í hug a& ásaka
bla&amann um hana.
Svo eru þá 10 sta&ir, 10 fyrrtaldra brjefa,
10 rök og vætti: a& þær 5 línur f ræ&u, í-
búa Sta&arsóknar, er prófastur hamast helzt
a&, eru sannari enn flest í allri prófastsgrein-
inni, er vir&ist rangtekins inntaks röng út-
legging; er ver&i a& renna aptur, (-Kkast I..-)
þegar sönnu mætir; og sýnir afc: þó úr
prófasts penna renna nenni; allt fullsanna&
enn ei senn, er, sem ber ab kenni menn. —
og: Líka villast lær&ir menn, er lýsa bezt;
eins þeim getur yfirsjcst; einhvern hafa flestir
brest.
Húsavík 14. desember 1870.
J, Yngvaldsson,
þó nokkur mjer vinveiltur e&a vanda-
bundinn íbúi í þóroddssta&arsókn, hafi afvitafc,
e&a átt þátt í greininni me& fyrirsögn: Rjett
er bezt, en rangt fer verst, ÍNf, nr 45 —46.,
set jeg mig nú a& öllu leyti fyrir hann í hans
stab, og skal því öll ábyrgb af greininni lenda
á e i n u m m j e r, enn alls engin á neinn hátt,
á herra ritstjóra Birni Jónssyni Sakara&ili,
á og má því sækja mig en engan annan, um
tje&a grein. — Líka áskil jeg a& herra B. rit-
stjóri, láti sem fyrst prenta í Nf. grein mína:
„Nau&vörn“, er jeg til þess sendi honum í
næstli&num mánn&i — og fyrr enn jeg veit
þa& gjört gegni jeg ei sókn í máli þessu.
Húsavík 19 jan. 1871,
J. Yngvaldsson.
— Samkvæmt auglýsingu í f. á. Nf. nr.
52, átti a& haida hjer „Gránufund" 19 þ m.,
en vegna hrí&anna sem voru frá 12—18 þ m.
dyngdi ni&ur svo mikilli fönn, a& næstura var
ókleyft, drógst fundurinn því um einn dag
e&ur til þess 20. Ur&u þeir fáir sem gátu
sótt fundinn. Mun þa& helzta er gjiir&ist á
fundi þessum, a& herra alþingism. Tryggvi
Gunnarsson á Hallgilsstö&um, var kosinn til
a& fara utan me& fyrstu póstskipsfer&inni í
vetur, til a& annast útrjettingar fjelagsins erlend-
is, svo a& „Grána geti verifc komin hinga& a&
vori &em allra fyrst. Af þessu vir&ist au&-
sætt, a& fjelagib ekki hefir leigt Svb. Jakob-
sen hana eptirlei&is, eins og oss í nóv. f. á.
var skrifab frá Kmh. nl.: „Ekki gjörir vfst
Grána ykkar stórar fígúrur fyrst um sinn, þvf
nú er hún a& sögn leigfc Jakobsen til næsta
árs, og vörur þær sem látnar voru í hana f
sumar heima, er sagt a& valla muni hrökkva
fyrir afcgjörfc þá er hún nú þarf me&. Kem-
ur Tryggvi á Hallgilstöfcum hingafc í haust ?
Sumir eru a& segja þa&.
— Fyrir næstlifcin jól og nýár, ljet stór-
kaupma&ur Carl Höepfner í Kaupmannahöfn,
verzlunarstjóra sinn E. E. Möller á Akureyri,
úthluta 50 rd. vir&i f ofnbran&i, me&al hinna
fátæknstu hjer í bænum (Akureyri), er vissu-
lega mun hafa komi& þeim vel f þarfir, er
þessarar göfuglyndu gjafar ur&u a&njótandi;
fyrir hva& nefndir fátæklingar munu eigi a&
eins í brjóstum sínum, heldur og opinberlega,
í þessu e&a ö&ru bla&i, tjá stórkaupmannin-
um, eins og hann líka sannlega á skilifc, sín-
ar virfcingarfyllstu og innilegustu þakkir.
17. þ. m fjell snjóflób á Krakavöllum f
Flókadal f Vesturfljótum, sem tók hús me& 2
hestum og fjárhús me& 5 sau&um, 40 hesta
af heyi og 1 mann; af hverju ekkert var
fundib þá seinast frjettist þa&an og hingab.
A&faranóttina liins 18. þ. m. fjell snjó-
fló& á Grund í Ólafsfir&i, sem tók þar fjós-
heyifc me& tveimur kýrfó&rum af tö&u Hús-
tópt er sög& á bak vi& bæinn sem fló&ifc lenti
fyrst f, og þegar þa& haf&i fyllt hana fór þa&
fram af bænum og mölfa&i um leifc bæjar-
dyrahur&ina. Allt fólkifc haffci flúi& úr bæn-
um.
— í hrí&unum 11.—13. fjell snjóflób á
Ánastö&um í Sölfadal í Eyjafir&i, sem braut
inn hús, tók af hey og bana&i 18 kindum.
Fólkib fjekk sjer me& naumindum bjargafc út
úr ba&stofunni og bænum og komizt yfir a&
Draflast. hinumegin í dainum. — Af því sem
vjer höfum enn ekki getafc frjett greinilega
aif þessum sí&asttalda vo&a-atbur&i, þá höf-
um vjer lagt driigur fyrir a& fá sannar skýrsl-
ur um hann í næsta bla&i.
— þri&judaginn 10. þ. m., voru 7 menn
hjer af Svalbar&sströnd sjólei&is í kanpstab á 4
róinni byttu. þá þeir fóru hjefcan heim á lei&
var komib kvöld en sunnangola dálítil svo siglt
var; byttan var mikifc hla&in af kornmat, og
nokkrum bor&um, og svo haf&i 8. ma&urinn úr
Eyjaf. slegist í förina; þegar kom út fyrir
framan Tungueyri á Svalbar&sströnd, kenndi
stýrib grynnsla svo þa& hrökk uppaf, en var&
þó komi& aptur á krókana, þó myrkt væri
or&i& ; me&an á þessu stó& haf&i byttan snú-
izt til djúps upp í goluna, lagfci þá einn skip=
verja út ár, og ætla&i a& rjetta horfib á bytt-
unni. Af þessu og því a& seglib var& flatt
vi& goluna halla&ist byttan og sjór gekk inn
á hljebor&ifc svo þegar hvolf&ist. Eyfir&ing-
urinn komst á kjöl og varfc bjargab. Hin-
ir 7 fórust; eru 5 af þeim fundnir og flest
allt annafc sem á byttunni var. Seinna von-
um vjer a& geta skýrt gjörr frá þessum hryggi-
lega atbur&i er sannar hi& fornkve&na: Marg-
ur drukknar nærri landi“.
Fimtudaginn 11. þ. m. iög&u 2 menn, sem
hjetu Halldór Jónsson og Gu&mundur gullsm.
Pálsson, af stafc frá Steiná í Svartárdal, sem
ætlu&u yfir háisinn og vestur a& Boliastö&um
í Blöndudal, en þá þeir komu upp á hálsinn
varfc hrí&in svo dimm a& þeir viltust og sett-
ust a& og grófn sig í fönn, og sofnn&u sí&an;
dreymdi þá Halldór a& honum þótti ma&ur
koma til sín, og segja: ef þú vilt komast til
bæja, þá kondu strax, vi& þetta hrökk Hall-
dór npp, og sá a& hrí&in var enn hin sama;
vakti hann þá Gufcm. og vildi fá hann meh
sjer, en hann neita&i a& fara. Halidór lag&i
svo af sta&, sýndist honum þá a&v hann sæi
þústur hverja af annari er hann hjelt a& væri
liús e&a bæir, en þá hann kom þangab var þetta
ekkert; hjelt hann samt áfrain þar til hann a&
nýju viltist og gróf sig í fönn, og lá þar til
þess á föstudaginn, a& hann ná&i óskemmdur
ofanab Sellandi í Blöndudal. En af Gu&m,
er þa& a& segja, a& hann fannst örendur á 4
degi e&a 14. þ, m., nokkub frá því er þeir
höf&u grafib sig í fönnina í fyrstu, svoafþví
rá&a menn a& Gu&in. sálugi hafi enn vilst.
þegar hann fannst lá hann ofan á fönninni,
hálfvolgur og haf&i lagt sig til áfcur hann dó.
UPPG0TVANIR.
S k r i f k ú I a n. Forstö&uma&urinn fyrir
Heyrnar- og málleysingjaskólanum f Kaup-
mannahöfn hefir nýskefc fundifc upp eins kon-
ar vjel, sem f laginu líkist hallbor&i, en hann
þó kallar skrifkúlu. og hann hefir fengifc einka
leyfi fyrir, a& smí&a einn í næstu 15 ár. Vjel
þessi getur prentafc fljótar enn talab ver&ur,
t. a. m. getur hún á einni klukkustuud sett
36,000 bókstafi, í sta& þess sem duglegustu
setjarar á sama tíma ekki geta sett meira enn
í rnesta lagi 2,400? bókstafi. Menn segja ub
vjel þessi geti brúkast þá prenta á rafsegul-
þrá&afregnir, og telja hana me&al hinna
mestu uppgötvana, sem gjör&ar hafa ver-
i& á þessari öld, svo sem gufuskipin, járn-
brautirnar, rafsegulþræ&irnir og gufubyssur
þær er skjóta mörgum kúlum í senn. Að
sönnu eru sagfcir á henni enn þánokkrir smá
gailar, sem smi&urinn segist au&veldlega geta
bætt úr. Meö vjel þessari getur hann og kennt
hinum heyrnar-og mállausu a& skrifa jafn
fljótt og þeir sem fulla sjón hafa, því spilab
er e&a leikiö á vjel þessa, sem söngborb
(Klaveer).
— Frakkar hafa ætí& þótt hinir mestu hug-
vitsmenn, og einkum hafa þeir fengifc or& á
sig fyrir vopn þau, er þeir hafa uppgötvafc, og
svo lítur út, sem þeim hafi eigi l'arib aptu>’ f
þessu tilliti, um þessar mundir, og skulum vjer
lítillega drepa á drápstól eitt, er blafciÖ La
France getur um.
Ðrápstól þetta, er vjer viljum nefna
Gufubyssu (Damp Mitrailleuce), er útbú-
in me& dálítilli gufuvjel, er hefir eins hests-
afl. og er þa& hún, sem setur kúluna á sta&.
þa& er því eigi notafc neitt pú&ur e&ur
h v e 11 h e 11 u r (knaldhætter) og eigi heyrist
nokkur hvellur. Menn geta fljótt sjefc hversu
gufubyssur þessar eru miklu betri, enn fali-
byssur þær, er vanalega hafa verifc nota&ar,
þvf fyrst og fremst hitna þær aldrei, og hægt
er a& skjóta me& þeim allan daginn án þess
nokkurt hlje ver&i á, og eptir þvf sCm menn
vilja skjóta fleiri skotin, þarf eigi annafc enn
auka gufurnagniö. Hægt er a& skjóta 200
kúlum úr þeirri gufubyssu, er hefir þriggja
hesta afl, á einni secundu, Sá er hefir fund-
i& drápstól þetta upp, hefir sagst mundi treysta
sjer til, a& búa til 100 af þeim á 8 daga
fresti.
AUGLYSINGAR.
Gull handhringur hefir nýlega fundist 4
svo nefndum Hólsstig. og má rjettur eigandi
vitja hans til mín undirskrifa&s gegn sann-
gjörnum fundarlaunum og a& bann borgi það
sem auglýsing þessi kostar.
Presthólum 9. desember 1870.
Jón Stefánsson,
— Mi&vikudaginn 25 þ. m. fannst peninga-
budda á ísnum á pollinum hjer. — Rjettur
eigandi getur vitjafc hennar, gegn sanngjörn-
um fundarlaunum og borgun fyrir þessa aug-
lýsingu, á
Skrifstofu bæjarfógeta á Akureyri 26. jan. 1871.
Jón Johnsen.
cst.
Eigandi og ábyrgdartnadur BjÖTD JÓDSSOH
Prsnta&ur í p renttrn. á Akurejrl. J. Svelnsion.