Norðanfari - 18.07.1874, Blaðsíða 4

80
eýnlr, að hann hafi þó verifc þaS, Grein rafn
roinni8t ekkert á útbúoa& skipsins, heidur ab
eins á, að það hafi verib gamalt og fúið, er jeg
haffci eptir greindum og góðurn manni, er bar
fyrir sögusögn sinni, valinkunnan og merkan
mann í Fljótum; auk þessa befi jeg heyrt síían
að matur einn á Höfðaströnd, hafi skoraí) sig und-
an vií) Jón sál. frá formennsku skipsþessa, fyrir
ótraustleik þess og ekki sem beztan útbúnað.
Ritstjórinn,
þess er getið, sem gjört er. Heiminum
er opt borií) á brýn, að hann sje fljótur til að
bera út bresti náungans, eins ætti hann ekki
BÍÍur að vera fús á, að gjöra þjóðkunnugt
veglyndi og hjálpsemi þeirra, er auðsýna hjálp-
ar þurfandi bræðrum sínum, velgjörðamönnun-
nm til verðskuldaðs heiðurs og öðrum til ept-
irdæmis. þiannig er þess vert að geta, sem
hinn göfugiyndi, útsjónar- og atorkusami mann-
vinur, hreppstjóri Arni Sigurðsson óðalsbóndi í
Höfnum á Skaga í Húnavatnssýslu, hefur iátið
f tjo sveitungum sínum að undanförnu og nú
seinast á næstliðnu vori, svo að hann má heita
stoð og slytta og sannarlegur bjargvættur sveit-
arfjeiags síns, og meðal annars hjálpað þeim
sveitungum sínum, eráforma í sumar að
fara til Vesturheims ; skal jeg leyfa mjer í
því tilliti að nefna aðeins eitt dæmi af mörgum
uppá þetta, nl. að þá er einn af þeim, sem tii
Ameríku ætlar, vildi fyrir næstl, sumarmál selja
bú sitt við opinbert nppboð, þá er allir voru í
mestum voða með skepnuhöld sín og hann sjálf-
ur á nástrái. Uppboðsdaginn var hríð mikil,
bvo mjög fáir komu til uppboðsins, og eigi leit
út fyrir annað, en ekkert yrði af því, eða þá
það sem bjóðast átti upp, fara fyrir svo sem
ekkert verð, og einkum lifandi peningnrinn, því
varla var nokkur, sem vegna heyleysis þyrði að
kveða boð upp, þar til hetra Árna frá Höfnum
bar þar að, og sá hvað ætlaði að verða upp á
teningnum; hann skoraði því þegar á nppboðs-
haldarann herra Gunnlaug Briem sýsluskrifara
frá Reynistað, að setja mann til að bjóða í fjen-
aðinn móti sjer. þar til hann kæmist í fullkom-
ið verð; og með þessu móti hreppti Arni meiri
hluta skepnanna; á líkan hátt hjálpaði Árui
fleiri Vesturíörum, til að koma eigum þeirra í
meira verð, en þeir annars kostar liefðu getað
fengið, og enn fiemur lánaði hann öðrum fje til
þess konar kaupa.
Skagfirðingur.
FKJETTSR.
það af er þ. m. hefur veðuráltan, eins og
optast að undanförnu í vor, verið hjer nyrbra
fremur þurr og köld meb hafátt og stundum
frosti á nóttum, jörb er því víða graslítil, kalin og
túnbrnnnin; hjer og hvar hefir líka ortið vart
við grasmaðk heizt á harðvelli utan túns. Fyrst
eptir fráfærurnar hafti málnyta verið furðu góð,
en eptir fáa daga kólnaði og frostin urðu svo
rnikíl fram tii dala og fjalla, að polla lagði, og þar
sem iygnt var á lækjum og ám; minnkaði málnyía
þá að þriðjungi og srajör varð þó að sínu leyti
enn minna. Vegna þurrviðranna og kuidanna
hefir fjailagrasatekt í vor og sumar eigi ortið
stunduð sem undanfarin ár, sem eykur bjargar-
skortinn, og eigi er þá til annars að flýja en
að anka kornkaupin, og það f þessari dýrtíð,
ofaná það sem sagi er að skuldir í kaupstöðum
fari árlega vaxandi. Sjálfsagt er það, að margur
kann að taka meðfram matvörunni og ötrum
nauðsynjum sfnum, eitthvað af því miður er
þarft, en það mun þó síður eiga sjer dæmi
meðal búandi fólks, nema þess sem efnaðast er, eða
ógipt f vinnandi stötu. En þá gengur flestum þeim
tregt í vor, er hafa stundað hákallsaflann; flsk-
ur, og venju framar mikið af ísu, er sagt hjer úti
fyrir, þá beita er góð, og nokkrir, einkum í Svarf-
atardal og Ólafsf. haia fengið gótan afla. Hvergi
er getið um að almennar sóttir gangi en marg-
ir einstakir eru þó ejúkir eta sárir, sem sann-
lega þurfa læknisins við, en hann þó enginn af
hálfu hins opinbera, frá Hnausum í Húnavatns-
sýslu og allt austur á Eskifjörð, því að iækn-
irínn okkar Eyfirðinga og þingeyinga, sem var
veitt iæknisembættið hjerna snemmaí næstl. apríl,
er enn ókominn; það er sagt að liann, sem fleiri,
vilji sjá kominginn , sem sjáifsagt mun mega sitja
f fyrirrúmi lyrirþví að vitja hjer hinna sjúku og
sáru. það heyrist heldur ekki annað enn að
hlutaðeigandi háyfirvöld láti þetta afskiptalftið,
þó f vetur væri gefin von um, að læknirinn
kæmi hingað í vor með fyrstu skipum frá Iíaup-
mannahöfn.
m- 'i0m danska herkipið Fylla hing-
að frá Reykjavík, en daginn eptir norðanpóst-
urinn að sunnan, segir hann góðan fiskiafla
syðra en grasvöxt ltkan og hjer , aptur betri
1 norðurhiuta Uunavatnssýslu og Skaeafirði bví
úrkomuxuar hafa verið þar meiri. 8 ’ P
BRAUÐYEITINGAR Holt'undir Eyjafjöilum,
er veitt presti síra Sveinbirni Guðmundssyni á
Krossi í Landeyjtim, Koifreyjustaður í Fáskrúðs-
firði síra Síefani Jónssyni á Presthóium í Nópa-
sveit, Miklibær í Blönduhlíð, síra Jakob Beni-
diktssyni á Hjaitastað í Hjaltaetaðaþinghá og
yfirkennaraembættið skólakennara Halldóri Frið-
rikssyni. (Framh. síðar).
AUGLÝSINGAR.
Herra ritstjóril
'52^'* Jeg hefl fengið frá herra W. Fisk háskólabóka-
verðinum í Cornell háskóla, Ithaca, State of Nerv-York,
C. S. Amerlkn, boðsbrjef, sem Jeg bið yðnr gjöra svo
vel að gjöra Islendlngum knnnngt, er það sýnir að vold-
ngri og frjálsri þjóð þykir afmæli eunar litln þjöðar
vorrar þess vert, að hún sje GL0DD á því.
University Library. Cambriðge, 12 maf 1874.
Eiríkur Magnússon.
„874-1874.“
„Eyjan Island heflr geimt lifandi það mál sera telja
má eina hinna elztn mállýzka vorrar „tontonsku" tnngn,
J>essi eyja loiddi fram í fyrndinni merkilegar bókmentir;
hafa þær fært oss goíafræði og þjóðvenjur vorra fornu
forfeðra; en „sögur" hennar bregða hinni fyrstn ljós
skfmn i sögn Vesturheims, enda er eyjan samau bundin
við þanu hlnta heims eftir hnattstöðu sinni. Uið nnd-
arlega og harjbúðga jarðeðli eyjarinnar er alkunnngt; en
öllnm ferðamönnnm ber saman nm, að npp á milli jökla
og eldfjalla sinna hafl eyjarskeggjar haldið við óskerðri
ást á lærdómi og bókfræði til þessa.
þessi fjarlæga eyja ætlar nú að halda f snmar, 2.
d. ágústm., þúsnnd ára afmæli landrráms síns. Daginn
áður uær gildi hin frjálsa stjórnarskrá er Dauakonnngnr
heflr nýlega geflð út, er endnrselur Islendingum í hend-
ur sjálfsforræðisrjett.
Slík hátfð virðist að gefa útlendum fræðimönuum
færi á að votta velvilja sinn jafn fróðleikselskri þjóð og
Islendingar eru. J>að heflr því verið stungið upp á að
senda frá höfundnm , stofuunum, útgefendnm og ýms-
um öðrnm í Ameríku lítið safn af bókum að gjöf til
Stiptisbókasafnsins f Reykjavík, sem er höfuðbær eyjar-
innar og hinn fslonzki lærðí skóli á heima f. þegar
bækur gefast í tvennn lagi verður önnnr þeirra send
hinu opinbera bókasafui á Akureyri á norðurströnd Islands.
Herra H. W. Longfellow, Dufferin lávarðnr, Herra
G. W. Curtis, Herra liayard Taylor, Herra F. L. Olmsted,
Professot Joy (f Colnmbia liáskóla), Prófessor March (í
Lafayette háskóla) og ýmsir fleiri dánnmenn hafa lofað
aðstoð sinni.
Bókaböggla, má senda til Prófessors F. J. Child (í
Harvard háskóla); til prófessors T. R. Lonnsbury (Yale
háskóla); til skiifarans fyrir Smithsonian Institution (f
Washington); til skrifarans í „The American geographical
Society (f New-Yurk City); eða og til búkavarðarins í
Cornell háskóla (Ithaca, New-York) með ntanáskript: „To
the National Library of Iceland, Reykjavík“. Herra Henry
Braem, hinn danski verzlnnarfnlltrói í New-York hefir
góðfúslega boðist til að konra kössnnnm til skila.
Aprfi 13. 1874. W(iilarðs) F(islt).
— Vjer nndirskrifaðir ferðamenn úr Danmörkn, er
farið höfum hingað með „ttaliu“, gnfaskipi „Anchor
Lfnnnnar", getnm borið vftni um, að vjer í ölln tilliti
erum vel ánægðir með allan viðnrgjörning á leiðinni hing-
að til New-.York.
Á skipinn var gætt góðrar reglu og hreinlætis, iopt-
íð f öilum káetnm var sjorlega gott, matnrinn yflr höf-
uð að tala bragðgóður og meir en nægilegnr. Bæði Offl-
cerar (eða yflrmenn) og hinn óæðri hlnti skipshafnar-
innar vorn knrteisir og greiðviknir við sjerhvert tækifæri.
Yjor getum þvi ekki annað en mælt fram með „An-
ehor-Lfnnnui“ og ráðið þeim af löndnm vornm, sem ætla
sjer tíl Ameríkn, að nota hana.
New-York þann G. október 1873.
Sigmundur Jónathansson með fjölskyldn frá Húsavfk.
Olaf Nieisen frá Danmark Svendborg.
Hans Rasmnssen —
Thomas Steensgaard Hansen —
Sören P Hansen —
Karsten P. Hausen —
Knúd Knúdserr —
Carl Ronlund —
M. C. llaosen —
HanSine Jeppesen —
Karen Jensen —
Mette Marie Nielsen med
Familie —
Marcn Sophie Andreason —
Ane Margrethe Hausen —
Ane Margrette Sörensen —
Maren Nielssen —
Marie Andersen —
Christine Potersen —
Jesper Sörensen.
Nyborg
Ölgod
do.
do.
Skjeliernp
Ilorne
Refsvindinge.
Falslev.
Thirstrnp.
Östbirk.
Svallerup.
do.
do.
Faaborg.
Ueistrup.
Loit i Kirkeby.
Sodernp.
Að þetta sje rjett útlngt eptir skjali því, er kom
hingað með frumritnðum nöfnnm ferðamanna þeirra, er
á því stóðn, vitnar.
Kanpmannahöfn þann 15. apríl 1874.
Magnús Eiríksson.
dufusklpafjelagid til flutninga
milli Koregs og Teiturhciins (Ðcn
Norsk- Amerikanske Dampskibs- Linie) búfuC
ný og stór gufuskip af fyrsta flokki:
„Ólaf h el g a “ (St. Olaf),
„Harald hárfagra® (Ilarald Haarfager),
BSverri konung,“ (Kong Sverre),
„HákonAðalsteinsfÓ8tra“ (Hákon Adelsfen)i
og ganga skip þessi í sumar beinlínis m iHI
Noregs og Vesturheims. Frá Björgy0
leggur skip út hinn 12. og 26. maímánaðar.
Síðar verðurbirt, hvenær seinni ferðir byrja*
Skipin eiga heima í Björgyn, og eru skip'
stjórarnir og aðrir skipverjar norskir, úrvalsl^'
Læknir er á skipunum. Fæbi eptirnorskum sií1,
Gjöri menn svo vel að snúa sjer tii
E m i g r a n t b e f o r d r i n g 8 contore1
Nykirkealminding
B e r g e n.
— Vjer ailir kanpendur Norðanfara f Tjóf'
neshrepp í þungeyjarsýslu, biðjum ritstjóra blaðs-
ins, að halda áfram með prentun á frjettuni
þeim sem koraa frá löndum vorum í Vestur-
heimi, því annars segjum vjer oss frí
að kaupa Norðanfara.
Vegna þess mikla ágangs, sera jeg heö
orðið fyrir af ferðamönnum, gjöri jeg þeim að'
vart: að jeg ætla að selja greiða eptirleiðis, með,
sanngjörnu verði.
Bakka á Tjörnesi þann 4. júlí 1874.
Aðalbjörg Björnsdóttir.
— DSkkrauð hryssa harðgeng, hálfjárnuð
ómörkuð, hjer ura bil 9—12 vetra fannst hjeí>-
an efst á kindastöðvum, getur því rjettur eig'
andi vitjað hryssunnar hingað og borgað fyrir-
höfn og auglýsingu þessa.
Krossastöðuin á þelamörk 13. júlí 1874.
S. Sigurðsson.
— 2. júlí fannst á Oddeyri nýlegt reiðbeizli með
stungnum ólartaumum, sem eigandi gelnr vitj'
að hjá ritstjóra Norðanfara, gegn því að borga
fundarlauuiu og auglýsing þessa.
Kært væri mjer að geta fengið sem alír»
fyrst skýrsiur um hib helzta, er fór fram eða
gjörðist á þjóðhátíðinni í hverri sýslu, jafnvel í
hverjum hrepp í Norður- og Austurumdæmim>)
sjeiílagi þar sem aðaisamkomurnar voru haldnaf
og flest fólk kom saman. Ritst.
þÚSUND ÁRA SÓLHVÖRF.
Lag: Yderst i Norden der iyser en 0.
Sólin ei hverfur nje sígur í kaf,
Situr á norðurhafs straumi,
Vakir í geislum hver vættur, er svaf,
Vaggast í Ijósálfa glaumi,
Sveimar himin og sólgylit haf
Sem í draumi.
Miðnættið glóir með gullskýja bönd,
Glymur af himneskum söngum,
Tveir kveða svanir við rósfagra rönö
Raddhljóðum blíðum og löngum,
Hljómar um æginn og ómar við strönö
Út með dröngum.
Svanirnir liðu frá Ijósanna geim,
Ljóðandi morgunsins bíða,
Annar um minningu, hetjulífs heirI,i
Hinn um v o ni n a blíða,
Hiustum í leiðslu, Ijúfan ber hrei®
Upp til hlíða.
þrjóta með sólhvörfum þúsund ár,
þagna nú svanir, er gólu,
Ljósguðl sem faðmar baldurs-brár
Og brosir við titrandi fjólu,
Lypt vorri þjóð-sál um þúsund ar
Upp mót sólu.
Steingr. ThnratRÍnsnn. —«
Eigandi og dbyrgdarmadur: BjÖW JÓIlSSOB*
Alcureyri 1074, U. M. St ephd n.sson.
S