Norðanfari - 30.09.1874, Blaðsíða 4

112 —
gjöríar, annar missti 130 rd, og margir vaBaúr
sín, er bann átti a& láta gjiira vi&. þetta
kennir löndum afc taka ekki lítt þekkta danska
roenn fyrir fulltrúa, því þaÖ munu þurfa karlar
í krapinu, sem standast vjelabrögb stórkaup-
mannarma, er vilja drepa fjelög vor. Vöruverb
var hjer þetta ár: Rúgur 11 rd., B. B. 16 rd.,
hálfgrjón 14— 15 rd., baunir 13—14 rd, kaflfi
56 sk , eikur 24 sk., b . . . . . sprittib 32 ek.,
ról 64 sk., rounntóbak 80 sk. til 1 rd. Islenzk-
ar vörur: Hvít ull 52 ek., lýsi 24 rd., dún
9 rd , saitfiskur hinn stærsti 28—30 rd. Verzl-
un má eegjast slæra yfir höfuí), þó yfirtaki meb
vibarprísana, sem eru ill þolandi, þegar t. a. m.
1 tylpt af 6 al. bortium kostar 9—12 rd. Um
þjófchátibina er hjeban fátt at segja. 2 júlí var
hón haldin í Flatey. 2. ágúst messati sjera
Ölafur prófastur Johnsen á Stab og Reykhólum,
var þar haldin veizla um kvöldib, er etób yfir
til kl. 2 um nóttina. Einnig var samsæti á
Statarfelli og Stykkishólmi. Jeg held a& út-
lendar þjótir hafi gjört roeira af þessari 1000
ára hát(& en lslendingar sjálfir“.
— Ur brjefi úr Hnappadalssýslu, d. 24. ágúst
1874, ,,Ve&uráttan roá kallazt góö, þó hún sje
köld, er menn kenna hafísnurn, Tún hafa ver-
ib hjer talsvert roi&ur sprottin en í meíallagi,
og vantar -J upp á ( gófcu ári, nýting aptur
hin bezta bæ&i á tö&u og útheyji. Grasvöxtur
á vallendi er rýr, en á mýrum máske í gúfcu
mefcallagi. Heilsufar manna hjer um sveitir
gott, máske hifc bezta, hefur þetta mikifc hjálp-
afc til heyafiaus sem kominn er, sem er þó {
minnalagi. Um fiskiáfla kringum Jökul hefur
ekki frjettst nýlega, en sagiur var hann gófcur
til sláttarins og framan af honum: hifc sama
var og sagt um hákallsafia kaupmannsins á
Búíutn“.
Úr brjefi úr Ilúnavatnssýslu d. 11. sept.
1874. Mjög hefur grasvöxtur orfcifc misjafn í
suriiar, því kalla má afc lítifc hafi sprottifc sífcau
f júním. lok. Tíiin heíir veriö nijög köld og
•inatt mikil næturfrost, en þurkar gófcir, svo
nýting hefur orfcifc hin bezta. Tún voru al-
rnennt i lakasta lagi og sömuleifcis engjar sjer í
lagi harfcvelli; flæfciengi hafa vífcast verifc rjett
gófc. Fiskafli optast lítill og gæftir tregar.
Heilsufar er yfir höfufc gott. Lengi leit út fyr-
ir afc verzlunin hjer ætlafci afc verfca óhagfeld,
því kaupmafcur Ch. V. Bryde, er mestu rjefci
hjer vifc Skagastrandar verzlanir, var lengi ófá-
anlegur til afc gefa meir enn 44 sk. fyrir bvíta
ull, enda þó fjelagsverzlunin á Borfceyri heffci
uppkvefcifc 50 efca 52 sk. , en þegar dróg frum
yfir mifcjan júlí og menn voru farnir afc bind-
ast samtökum til afc verzla á öfcrum stöfcum,
varfc ailt f eiriu 52 sk prísar á Hólanesi og
Skagaströnd, og þar hjá prócentur og prísbætir
i ríðegra lagi vifc fjelög og einstaka efnamenn.
Um þafc bil gaf fjelagsverzlunin á Borfceyri 54
sk., og mun þafc hafa orfcífc almennur prls á
Saufcárkrók- Á endanum mátti því kalla afc
vcrzlunin yrfci bagfeld landsmönnum , og er
alls enginn efi á, afc slfkt var einungis fjelags-
verzluninni afc þakka, þó almcnningur haíl allt
of lítiö sýnt þab í verki, þar sem verzlun vifc
fjelagifc, afc miimstakosti á Saufcárkrók, mun hafa
orfcifc talsvert minni en vifc lausakaopmenn, þá
•r þar verzltifcu og er slikt ærifc óliyggilegt, því
fjelagsverzlun vor, er rajög árífcandi, afc verzlun
þeirta gangi sem lifcugast“.
— Útskrifafcir úr prcstaskólanum í ágústl874.
Árni Jónsson mefc 2. einkunn, Brinjúlfur Jóns-
son mefc 2 einkunn, Jón Halldórsson mefc 1.
•inkunn, Jón Jónsson mefc 1. einkunn, Magnús
Jósepsson meb 2. einkunn, Olafur Björnsson
mefc 2. einkunn, Stefan Halldórsson tneb 2.
•inkunn, Stefán Sigfússon meb 2 einkunn og
Stcingrfmur Jónsson mefc 2 einkunn.
Prestvígfcir í dómkirkjunni 30. ágúst. þ. á.
Oddgeir Gufcmundsson til Sólheimaþinga í Myr-
dal í Skaptafeil8S., Björn þorláksson til Hjalta-
stafca og Eifca í Múlas., Stefán Sigfússon til
Skinnaetafca í Axarfirfci, Steingrím. Jónsson til
Garpdals í Barfcastrandas., Ólafur Björnsson afc
Hfp i Hegranesi, Jón Ualldórsson, sem afcstob-
ar prestur til föfcur síns síra Halldórs prófasts
á Uofi.
— Brenna. Afcfaranóttina hins 23. þ. m.
brann eldhús á Veigastöfcum á Svalbarfcsströnd;
einnig hljóp eldurinn í búrifc, svo af varfc afc
taka þekjuna; allt sem ( eldhúsinu var braun
til kaldra kola, en því sem í búrinu var, varfc
bjargafc.
— Drukknafcir. 22. júní þ. á. höf&u 4 menn
veri& sendir á 6 œring frá Skálavík vi& Isa-
fjaríhrdjúp, eptir blautum saltfiski a& ögri;
logn var mefcan þeir voru a& bera á og til
þees þejr voru ^otIinjr eitthvafc áleifcis, sífcan
i60'3’ en sökkhlafcifc svo strax fór
afc hel a inn i oggöuk þegar; 2 mönnunum
varfc bjargafc en hinlr 2 drukknuíu.
Látmr eru: Sjera Sigurfcur Gíslason
fyrrum prestur á Stab ( Steingrímsfirfci 19.
agúst ? fojgurcur Gufcinundsson málari 7. sept.
41 árs; og Jón Árnason bæjarfulltrúi í Stu&Ia- 1
koti í Reykjavík. Sigurbjörn prestur Sigfús-
son á Káifafellsstafc í Hornafirfci í Austurskapta-
fellsýslu.
Nýlega er sagfcur dáinn merkisbóndinn Jón
Jónsson á Stafcartungu f Hnrgárdal, eptir fárra
tíina banasótt. en lengi haffci hann verifc vesæll
f stimar. Hann var hjer um hálf sextugur afc
aldri.
— Kosningar f Eyjafjarfcarsýslu til alþingis
1875. fóru fram hier á Akureyri 25 þ m. og
fengu fiest atkvæfci: Einar dannibrogsmafcur
Asmundsson á Nesi 39, Snorri verzlunarstjóri
Pálsson á Sigltifirbi 20, sjera Arnljótur Olafs-
son prestur á Ytri Bægisá 16, Pa 11 bóndi Jó-
hannsson á Forntiaga 16 og Sigfús hreppstjóri
Bergmann á Fagraskógi 12 atkvæfci. Auk þessa
fengu stöku menn eitt og tvö atkv. hvor um sig.
þAKKARÁAARP.
þegar Stafcarhreppingar voru afc þrottim komn-
ir mefc hey, en ab öllu leyti haglaust seinast-
lifcifc vor, um mifcjan aprílinánufc, fór jeg norfc-
ur í sýsluna ab leita fjelagsbræfcruin mfnum
hjálpar þar hagsniip voru þar; tóltu menn þar
svo vel erindi mínu, ab jeg tafarlaust korn fyrir
fje því sem fófcurlaust var ; og finn jeg nrjer
skylt afc nafngreina þá menn, sem stórtækastir
voru, setn voru: Riddari J Skaptason og frændi
hans Jósef, þá á H|allalandi, sem tóku um 100
fjár iiver á hús, hey og haga, án þess afc vilja
þigsja nokkra borgun lyrir, og svo hreppstjór-
arnir: Pall á Akri og Árni á liólabaki um 40
án borgunar. Fleiri merkismenn fófcrufcu þann-
ig fjefc, eptir því sem mjer er kunnugt afceins
fyrir hálfa borgun efca lítiö ineira. þetta sýnir
veglyndi og fjelagsást Húnvetninga, sem vert
er afc halda á lopti, og þakka jeg hjermefc al-
úfclega í nafni og umbofci þurfenda, þessum heifc-
ursmönnum, nefndum og ónefndum, fyrir þá
hjálp er þeir þá sýndu Stafcarhrepp, sem er sá
hartaati í Húnavatnssýslu.
þóroddstöfcum 11. scpt. 1874.
Danfel Jónsson.
AUGLÝSINGAR.
— Hjermcfc gjiirum vjer kunnugt a& Mr.
Jörundur Jónssson f Hrísey hetir enga heimild
til af hendi eigendanna, afc tveim þribjupörtum
í hákallaskipinu „llríseying*, afc ráfca formann
efcur háseta á nefnt siip næsta ár nje heldur
nokkur umráfc ytir efcur reikningum vifc tjefc skip,
og segjum vjer þvf allt þafc ógiit afc lögum, er
hann sem eigandi afceins afc einurn þribja skips-
ins án samþykltis meira hluta eigenda kann afc
gjora í þessu efni efcur hefur gjört fyrir kom-
andi ár.
16. september 1874,
Sameigendur a_fc tveim þrifcju í skipinu Hríseying.
(Arnljótur Ólafsson Arnþór Arnason
prestur á Ytri-Bægisá bóndi á Aufcbrekku.
Oddur Jórisson
bóndi a Ðagverfcareyri).
— Bækur frá hinu fslenzka Bók-
m e n n ta fj el ag i 1874 fást hjá
Eggert Laxdal
umbofcsmanni fjelagsins á Akureyri.
Leifcrjetting.
í anglýsingu yfir bækur til sölu hjá
undirskrifufcum Irefur misprentast:
PaBslusálmar f bandi 1 rd. 62 sk., á afc vera:
á 6 2 sk.
Frifcþjófssaga f bandi, á afc vera: í kápu
á 6 4 8 k.
Sönglist P. Gudjohnsens á 88 sk., á afc vera :
á 68 sk.
Eggert Laxdal.
FJÁRNÖRK.
Fjármark Eiríks Magnússonar á Fornastöfcnm f
Hálshrepp í þingeyjarsýslu: Tvístýft
Iraman hægra. Sneitt aptan, gagnbit-
afc vinstra. Brennimark: E. M
-----Jóhönnu Gnfcnýjar Gufclaugsdóttur á
SkálpagerM í Óngulstafcahrepp í Eyja-
fjarfarsýslu: Hamarrifafc bægra. Sýlt
gagnbitafc vinstra.
----Kristjáns Jóelssonar á Meyjarhóli í
Svalbarfcsstrandarbreppi: Gagnfjafcrafc
hægra, Tvístýft aptan vinstra Ijöfcur
framan.
— Hjermefc gjöri jeg undirskrifafcur kunnugt,
afc jeg hefi ásett mjer a& taka upp fjármark föfc-
ur mtns sáluga Jóns Árnasonar, er bjó á JöMi
f Eyjafirfci. Fjármarkifc er: Biti framan vinstra,
er jeg afc því leyti sem jeg sjálfur ekki þarf
á markinu afc halda, heimila syni mínum Jóni
til fullrar eignar og brúkunar. Jeg fyrir-
bý& þvf öllum öfcrum bjermefc a& upptaka e&a
btúka uefat fjármatk, hvert betdur þa& heitir
svo, a& markl& sje selt eía gefi& af föíur ro*n“
um sáluga.
Skalpager&i f Kaupangssveit 22 sept. 1871-
Helgi Jónsson.
þJÓFA LEITIN.
(þýtt úr Skandinavisk Folkemagazin 1871).
(Frarohald).
Jeg trúi honum illa sag&i ÓIi einungis fýr'
ir hvafc hatm læzt vera rá?vandlegnr, og hv#&
hann er luokalegur vió afcra. „tlaiin Irefur of
opt sagt þjer beiskan sannleikann. til þess þu
getir verifc vinur hans þessvegna hatar þú hanf,
og af gnægfc hjaitans mælir munnurinn, en þratt
fyrir þafc getur þú ekki dæmt hann“.
„Jeg veit þá ekki liversvegna jeg ætti
vera vinur lians. Mjer finnst afc lítilsetih
skartafci bezt á þvílíkum aumingja fátækling, alli*
helzt þegar framferfci hans er þá tortryegilegt11*
„þab er líka mitt alit“, saefci lógetinn, sef
opt áfcur haffci þótt hinn hreinskilui trlásmiCuf
einneigin mófcga sig í orbum. „Mjer hefur líka
virzt hegfcun hans ískyggilee, þessvegna lízt mjer
ósaknæmt þó vjer mefc mestu kurteysi lítuiU
eptir hjá honum til afc vita, hvort liann er eiu*
saklaus eins og bann læ«t vera. Ef vjer gjör'
um hoiiunr rangt til, þá gefum V|er honnm a&
gömlum vanda öltuunu , og sættum oss vi&
hann“.
Eptir afc fundi var alveg slitifc, fór fógef'
inn nieb nokkra bændur til heimkynnis A. til
afc hefja hina fyrirlmgufcu rannsókti. þeir geng'1
inn án þess afc gjöra vart vifc sig, og sátu þ*
bjónin meb börn sín í kringum olninn, sem log'
afci skært I svo lýsii um Irúsifc.
þegar fógetimi sá nú A. mefc konu og
börnum sitja þar glafcleg og afc sjá ánægfc, þót"
hotiuin sem rödd tala í lijarta sinu og segja:
„Oiiáfca þú ekki þessar manneskjur, sem eru
ánægfcar f fátækt sinni“, og helfci hann veri&
einn, þá hef'i hann áreifcanlega uppgefifc erind'
sitt, en bæridurnir vom hjá honura, og dranib'
semin, sem svo opt afvegaleifcir oss menniitSr
Ijet einnig lil sín heyra og bœldi nifcur hiuar
gófcu tilfinnirigar hjarta hans svo harin sagb'
meo haralegum m»hómi vifc trjásmifcinn:
„Bændur hafa kært fyrir mjer, afc frá sier
hafi verifc stolifc ýmsum monum. Hingafc •'*
hafifc þjer afc sönnu hegfcafc yfcur rá&vandleg®'
en aptur hefur borib vib, afc hinir og þessir haO
sjeö yfcur á næturferli laumast inn í hús y&ar
mefc poka á baki. þessi liáttseini yfcar hefur
vakifc grunaemd á y>ur A Hunoen ug þooa' Og»a
verfcifc þjer afc gjöra yfcur afc gófcu, afc vjer a&
gamaili veuju hjer ( sókniuni rannsökum I*"9
yfcar, til ab vita hvort grunsemi vor sje á rök-
um byggfc“
þegar fógetinn byrjafci talifc stökk A. upP>
eins og hann ætlafci afc reka hina ósvífnu kornU
menn ó dyr. og var sem eldur brynni úr aug*
um hans; en hann stillti hina áköfu gefsinut"
sína, en hifc kvikula augnaráb og æfcaþiúiu*
andlit smifcsins auglýsti þeim hversu ógnarleg®
reifur hann var. En þegar sakarglptin var 8
enda, guf hann reifcinni rúm æddi afc óviout0
sínum og sagfi í bræfci : þar afer leitt afc jf”
sje þjófur, þó einhver bóndi liufi sjefc mig halda
á poka inn f hús mitt a& nóttu til. þjer erU5
þó leifcir menn þjer þykist hafa vald til afc 8'
saka mig fyrir svo smánarlegt afbrot, veg"a
þess, afc þjer erufc aufcugri en jeg. Hver lrefu(
sjefc nrig? Hver hefur áklagafc mig ? hróp"f
hann til fógetans me& ógtiandi röddu. Fógeti1'0
þagfci.
,Hver hefur kært mig“? sagfi hann e"
reifcari vifc bæudurna.
Enginn svarafci. ,
sJeg vil fá afc vita hver hefur borib á
sakir“, sagfci hann mefc svo ógnarlegri röddu a
hinir titrufcu af ótta ^
Bþafc fáib þjer aldrei afc vita“, sagfci fög® {
inn stutlur í spuna, jafnvel þótt hann ifcrf®' {
þess mefc sjálfum sjer hvafc bráfcur hann I'e
verib á ajer mefc aö leita. .g
A ætlafci a& verfca skapbrátt, en baf
þó ab stílla sig og sagfci mefc fyririrlitni"”
Farifc og leitifc, þegar því er lokiö skuluro v*
talast vifc“. . eir
En fógetinn og bændurnir dvöldu vi®«
urfcu einhvernvegin Ömulesir í skapi og *'°r0
kynlegir hver til annars, þeir höfíu litla liin erU
til aö leita f húsi hins reifca manns, gg
jafnvel afc hugsa um afc bifcja hann fo'la 8
og fara í burt aptur. . þjer
„Nú. eptir hverju bffcifc þjer sagfc' '
hafifc borifc npp á mig þjófnafc, og n» kre
af yfur afc þjer rannsakifc húsifc, svoþ)erSe (jfr
getifc ekki sast afc þjer af brjóstga!Í'um þjer
híílt mjer; þegar þjer komifc aptur fku |ieffcu&
fá afc vita, sem þjer fyrir löngu sífcan
getafc vitafc“. (Framh. sífcarþ
Eigandi og dbyrgdarmadur: BjÖrD JonSSO—
Akureyri 1014, B, M. S t e V hd n , > »