Norðanfari - 24.03.1880, Blaðsíða 4

— 38 —
tíða og sjálfráða. J>ann veg álít jeg að með
skemmtandi og fræðandi samkomum og þar-
afleiðandi fjelagsskap muni auðveldast að vekja
hina yngri til áhuga á framfórum í framtíð-
inni. Hinir eldri geta eigi eins vel fellt sig
við nýbreytninnar harnahátt.
í>v.
t
3Iag'iiús Melsson
dáinn 1879.
Nú kveð jeg pig, mitt blessað barn,
pitt blómið lífs nú fölnað er,
ú, hve lífs gleði hált er lijarn,
ó, hversu sorglegt finnst pað mjer
pig sjá í andláts siga blund,
á saknaðs fullri skapa stund.
Jeg minnist pess með prútna brá,
pað var svo tíðum unun mín,
nær saklaust blíðu bros jeg sá
á björtum rósa vörum pín,
pá unaðs ríku sælu sól
nú sorgar skýið dimma fól.
J>ó sjertu barn mitt, bleikur nár,
pau blóm er prýða legstað pinn,
pó vökvi jeg með trega tár
pað trega pungann ijettir minn,
að andi pinn í engils mynd
nú unir laus við mæðu’ og synd.
|>vi vil jeg reynast polinmóð
að preyja lífsins skamma stund,
pó hljóti’ eg syrgja, er huggun góð,
að hverf jeg bráðum á pinn fund,
par sem í engla rósa iöð
pín ríkir sálin helg og glöð.
Jeg kem til pín. jeg kem til pín,
minn kæri son, hvar ekkert fær
oss að skilið, par ætíð skín
Guðs eilíf dýrðar sólin skær,
og vertu sæll! jeg syrgi pig,
minn son, unz dauðinn kallar mig.
Sæm. Eyjúlfsson.
* *
*
Eptirmæli pessi eru ort undir nafni móð-
urinnar: Helgu Bjarnadóttur í Lambhúsum.
Mannalát.
Aðfaranótt hins 22. p. m. ljezt af taki
„Prótestant“ (mótmælandi), hefir samt all-
ur fjöldi verkmanna minna verið katólskr-
ar trúar; en jeg hefi aldrei orðið pess var,
að peir stæði á baki hinna að dugnaði
eða drengskap; nei, peim á jeg einmitt að
pakka mikinn part hamíngju minnar.
Krúpp hefir sattaðmæla; innilega trú-
rækinn maður gjörir ekki upphlaup og á
ekki pátt í óeirðum.
Essen er raunar að eins litill hluti hins
afar stóra verkmannabæjar, sem nær yfir
gjörvallt kolasvæðið frá Dysseldorf til Dort-
mund og búa par 30,000 mans á hverri □
mílu. Á undan striðinu milli Frakklands
og pjóðverjalands og rjett á eptir „mil-
liarða“ regnið óku daglega eptir járnbraut-
unum milli bæjanna Dysseldorf, Essen,
Elberfeld, Duisburg, Mytheim, Solingen og
Oberhausen, hundrað flutningsvagnalestir;
en nú síðan iðnaðarkappið liefir komist í
pessar vitlausu gönur og verzlunarkeppnin
keyrt úr öllu góðu hófi, finnur allur porri
og lungnabólgu eptir sólarhringslegu, merkis-
bóndinn Olafur Guðmundsson á Hvammi í
Eyjafirði, hann var á áttræðisaldri og hafði
búið að Hvammi yfir 40 ár.
Sagt er að barn hafi drukknað í bæjar-
læk á Hóli á Uppsaströnd.
Auglýsingar.
§J^“ Ný kominn er á prent „Skin og
Skuggi44, lítil skemmtisaga eptir Pál Jóns-
son, sama höfund, sem kvæðið «Fossinn og
eikin» í «Skuld», 2. desember 1879. — Rit
petta er 4 arkir að stærð og kostar 50 aura
1 bókaverzlun Frb. Steinssonar.
Eæstliðið haust, var mjer undirskrif-
uðum, dregið lamb með mínu fjármarki:
Heilrifað hægra, liamrað vinstra, er jeg ekki
á. Sá sem kynni að eiga mjer sammerkt,
og getur sannað eignarrjett sinn á pessu
lambi má vitja andvirðis pess til mín, að
frádregnum kostnaði og borgun fyrir pessa
auglýsingu.
JBreið í Skagafirði 24. janúar 1880.
.Guðmundur f>orsteinsson.
Á næstl. hausti fjekk jeg norðan úr
Svarfaðardal hvíthörnóttan gelding með mínu
marki: Blaðstýft aptan biti framan vinstra.
|>areð jeg á ekki penna gelding, getur eig-
andinn samið við mig bæði um markið og
gemlinginn, um leið og hann borgar pessa
auglýsingu.
Spræná, í Unadal.
Sigurður Ólafsson.
Seldar óskilakindur í Saurbæjarbrepp
haustið 1879.
1. Grár lámbhrútur mark: Stýft og gat
hægra, gat og fjöður framan vinstra.
2. Hvítur lambgeldingur mark: Sneiðrifað
fr. hægra, geirstýft vinstra.
3. Hvít ær veturgömul mark: Stýft og
gagnbitað hægra, hvatt vinstra.
4. Hvítur lambgeldingur mark: Sýlt og
biti aptan vinstra.
5. Hvit dilkær mark: Sneiðrifað ‘apt. hægra,
stýft og biti fr. vinstra. Óglöggt brenni-
mark.
6. Dilkur mark: Hamarskorið hægra,
stúfrifað vinstra.
7. Hvít ær tvævetur mark: Sneitt fr. biti
apt. hægra, stýft biti apt. vinstra.
Brennimark: H.
8. Hvítur lambhrútur mark: Blaðstýftfr.
lögg apt. hægra, tvístýft apt. vinstra.
verksmiðjanna og starfhúsanna sáran til
eptirkastanna af fjárþrotununi í Berlín, og
Krúpp varð jafnvel 1 janúar 1875 að fækka
verkínönnum sinum úr 16,000 niður i 8000.
í Dortmund hjeraðinu hefir pannig
brúargjörðafjelagið vísað úr vist 350 verk-
mönnum, námafjelagið 165 og Sverk Menden
fjelagið hefir lækkað vinnulaunin um helm-
ing; fjelagið ISiova Scotia hefir orðið að
slökkva á háofnuin sínum og vegna pess
hefir málmnemum í Stochte og Scheerenberg
verið vikið frá vinnu; eins hefir málm-
nemafjelagið í Eirenstein hætt við allan
málmgröft, gufuvagnaverksmiðjan Vestfalia,
vefuaðarhús Funkes og Elberts, hlutafjelagið
til járnbrautagjörðar, steypujárnsmiðjur Hag-
ens, og járnsmiðjur Hagens og Grythals hafa
nálega ekkert framar að vinna. Rússland,
sem fyrrum keypti stórmikið af þesskonar í
J>ýzkalandi, fær pað nú bæði frá Frakklandi
og Englandi, pví par er bæði efni og vinna
ódýrari.
9. Hvitur lambgeld. mark: Stýft kægra,
fjöður fr. vinstra.
10. Hvít lambgimbur mark: Tvær stand-
fjaðrir apt, hægra, hálftaf apt. fjöður fr.
vinstra.
11. Hvítkollóttur hrútur mark: Hófbiti
apt. hægra, vaglskorið fr. vinstra.
Stóradal í Eyjafirði, 5. marz 1880.
Jóhannes Bjarnason.
Laugardaginn 14, febr. 1880, fannst á
götunni fyrir ofan Möllers pakhúsið, hringur
úr silfri með 2 bókstöfum, sem geymdur er
hja ritstjóra Ncrðanfara til pess eigandi
vitjar, borgar fundarlaun og auglýsingu
pessa.
Fjármark Guðbjartar Bjarnarsonar á
Skeri á Látraströnd i Grýtubakkahrepp:
Fjöður og biti framan hægra, fjöður og
biti aptan vinstra. Brennimk: G B B S.
Fjármark herra Árna óðalseiganda
Magnússonar á Rauðuskriðu 5 Helgastaða-
hrepp |>ingeyjarsýslu: Stúfrifað gagnbitað
hægra, hvatt vinstra.
Fjármark Magnúsar Friðfinnssonar á
Gautstöðum í Svalbarðsstrandarhrepp: Tví-
stýft framan hægra, biti framan vinstra.
Brennimark: M F æ
Frjettir innlendar.
Tíðarfarið hefir verið hið blíðasta síðan
öndverðlega í p. m., stöðug sunnanátt og
þíður, svo nú er alveg öríst hjer um sveitir
og norður undan pað spurzt hefir.
*— Nú um tíma hefir verið sagður góður
fiskafli fyrir Ólafsfirði, í Múladjúpum og kom-
inn austur eptir fyrir |>orgeirs- og Hval-
vatniefjSrðu. - -- Pyrix tKmaiam tim.1 . íinfa
peir Látra- og Hellu-menn farið í hákarla-
legu, og peir fyrrnefndu fengið 40 kúta
lifrar til hlutar, en hinir síðari 18 kúta lifrar
til hlutar, og mikið af hákarli sem hvoru-
tveggju hirtu nú í þessari ferð. Einnigkvaý
hafa aflast talsvert af hákarli fyrir Fljótum,
Ulfsdölum, Siglufirði og Tjörnesi. Látra-
menn, sem sóttu áfla sinn lengra til hafs en
hinir, pótti veðurútlitið pá og straumarnir
benda til pess, að hafísinn mundi ekki langt
undan landi. — í gær (23.) fjekkst hjermeð
fyrirdrætti lítið eitt af silungi, uppsaseyði
og kola.
Eigandi og ábyrgðarm.: BjSrn Jónsson.
Prentsmiðja Norðanfara. B. M. Stephánsson.
í Berlín hafa Völersku verksmiðjurnar
nú að eins 300 verkmenn, en fyrrum voru
peir 1300; Plygsku verksmiðjurnar nú ekki
nema 600, en fyrrum 2140 1 hinum miklu
Borsigsku verksmiðjum er vinnutíminn nú
ekki nema frá kl. 8 á morgnana til kl. 4 á
kvöldin. Menn hafa pað fyrir satt, að
verksmiðjur og starfhús i Berlin hafi, að
öllu samtöldu, í fyrra leyst 7000 verkmenn
úr vist sinni. Og Bismark með allri sinni
mælsku fær engu við þetta ráðið.
Ullarmarkaðurinn mikli, sem á hverju
ári er haldinn i Berlín, hefir aldrei verið
eins dauflegur og í fyrra. Fyr meir pyrptust
heilar kaupmannalestir til Berlínar á þennan
markað. hvert veitingahús fyllist af gestum,
menn skemmtu sjer sem bezt þeir máttu,
átu og drukku, dönsuðu og sungu, og
„Helenurnar fögru“ á pessu aðalbóh „guð-
rækninnar og dygðarinnar“, hlökkuðu ekki
neitt lítið til vikunnar peirrar, sem „messan“
átti að standa. (Framh.).