Norðanfari - 05.05.1880, Blaðsíða 4

nokkrir sem líkjast ísraelsmönnum í pví til-
liti að pá langar aptur til «kjötkatlanna í
Egyptalandi»,; pað er með öðrum orðum;
sumir eru svo gjörðir að þeir eru hvergi á-
nægðir eins og t. d. einn peirra sem að heim-
an kom í sumar, J>orsteinn nokkur frá Hey-
klifi í Suðurmúlasýslu, aldraður mauramaður.
Hann lýsir Ameríku með óheyrilegum for-
mælingum, kvartar yfir öllu mögulegu, skég-
lendinu, votlendinu, sem hann ekki hefir
reynt, tíðarfarinu, sem allir menn viðurkenna
að sje margfallt pægilegra hjer en á íslandi,
©g yfir höfuð að tala allri náttúrunni, enda
gjörir hann ráð fyrir á snúa heimleiðis aptur
á næsta vori, og munu fáir sakna hans eða
fylgja honum á leið með lukku- eða blessun-
aróskum, pví hann hefir ekki verið neinum
til upphyggingar hjer, hvorki sjálfum sjer nje
öðrum.
pað sem hjeðan er fleira að frjetta færir
«Eramfari» pjer í tveimur seinustu númer-
um af öðrum árgangi, sem fara heim með
pessari póstferð.
J>inn einlægur vinur
Jón Olafsson. . .
Hitt og þetta.
Ný tilraun með loptskipasigling.
Hin seinustu 2 ár hefir mikið verið rætt um
loptskipasiglingar og ýmsar tilraunir í pví til-
liti gjörðar. í litlum bæ á Saxlandi, sem
heitir Gruna hefir umsjónarmaður skóganna
par, 12. nóvemher f. á. sem heitir Baum-
garten búið til loptskip og tilraunirnar með
að sigla pví í loptinu, hafa allar heppnast
vel. Hann hefir farið á skipi sínu 45 faðma
í lopt upp og siglt pví par fram og aptur
og seinast í 2 klukkustundir að viðstöddum
fjölda áhorfenda. Hann stýrir skipinu í hverja
átt sem vera vill og hvernig sem veðurstað-
an er með vængjum sem hanga niður úi
Ioptbátnum. Hann ætlaði samt sem áður
ekki að hætta við petta heldur halda áfram
sigiingatilraunum sínum.
„Yankee“ (Bandaríkjamaður) einn ferð-
aðist nýlega um Canada og seldi mesta
fjarska af smábögglum í laglegum brjefum-
búðum á 10 cents hvern, með pessari girni-
legu áskript: „Yiss dauði kartöfluflugunni
án minnstu hættu af' eitri fyrir önnur dýr,
sem svo mjög er hætt við um hið græna
dupt frá París. Böggullinn má ekki opnast
fyr enn í sama augnabliki og innhald hans
verður notað. Pullkomin fýrirsögn um notk-
unina finnst innanundir umbúðunum“. J>ar
eð nú kartöfluflugan hefir gjört mjög mikið
tjón á kartöfluökrum Canadamanna, pá
seldist „Viss dauði kartöfluflugunni“ mjög
fljótt meðal bœndanna, en seljandi rakaði
saman of fjár. ]>egar kaupendurnir opnuðu
hver sinn böggul með peirri sannfæring að
nú væri „Viss dauði kartöpluflugunni“, pá sáu j
peir að þeir höfðu keypt tvo dálitla trjekubba. I
A annan peirra var límdur miði með pessari j
stuttu og einföldu fyrirsögn : „Lát fluguna
á pennan kubb; prýst síðan ofan á með
hinum. Ef nœgu afli er beitt, mun flugan
óðara deyja“.
Skólaröð
að loknu vorprófinu í barnaskólanum á
Akureyri 30. aprílm. 1880.
2. b e k k u r.
Nöfn barnanna Aðaleinkunn.
1. Friðrik Kristjánsson ágætl. dável 5.93
2. Valdimar Magnússon — — 5.85
3. Pjetur J>orgrímsson — 5.52
4. Kristján Kristjánsson dável ágætl. 5.48
5. Elín Tómasdóttir — 5.45
6. Steinunn Jónsdóttir — 5.40
7. Sigfús Sveinbjarnarson — 5-35
8. Sophie Jensen — 5.32
9. Ludvig S. Laxdal — Ö.26
10. Jakobína Möller dável vel 4.98,
11. Olga Schiöth — 4.89,
12. Guðrún Guðmundsd. — 4.74,
13. Esta Jensen — 4-72
1. • bekkur.
1. Anna Jóhannsdóttir ágætl. dável 5.72
2. Stefán Sigurðsson — - 5.56
3. Theodor Jensen — 5.54,
4. Lára Sveinbjarnardóttir dável ágætl. 5.39
5. Friðbjörg Guðjónsdóttir — 5.33
6. Helga Jóliannesdóttir — 5-31
7. Kristinn Kristinnsson — 5.27
8. Alma Schiöth — - 5.n
9. Jóhanna Jónsdóttir — 5.10
10. Pálína Jónsdóttir dável vel 4.87
11. Halldór El. Jónsson — 4.66
12. Guðrún Sigurðardóttir — 4.64
13. Axel Schiöth vel dável 4.46
14. Jónas Jónasson — 4.29
15. Jón Jóhannesson — - 4. .
Athugasemd: 2 sveinar úr öðrum bekk,
Jón Jónsson og Albert Jónsson voru teknir
úr skólanum litlu á undan prófinu og gengu
pví ekki upp; sömuleiðis 2 utanbæjarbörn
nefnilega Björn Jónsson og Ólöf Herdís Lúð-
víksdóttir.
mælingar hefðu verið orðnar undantekning-
ar, en ekki höfuðregla og hann leit áleiðis til
pess tíma, er peim yrði hætt með öllu og pær
grafnar djúpt niður eins og annar vondur
og skrælingjalegur siður hins liðna.
Woodward var sannkristinn maður og
sannkristinn maður vonar ávallt eptir peim
tíma, er syndin muni verða, fyrir Guðs náð
undirokuð og sigruð. En tíminn fyrir hinn
dýrðlega sigur er eigi nú pegar hjer. Syndin
lifir, hinar eitruðu venjur eru fullproska
meðal vor — blót og ragn hefir sterka
fótfestu meðal pjóðarinnar.
Hvern dag æfi minnar heyri jeg menn
hugsunarlaust bölva matnum, sem þeir eta,
hlutunum sem peir lifa á, konum sinum,
börnum sínum og hverju sem heiti hefir —
|>eir saurga ræðu sina með orðum svo ljót-
um, að ljótari geta eigi fundizt, með svo
miklum ópverra orðum, að sálin veikist,
pegar þau velta fram af vörum mælandans.
Hvi vilja menn gjöra petta?
Heirðu vinur minn, sem blótar, lofaðu
mjer að tala við pig dálitið, meðan jeg
er að spyrja þig, að nokkrum spurningum.
Er skemmtilegt að blóta?
Er það ábatasamt?
Bœtir pað siðferðið?
Eflir pað tímanlegan hag pinn?
Ljettir pað pjer vinnu þína?
Jeg veit pú getur ekki annað en neitað
öllum pessum einföldu spurningum. En jeg
hefi ekki talað út við pig enn. Vertu ekki
óþolinmóður og farðu ekki burtu í fússi;
stattu heldur við hjá mjer sem hygginn
maður og ræddu málið til lykta. Nú koma
ein eða tvær spurningar.
Er pað heimili, sem eitrað er af ljótu
orðbragði, nokkurntima hamingjusamt?
Hvaða áhrif hefir blót og ragn á konu
þína?
Hver er afleiðingingin fyrir börnyðar?
Er ekki konan svívirt og auðvirt með
pví að ausa yfir hana. blótsyrðum ?
Lærdómsgreinir pæ’r, er kenndar voru í
bekkjunum eru þessar:
í 2. beklc: Kverið og biflíusögur, danska,
landafræði, mannkynssaga, reikningur, skript,
íslenzk rjettritun og málfræði, ísl. lestur.
1 1. bekk: Kverið og biflíusögur, reikn-
ingur, skript, íslenzkulestur.
* *
* *
Oss virðist að pað mundi vera æskilegt,
að skólatíminn, stæði hjer hvort ár, sem í
Keykjavík, Mýrarhúsum, á ísafirði og víðar
hjer á landi, frá 1. október til 31. maí hvers
árs. Einnig að kennuruin væri fjölgað, að
minnsta kosti tímakennurum hjer við skóiann.
Svo ætti ekkert barn að vera tekið inn í
skólann, sem ekki væri orðið sæmilega les-
andi, pví vjer höfum enda heyrt undirkenn-
arann hjer við barnaskólann, kvarta sárann yfir
pví, hvað fáfræði slíkra barna tefði fyrir kennslu
hinna barnanna, og eins börnin sjált berasig
upp um petta; en par á móti að peir, sein
pað ber, hefðu ^trangt eptirlit á því og að-
hald, að foreldrar, sem börn eiga eða hafa tek-
ið til uppeldis á peim aldri og venjulegt er
að kenna peim bóklestur. bænir, vers og sálma,
leggðu pað eigi undir höfuð. Eins væri ekki
ófyrirsynju, að brýna fyrir foreldrum og hús-
bændum, að peir ljetu sjer annt um munn-
söfnuð og siðferði barna sinna og hjúa.
S k i p k o m u r. 1 p. m. hafnaði sig
hjer slconnortskipið «Manna» stipstjóri Jensen,
ferind kornvöru til E. E. Möllers og E. Lax-
dals og daginn eptir jaktin »Sophie Marie
Kristine» skipst. P. A. Petersen til Chr.
Johnassens verzlunar, fermd margskonar vörum
Með skipum pessum komu engar frjettir.
Mælt er að kaupmenn hafi sett niður kornvöru,
kaffi og sykur pá skipin komu. - — 8 hákarla-
skip enmú komin úr fyrstu ferð með 30—100
tunnur lifrar á skip. Mörg skipin höfðu hleypt
vestur fyrir Hornstrandir og 2 á Önundarfjörð
vegna íss og austanóveðurs er á pau hafði
komið um næstliðna kongsbænadagshelgi, er
sagt að 5 eða 6 af þeim hafi misst stjóra-
færi og akkeri. Kvillasamt hafði verið meðal
háseta af fingur- og hándarmeinum og öðr-
um lasleika, einn maður hafði misst fingur
; við uppspilun'akkeris. ísfirðingar höfðu lagt
í út fyrir páska og búnir að fá góðan afla
| (um 100 t. lifrar á skip). Hákarlslítið hafði
verið, kenna menn pað niðurskurði selaveiða-
manna, er peir höfðu sjeð til og frá í ísnum.
— Veðuráttufarið hefir nú pessa seinustu
dagana verið kaldara en að undanförnu og
gaddharka í 3 nætur, einkum nóttina hins 3.
p. m., pví að pá var 8—10° frost, og í dag
5. maí hefir verið norðan hvassviður og frost
og pað um hádaginn.
Eigandi og ábyrgðarm.: líjiirn Jóiisson.
j Prentsmiðja Norðanfara. B. M. Stephánsson
Er ekki börnunum spillt, án pess von
sje uin breyting og allt of opt eyðilögð
bæði sál og líkami?
Hvers getur pú vænzt af börnum þínum,
er lifa í hinu óhreina andrúmslopti, er
hversdags-ragnarinn andar frá sjer (og að
sjer), er fyrsta babb þeirra er eptirmyndun
af útaustri hinnar „svörtu tungu“?
Getur pig furðað, pótt pau með aldr-
inum verði að porpurum og pest fjelagsins
og endi líf sitt i fangelsi eða galganum?
Vissulega liggur ekki nema eitt svar
til allra pessara spurninga og vel væri pað
gjört af þeim, sem hafa „svarta tungu“, ef
hann vildi pagna og hugsa. Ef hann gjörði
pað, pá hlýtur afleiðingin aðverða: — Hann
snýr bakinu við hinni vondu og gagnslausu
venju.
(Niðurl. síðar)