Norðanfari - 19.01.1884, Blaðsíða 4

119 —
að þeir hefðu aflað raikið, því það tekst ekki
hjer, nema í mjög stilltu veðri, en getur þó
nátlúrlega heppnast eins og annarstaðar.
Timburskipið norska, sem rak fyrir akkerum
sínum uppundir kiettana fyrir utan Hofsós-
hofn og mátti höggva þar á mastrið, er nú
fyrir löngu komið útá Siglufjörð og biður þar
átektanna. J>ví skipi átti ekki úr að aka:
þegar það sigldi út frá Hofsós í góðu veðri
rak það uppá klettadranga og stóð þar í nokkr-
ar klukkustundir og var þannig nærri orðið
að fullkomnu strandi en þó tókst skipverjum
að koma því á flot aptur“.
Úr brjefi úr Kolbeinsdal í
Skagafirði 2S/12 — 83.
„Allt er hjeðan bærilegt að frjetta, nema
livað tíðina snertir, sem hefir verið uppá það
erfiðasta vegna óslillinga og fannfergju ; hjer
í Kolbeinsdal hefir hestum og fjenaði verið
gefið inni siðan í 4. viku vetrar að undan-
teknu á tveimur fremstu bæunum Bjarnarstöð-
um og Fjalli“.
Eptir 2 brjefum frá Grímsey, hið fyrra dag-
sett 2 ágúst 1883 (sem var á ieiðinni hing-
að 30 dagaj og hið siðara 8 okt. meðtekið
12 des. f. á. (65 daga á leiðinni).
„Langvíu og Skeggluunga afli i meðal-
lagi og grasvöxtur með skárra móti. Tiðin
hefir verið inndæl í sumar og er það cnn,
enda hefir orðið hjer með betra móti hey-
skapur og nýting hin bezta, sama er og að
segjaum filungs- og skeggluunga jtekju/að hún
hefir verið með betra móti, það eina hefir
vantað, að fiskurinn hefir verið lijer bæðí fár
og smár, og hefir það gjart okkurmikinn ó-
hagnað með saltfískinn, en samt sem áður
betur staddir, síðan við fórum algjört að verzla
á Húsavík, Herra verzlunarstjóri J>. Guð-
jónssen á Húsavík, Ijet i sumar sem leið byggja
hjer öflugt salthús af timbri, síðan flytja i
það 400 tunnur af salti og í ágúst sendi hann
hingað aptur skip fermt vörum, og fjekkst
þar allt hið nauðsynlegasta og kol til elds-
neytis, þáljet hann uin leið taka það afsalt-
fiskinum, er þurrt var orðið, og enn ljet hann
26 sept. hákarlaskútu koma cil okkar með
það er enn þótti helzt vanta, og svona vel
hefir herra Gnðjónssen farist við okkur.
Annað salthúsið hefir hann látið í sum-
ar sem leið byggja á Flatey. INú á hvenær
sein gefur að fara á 2 skipum tii Húsavíkur
eptir kolum, tólg og fleiru11.
og líkaði húshónda hans vel við bann; og
undireins og vorið kom og engið og hæðirn-
ar tók að grænnka, var honum falið á hend-
ur, að gæta geitahjarðarinnar. Engan starfa
gat. hann haft, er betur ætti við hann, en
þessi. Hatm var orðinn svo vanur á eynni
að vera alltaf úti á víðavangi; já! hann lang-
aði svo mjög enn til pess, að hann var fyrst
ánægður; þegar hann var úti á mörkinni,
langt í burtu frá skarkalanum í kaffilnísi hús-
bónda síns,
|>að mundi og hafa verið kært fleirum
en Demetrio að mega vera dögum saman útí
þessu fagra hjeraði, þar sem margar leyfar og
merki eru frá hinni kristnu fornöld. J>að var
opt að drengurinn stóð hugsandi og undrandi
þar á ýmsum stöðum, svo sern á hæð þeirri
þar sem finnast Jeifarnar af Efesusborg, er
íorðum var svo fræg um heim allann, í vest-
ur sjer maður hið bláleita fjall á eyjunni
Samos gnæfa upp, eða hann var þá niður í
dalnum, þar sem lækurinn Kaistros rennur
um, eða þá við hina sterku árbrú og hinar
haggjörðu vatnaveitingar, eða við rætur hins
Húshruni.
Aðfaranóttina 23 des. f. á. brunnu til
grunna öll timburhús (íbúðarhús, krambúð og
pakkhús undir sama þaki, og eitt pakkhús) á
Hólanesi í Húnavatnssýslu, af þeirri orsökað
aska hafði verið látin í kassa er stóð nálægt
íbúðarbúsinu og eldur leynst í henni, þar til
um nóttina að veður hvessti og feykti eldin-
um að íbúðarhúsinu. Eólk komst allt óskemmt
afenn litlu varð bjargað af munum úríbúðar-
húsinu, enn nokkru af mat úr pakkhúsunum
— verzlunarvörur voru þar litlar eða engar,
því þar var eigi verzlað þetta ár. —
Ennfremur hefir heyrzt í lausum frjett-
um, að í einhverju af nefnduin húsum er
brunnu, hefðu verið geymt eitthvað af gjafa-
korni sem Húnavatnsýslu hafði verið úthlutað.
14,000 kr. er sagt að skaðinn hafi verið metinn,
er varð við húsbruna þenná. J>að hefir og
heyrzt að timburhúsin hafi verið í ábyrgð.
Fyrir nokkrum tfma síðan er sagt að nokkr-
ir úr Fljótum og frá Dölum hafi róið til há-
karls og aflað 8—12 kúta lifrar í hlut auk
hákarls, J>á er seinast var róið úr Sigluf. og
Siglunesi var fiskur sagður fyrir. Einnig hefir
fiskafiinn, að sögn fyrir Olafsfirði og hjerinn
eptir firði fremur aukist og sumt af fiskinum
sem aflast, stærra en verið hefir.
16 des. f. á. banaði öldruð kona sjer, sem
átti heiina á Geldingsá á Svalbarðsströnd með
því móti, að hún steypti sjer þar ofan undan
bænum fram af klettabakka, sem sjór fellur
að. J>á hún gekk að heiinan og hvarf fram
af bakkanum, sást til heunar af manni,sem
var hjá fje uppí fjalli, og hljóp þegar heim
og tjáði manni konunnar, sein var að gefa fje
í fjárhúsum. hlupu þeir þá þegar til sjáar og
sáu hvar konan flaut dauð, svo skammt frá
landi að peir gátu lláó likinu og vaðið með
það til lands.
Auglýsingar.
Vegna jiess að jeg hefi í áformi
að flytja hjeðan af landi hurt, þá aug-
lýsist hjermeð að jeg vil selja eignarjörð
mína Ytri-Ey í'Yindhælishrepp á Skaga-
strönd, sem er 14 hndr. 6 al. að dýr-
leika.
Jörðinni fylgja nægileg bús og ný-
pyramidamyndaða fjalls. á hvers tindi að Aja-
saluks kastali eða hin nýja Efesus er byggð
eða þá við rústir hinnar heilögu Jóhannes
kirkju.
Hann þekkti ekkert til sögu lands þessa
eða þjóðarinnar. er hjer hafði í fyrndinni bú-
ið, og jafn ástatt mun og hafa verið fyrir hin-
um öðrum geitahjarðarmönnum, og því litla
upplýsingu getað fengið hjá þeim, var hann
þó farinn að geta talað við þá móðurmál þeirra
Tyrkneskuna. J>að var þnð eina sem hús-
bóndi lians sagði honum einhverjusinni, að
á þessari fögru hæð, hefði einusinnist-aðið stór
borg, er ei var byggð af Tyrkjum, heldur af
þjóð þeirri, er lifði þar á undan. Meiri upp-
lýsingu fjekk hann hjá grískum manni nokkr-
um tignum frá Smyrna; húsbóndi hans hafði
skipað honum að fylgja manninum til rúst-
anna af hinni fornu borg Efesus, því þegar
útlendingurinn tók eptir að drengurinn var
svo leikinn í móðurmáli hans, grískunn, þá
spurði hann drenginn um ælterni hans, en
svör hans vöktu athygli og hluttekningu hins
ókunua manns, svo hann varð fús á að svara
byggð hlaða sem tekur 400 hesta; túu-
ið er girt og mestalt sljett og gefur af
sjer í meðal ári 200 hesta. Nægilegarút-
heyisslægjur fylg'ja jörðinni og liggja mjög
vel við vatnsveitingum. Mótak gott. Út-
ræði þægiíegt og heldur fiskisælt. Lyst-
hafendur geta snúið sjer til herra Ólafs
Jónssonar veitingam. á Oddeyri eða herra
Jósefs Einarssonar óðalsbónda á Hjalialandi
í Vatnsdal. Húnavatnssýslu.
Hjallalandi 20 Des. 1883.
Jón Leví.
1^*" Yegnaskuldaminnatil annara, hlýtjeg
hjer með að skora á alla þá, sem eru mjer
skyldugir fyrir «Norðanfara» og fleira frá und-
anförnum árum, að þeir borgi í þessum
mánuði, helzt i peningum; en þeir, sem
ekki geta það, þá með innskript til þeirrar
veizluiiar hvar jeg hefi reikningog þeim hægast
að ráðstafa því. Einnig óskajegað þeir, sem
eru kaupendur að 22. árgangi Nf„ og ekki
eru þegar búnir að bot'ga hann, vildu gjöra
svo vel og greiða til min borgun fyrir hann
á nefndu timabili.
Akureyri, 19 jan. 1883.
Björn Jónsson.
W Hnaklmr til sölu
alfær, með reiða, gjörð, ístöðum og í-
staðaólum, yfirdýnu laus, lítið skemmdur.
Ritstjóri vísar á seljanda.
Til Slefáns Bergssonar frá Rauðalæk.
— þegar rjetlurinn skorará mig, skal jeg
sanna orðið „ósannindamaður“, Enn þangað
til að niinnsta kosti, skal orðið standa úrask-
að. J. Einarsson.
— 1 haust vár mjer dregin hvít lambgimb-
ur með marki mínu: Stýft hægra, tvístýft
apian vinstra, sem jeg á ekki og geyuii jeg
liana.
Hallbjarnars.stoðum 7/i — 84.
Sigtryggur Helgason.
— Leiðrjetting: í 39 blaði N.f. 4. bls. 4.
dálki 24 línu a. o. stendur Guðm. á Brett-
ingsst. á að vera Guðm. í Vik á Flateyjar-
dal.
Eigandi og ábyrgðarm.: líjörn Jónssou.
Prentsmiðja Norðanfara.
Prentari: B. St. Thorarensen.
öllum þeim spurningum-ær Demitrio lagði
fyrir hann, til að svala forvitni sinni. Hann
sagði honum meðal annars, að sú stóra borg
sem á bæðinni var liefði heitið Efesus, ogþá
borg hefðu Grikkir byggt, og hefði sú þjóð
verið í gamla daga mjög voldug. «J>ú getur
glatt þig við það», mælti hinn gríski herra-
maður, «því Grikkir liafa ávalt verið hyggn-
ari en Tyrkir*. Niður í dalnum hinar tign-
arlegu rústir St. Jóhannesarkirkju, sagði hinn
ókunni maður sínum íitla fylgisveini, að þetta
hefði kirkja verið, er Grikkir hefðu og byggt
til minningar um hinn lielga Jóhannes post-
ula, er grafinn var i Efesus og allt hvað fag-
urt og tignariegt er, væri að íinna í hjeraði
þessu, það væri handaverk Grikkja enn ekki
Tyrkja.
Án þess það væri augnamið hins grfska
manns, hafði hann valdíð því með sögusögn
sinni, við hinn barnslega og einfalíla Demi-
trio, að óvinátta kom upp milli hans og hinna
annara hirðara er voru TyrkneskrareðaTurk-
(Framhald).