Kristileg smárit handa Íslendingum - 02.02.1866, Blaðsíða 13

13
Lesari góður, gættu þín, að þú sért ekki um of
önnum kafinn, svo þú getir ekki gætt að hinum mikla
tilgangi lífsins. Þegar þér kemur til hugar að færast
undan, og þú ætlar að láta þér um munn fara, að þú
komist ekki til að leita guðs eða gjöra gott, þá mundu
eptir, að þú hlýtur að komast til að deyja.
GOTT RÁÐ.
Maður er nefndur Micheli, hann bjó í Svissara-
landi, á 18. öld; hann var læknir og svo nafnkenndur
fyrir lækningar sínar, að það orð lék á, að hann vissi
ráð við öllum meinsemdum og gæti bætl úr flestu því,
sem' að mönnum amaði. Enda tókst honum furðanlega
að hjálpa þeim, sem hans leituðu. Einhverju sinni kom
kona nokkur til hans og kvartaði yfir því, að maðurinn
sinn væri svo kífinn og þrætugjarn, að hann væri ein-
lægt að rífast, við sig, og að hún hefði aldrei frið fyrir
illyndum hans hvorki nótt né dag; hún bað læknirinn
blessaðan að gefa sér eitthvert ráð við þessum hús-
krossi, því að hún væri viss um, að hann gæti það.
Micheli, sem sá, að konan var hraustleg og hávaxin,
lofaði henni að tala út þótt honum þætti hún vera býsna
langorð, því að ákærur hennar gegn manni sínum ætl-
uðu aldrei að taka enda. í’egar hún loksins þagnaði, «
mælti hann : »Það er að sönnu eitt ráð til, sem á við
þessum mikla kvilla, sem maður yðar heíir; en sé því
ekki varið öldungis eins og á að vera, verður hið illa
einatt enn verra og böl þetta þyngra«. Iíonan lofaði að
fara að öllu eins og hann segði fyrir. Þá gekk Micheli