Kristileg smárit handa Íslendingum - 01.01.1868, Qupperneq 1

KRISTILEG SMÁRIT
HANDA ÍSLENDINGUM.
JS 7.
DIVQTTINN ER MÁTTUGUR í HINUM YEIKU.
Barnakennari nokkur var stundum vanur, er liann
hat'öi lokið útskýringu þess, er hann hafði sett börnun-
um fyrir að læra þann og þann daginn, að segja þeiin
sögu, er honum þótti lærdómsrík, og spyrja þau svo á
eptir, hvað þeirn sýndist að læra mætti af sögunni.
Einhvern dag sagði hann þeim þessa sögu:
Fyrir nokkuð mörgum árum bjóíLyon í Frakklandi
fátækur iðnaðarmaður; liann var kvongaður, og átti 3
börn. Einhvern vetur var þar svo mikill vinnu skort-
ur, að hann gat því nær enga vinnu fengið allan vet-
urinn; átti hann því mjög örðugt með að fá endur og
eins matarbita hauda hyski siuu, sem varð opt að
svelta. Alt af vesnaði hagur hans, og þegar hanu loks-
ins ætlaði einn morgun að fara á fætur, til þess eins
og vant var -að ganga út á stræti borgarinnar, til þess
að leita sér atvinnu; féll hann aptur á bak í rúmið í
ómegin; þarna varð hann nú, sökum magnleysis af
hungri þvf, er að bonum kreppti, að liggja kyrr í rúm-
inu, sem kona hans fyrir veikindum ekki hafði komizt
úr í 2 mánuði. Nú var hann sjálfur orðinn veikur, og
kraplar hans að þrotum komnir. Af þeim þrem börn-
um, sem hann átti, voru tveir drengir og ein dóttir 12
eða 13 ára gömul. IIúu hafði síðan móðir hennar
2. ár.