Kristileg smárit handa Íslendingum - 01.01.1868, Blaðsíða 15

15
Á AFMÆLISDEGI.
Lagi?): Kom, skapari heilagi andi.
Æ, nákvæm hefir náð þín blíð,
ó náðarfaðir, verið mér
á umliðinni æfilíð,
sem árin mörg í skauti ber.
Fót heíi’ eg ei við steini steytt,
þó stundum væri leiðin myrk ;
þín máltug hönd mig hefir leitt,
í hættu’ og þrautum gefið styrk.
Þá harmur sár mig svipti ró,
og syndin vonarljósið fól,
þitt heilagt orð mér liuggun bjó,
svo himnesk rann upp náðarsól.
í örbyrgð varstu auðlégð bezt
og einkatraust mitt hvert eitt sinn;
þá vanmáttugur var eg mest,
mig veikan styrkti kraptur þinn.
Ó Drottinn Guð mín líkn og líf,
mitt lífsins athvarf, vernd og skjól,
í öllu striði einkahlíf,
í allri dimmu Ijós og sól,
Þig lofa’ eg fyrir liðna tið,
þig lofar nú mín frelsuð sál,
þig lofa’ eg fyrir lán og stríð,
þig lofi hjarta, hugur, mál.