Kristileg smárit handa Íslendingum - 02.01.1868, Síða 8

8
sem eyðir dögum sínum þannig? Já, hvað ertu að
hugsa, ó maður! hvað ertu að hafast að? Ertu að safna
þér reiði á degi reiðinnar? Gættu að því, að það, sem
þú sáir liér, muntu upp skera í eilífðinni. Því ertu að
baka öðrum mæðu, eins og hver hafi ekki nógu þunga
byrði að bera, þó ekki sé bælt á hana? Já eins og þú
sjálfur hafir ekki nógu þungum reikningi að svara, þeg-
ar þú verður kallaður fram fyrir hinn réttláta dómar-
ann á liimnum? Leitaðu því friðarins og lialtu honum
fast, hvenær sem kostur er á. Gættu að því, að lífs-
þráðurinn er veikur og getur slitnað snögglega. tú
veizt ekki nema hann slitni í dag eða á morgun; en
dauðinn gjörir enda á allri þrætu og öllu kífi. Stund-
aðu því frið og eindrægni við bræður þína og álíttu þá
samferðamenn þína til himinsins. Láttu þér einhvern
tíma, já láttu þér sem optast koma í liug, þegar þú
heimsækir bústaði hinna dauðu, að þar eiga allir, sem
lifa, að leggjast til hvíldar fyrri eður seinna, þegar lífs-
dagurinn er liðinn; að þar á hver að hvíla við annars
hlið, eins, ef lil vill, óvinurinn við hlið óvinarins og
vinurinn við hlið vinarins; að þar verða lagðir bæði
þeir, sem lifðu og dóu Drottni, og lfka þeir sem aldrei
fundu Guð, hvorki í lífi né dauða, og fyrirfórust þvi mitt
í syndum sínum.
Ef að þú, kristinn maður, temdir þér að íhuga
þetta, mundi þér þykja óráð aci þreyla þig á iðju ófrið-
arins, eða að kveikja óróa og óánægju þar, sem annars
hefði getað veriðfriður og eindrægni; þér mundi þykja
óráð að deyja ósáttur við bræður þína, sem þó eiga að
hvila lijá þér í svefnherbergi grafarinnar, uns sá dagur
kemur, sem Guð hefir ákvarðað, þegar raust Guðssonar
mun vekja þá, sem í gröfunum sofa, og kalla þá fram