Kristileg smárit handa Íslendingum - 02.01.1868, Qupperneq 11

11
lamb, sem tók burtu heimsins synd». Sunnudaginn
næsta eptir að hann kom, sá hann íjölda fólks ganga
í kirkju, og fór hann með og hlýddi með mestu eptir-
tekt á prédikunina. En prédikarinn talaði ekki þann
dag um Iírist krossfestan, og maðurinn fór þaðan hrygg-
ur, af því hann gat ekki fundið «Guð hinna kristnu,
sem hafði borgað skuldina».
Fáum dögum síðar hitti hann guðhræddan presl,
og sagði honum frá, i hverju erindi hann væri kom-
inn til Englands. Presti þótti þetta mjög merkilegt um
Suðurálfumanninn, og bauð honum til kirkju sinnar
sunnudaginn næstan á eptir, því þá skyldi hann heyra
nokkuð um «Guð hinna kristnu, sem liefði borgað skuld-
ina». Þegar sunnudagurinn kom, og í kirkju varkom-
ið, lauk prestur upp biflumni og las upp eins og ræðu-
inntak sitt, þessi orð: «Blóð Jesú Krists Guðs sonar,
hreinsar oss af allri synd». llann talaði þar næst um
hina miklu skuld, sem vér eigum allir Guði að gjalda,
um vanmátt vorn til að borga skuldina, og lýsti því,
hvernig Jesús Kristur hefði borgað þessa miklu skuld
með sínu eigin dýrmæta blóði. Yeslings Suðurálfu-
maðurinn hlýddi á þetta, furðaði sig og trúði því, og
fór glaður burtu. Ilann hafði fundið hina dýrmætu
perlu, og fann að hún var meira verð en allt það ó-
mak, er hann liafði tekizt á liendur til að eignast hana.
Enginn maður hefir nokkru sinni yfirgcfið heimili eður
foreldra, bræður, konu eður börn, fyrir Guðs ríki, án
þess að öðlasl margfalt meira í þessu líQ, og i hinum
öðrum hcimi eilíft líf.
Guðsríki er á slundum í ritningunni líkt saman
við fjársjóð, er menn verða að leggja í sölurnar aleigu
sína til að eignast hann, en á sumum stöðum er sagt,