Baldur - 09.12.1868, Síða 4

72
VERZLUNARFJELAG EYFIRÐINGA.
(Brjefkafli frá merkismanDÍ í Eyjaflrí;i).
. . . »Fjelag vort Eyfirðinga og tingeyinga komst á í
vor er var, en gat þó engan nýjan skiptavin fengið, svo að
það neyddist til, að verzla við Popp, sem bjer er orðinn
fastur kaupmaður, og hefði fjelagið getað haft enn meiri
liag á verzlun sinni, hefði við annan auðugri verið að
skipta, því að Popp er maður fátækur, og má því til að
fara allt hvað hann kemst. Þó urðu samningar vorir við
hann svo, að eigi mun hafa verið um skárra að gjöra hjer
í grann-kaupstöðunum. Næsta ár mun fjelagið halda sam-
an, og er nú helzt í ráði að það gangi upp í hlutabrjefa-
fjelag, og ráðist í að kaupa og gjöra út að sumri 60 lesta
skip frakkneskt, er selt var í sumar, er leið, á Siglufirði,
sem strand, en sem vel má þó gjöra haffært. í ráði er,
að hlutabrjefin verði um 40 eða 50, og hvert á 100 rd.,
en svo geta verið smáfjelög um hvert hlutabrjef (t. a. m.
5—10 mennj. Skipið verður í sumar komaudi sent með
vörur fjelagsmanna (9—12000 rd. virði) á einhvern útlend-
an markað, og umsjónarmaður fenginn með þeim, og fleira
þess háttar. Síðar skal jeg rita meira frá þessu, þá er
lengra er á veg komið».
(Sent Baldri).
STIPTSBÓKASAFNIÐ LOKAÐ.
Það mun hafa verið fyrst í fyrra, að farið var að hafa
þá reglu um stiptsbókasafnið, að láta þá, er bækur vilja
af því fá, borga fyrir fram lillög sín fyrir árið. Þetta er
nú ólastandi og enda lofsvert, en hitt kunnum vjer síður
að lofa, að þegar menn hafa borgað tillög sín, þá er bóka-
safninu lokað fjórðung ársins, og fást engar bækur þaðan
allan þann tíma. Það kann nú vel að vera, að það hafi
verið nauðsynlegt, að loka því svo lengi, en hitt var eigi
nauðsynlegt, að láta lántakendur bíða halla við það. Vjer
skorum því á stjórn safnsins, að hún annaðhvort borgi
aptur */4 “f tiílögunum hverjum lántakanda, eða þá, að
tillagið næsta ár og eptirleiðis verði fyrst heimt að árinu
liðnu, svo að eigi sjeu narraðir peningar frá mönnum með
þeim loforðum, að þeir fái bækur tvisvar í viku, en sje svo
sviknir um J/4 ársins. Þess má og geta, að vert hefði
verið, að auglýsa þessa góðu lokun í fyrstu blöðum, er út
komu, eptir að lokað var, en þetta var fyrst gjört, þá er
bókasafnið hafði lengi verið lokað. 1. d. des. 1868.
»Prír lántaltendur bóka, í og við Eeylcjavík«
(Sent Baldri). Spurning: Hvað starfar forseti bústjórn-
arfjelagsins nú? Þið útgg. «Baldurs» spáðuð þó miklu um
framkvæ.md hans. Vjer höfum heyrt, að hann mundi verja
mestum tómstundum sínum til, að „componera“, og skrif-
aði „nótur“ við jarðskjálftagreinir og aðra smábitlinga
oí’jóðólfs». Er þetta satt? Ha, ha, hæ! Nú er af, sem
áður var! Spurull.
— EMBÆTTI: Það hefir láðst eptir að geta þess, að
í október-mán. þ. á. var cand. med. & chir. Fritz Zeuten
settur læknir í Múlasýslum, eða umdæmi því, er síðast hafði
Bjarni sál. Thorlacius. Hann fór austur með póstskipi sið-
ast, og átti að fara upp á Djúpavog nú með þessu skipi á
hingaðleið, en það fór sem fyrr er sagt.
19. dag október-m. síðast liðinn var cand. med. &
chir. Páll J. Biöndal settur til að gegna læknisstörfum í
Borgarfirði; hann er nú setztur að á Guðrúnarkoti (en eigi
í Höfn í Melasveit, sem »Þjóðólfur« segir). — ‘Við þetta
hefir sú breyting á orðið, að nú á landlæknir að annast
lækningar í Reykjavík, Seltjarnarnesi og Álptanesi, en Jón-
as kennari Jónassen annars staðar í Gullbringu og Kjósars.
— Mannalát: Að kvöldi 6. dags þ. m. varð kaupmað-
ur Karel Robb bráðkvaddur heima í húsi sínu; sakna hans
margir skiptavinir, því hann var mikið áreiðanlegur í við-
skiptum, og vel efnaður, og hafði opt fremur öðrum vör-
ur að selja. — Nóttina milli 7. og 8. þ. m. bar svo við,
að seint að kvöldi hins 7. var maður sá, er með pósti
kom að norðan, Árni son, nokkuð drukkinn, er hann
fór til rekkju. Um morguninn (hinn 8.) fannst hann stirðn-
aður og örendur í rúminu.
(Að sent). VETUR.
Vetur er kominn og vindar gjalla,
vötnin og lækirnir ísklæðast skjótt;
fannirnar hylja nú hliðarnar fjalla,
:|: horfinn er söngfugl, en dimm lengist nótt. ::
Brimaldan hamast við hamra og sker,
hnípin í fjallsrótum trje standa ber;
laufgrænt við hey una lömb sjer á stalli,
lagðmikiil sauður þá krapsar í snjá;
bóndi og kona þau búa’ inn á palli,
börnin þau leika sjer gólíinu á. Þ. S.
PPESTAKÖLL.
— Yaitt: 24. þ. m. Kyrkjubær í Tnngu (HnSarstungu) 6ira Jóni
Júnssyni Austfjúr?) á Klyppstaþ, t. 1839.
— Óvaitt: Klyppstabur mei) anexíunrii Húsavík ( N»r?)nr-Múla-
sýslu, meti?) 176 rd. 60 sk. — Næstl. ár voru tekjur þess metuar 268 rd.
93 sk. Prestssetriþ er rjettgó?) bújór?); túni?) er sljett, en hætt vi?) kali;
engjar grósngár. og málnyta gó?>. I mo?)alári framfærir jörþin 4 kýr og
vetrung, 100 ær, 80 saubi, 80 lömb og 5 besta. Kptir kyrkjnjarfcir
gjaldast 8 saufcir vetnrgl., 20 pd. ullar, 60 pd. tólgar, 40 pd. smjörs og
8 lambsfófcur. Af útkyrkjnnni gjaldast 60 pd. smjörs. Tíundir eru 60
ál.; dagsverk 11; lamb6fófcur 29; offur 2. Sókuarmenn 183. Auglýst 26. f. m.
Titilblað og regislur fylgir síðar.
Útgefandi: »Fjelag eitt í Reykjavík». ■— Ábyrgðarmaður: Friðrik Guðmundsson.
Preutafcur í lands-prentsmifcjumii 1868. Einar þórfcarson.