Gangleri - 01.12.1870, Side 22

22
bæi sína; en því er nú allvíðast svo háttað, að þar sem
þörf er mcst til bygginga, þar er og ef til vill hjá
leigjiliðum, efni minnst og skeytingarleysi mest. Fyrir
þá sök álftum vjer að landsdrottnar þyrftu að eiga inik-
inn þátt f, að bæjarbyggingar kæmust í betra horf. þar
það getur líka valdið þeim mikillar ábyrgðar að skeyta
lítið eða ekkert um vellíðun leiguliða sinna, í tilliti til
göðs húsa aðbúnaðar; þeim hlýtur þó sem öörum að
vera það ljöst, hvað ill húsakynni, — sem eru köld,
rakasöm, og loptill, og sem líkjast meir dýra húsum en
manna — eru óhagfelld og skaðleg fyrir heilsu og efni
manna; enda væri líklegt að sumir hverjir lanzdrottnar,
væru orðnir leiðir á að eiga þá kofa á jörðum sínum
scm þeir sjálfir naumast vilja koma inn í. Felum vjer
það því drengskap þeirra, að þeir gangist fyrir og stuðli
til, að bæjarbyggingar faki þeim framförum sem þörf
er á. 9. 2.
STUTT YFIRLIT YFIR IIARÐÆRI OGMANNDAUÐA
Á ÍSLANDI FRÁ BYGGINGU Í’ESS.
(Niðurlag).
1782 Var vetur kaldur og frosta mikill; ís rak að landi
í miðjum marz og Iá fram á sumar; grasbrestur
var þá svo mikill, aö á 8 bæjum á Langanesi
urðu ekki slegin tún ; gengu þá margir frá heim-
ilum sínum fyrir örbyrgð. Afli var lítill fyrir
sunnan og vestan, en nokkurfyrir norðan eptir að
ísinn rak frá landinu.
1783 var vetur harður, áfreðasamur og frosta mikill,
allt frá veturnóttum til einmánaðar, að nokkur