Gangleri - 01.12.1870, Síða 32

32
1853 Með vetrarkomu byrjuðu hríðar og spilliblotar, er
hjelzt víðast norðanlands íram í miðgóu; vor var
þá kalt með hretum. Þenna vetur viðraði betur á
Suðurlandi.
1855 var vetur í harðara lagi írá jólaföstu til miðs ein-
mánaðar, með jarðleysi og snjó miklum; líka var haffs
þá fyrir norðan land.
1857 var vetur harður til miðgóu nyrðra, enbetri syðra;
vorið var kalt með hríða hretum og hafísreki með
landi fram; til Austfjarða rak hann fyrst að landi
umjól. Þetta ár gekk fjárkláði mikill á Suðurlandi
er hafði byrjað.
1855 Var vetur mjög harður frá því fyrir nýár með
mesta fannkyngi, allt þar til í fyrstu viku sumars.
Hafísþök voru fyrir Norðurlandi, allt frá Breiðafirði
að vestan suður að Horni að austan, allt fram í far-
daga; skáru þá margir af pening sínum á útmán-
uðum. Fyrir sunnan var vetur betri framan af,
en á Vesturlandi var hann líkur og nyrðra, og
varð þar nokkur fjárfellir. Bjargarskortur var þá
líka mjög mikill manna á milli. Grasvöxtur varð
lftill, og nýting í verra lagi. Hin næstu missiri
Iiaíði nú fjársýki gengið mikil um Suðurland;
hafði hún þar fækkað mjög sauðfje manna, og gjört
búendum hið mesta tjón; en fyrir norðan hafði
niðurskurður verið skipaður á sauðfje í Húna-
vatnssýslu vestan megin Blöndu, og hafði sú ráð-
stöfun góðan árangur fyrir seinni tíma.
1863 var vetur frá byrjun harður á Norður- og Vestur-
landi, og veðurátta óstöðug; á Suðurlandi snjó-
minna en umhleypingasamt. Vor var kalt vestra