Fréttir frá Íslandi - 01.01.1877, Blaðsíða 18

18
ATVINNUVEGIR.
jafnlega, sökum þoku og dimmviðra um leitirnar, og fjárskaðar
urðu nokkrir í illviðrunum síðar um haustið, einkum á Norður-
og Austurlandi. Á bráðafári hefur borið í minnsta lagi víðast
um land báða veturna.
ITm fjárkláðann hefur enn verið allmikið þras, en þó
óvíst, hvort hann hefur verið til hið síðasta ár eða ekki. Eeynd-
ar hefur sumstaðar á hinu gamla kláðasvœði orðið vart við
kláðavott nokkurn, en eigi sannazt, að það hafi verið hinn sótt-
næmi kláði. Lögreglustjórinn skoðaði í janúar Qe í efra hluta
Borgarfjarðarsýslu með 2 Mýramönnum, og fundu þeir að eins
óþrifavott í nokkrum kindum; sömuleiðis skoðaði hann í neðri
hluta sýslunnar með 2 Kjósarmönnum, og fannst kláðamaurinn
þar eigi heldur. Aptur þótti nokkuð ískyggilegra ástandið í
Kjósinni, en eigi varð þar heldur um sök. Borgfirðingar gjörðu
menn á fund landshöfðingja til að biðjast undan hinu almenna
þrifabaði, er hann hafði boðið með auglýsingu 30. nóv. 1876,
en töldust fúsir á að baða um vorið, er fje væri úr ull. Lands-
höfðingi leyfði þessa undanþágu 10. marz, en áskildi, að haldið
yrði uppi hálfsmánaðarskoðunum til þess 6 vikum eptir vorbað-
ið, og fyrirskipaði jafnframt sterka heimagæzlu þangað til. Fyr-
irskipunum þessum var nokkuð misjafnlega fylgt enn sem fyrri,
og skorti þó ekki atfylgi lögreglustjórans. Gekk hann svo ríkt
eptir í framkvæmdum sínum, að bœndum þótti víða nóg um.
Meðal annars taldi hann þar sumstaðar saknæman kláða, er
aðrir töldu að eins óveruleg óþrif, og reis út úr þessu ýmisleg-
ur ágreiningur milli hans og þeirra. Takmörk kláðasvæðisins
voru enn hin sömu og áður: Hvítá og Deildargil að vestan, en
Brúará og Hvítá (Ölfusá) að austan. Nú leið að þeim tíma, er
vant var að setja verði. Á austur-takmörkum kláðasvæðisins
þótti nú eigi þörf á að setja vörð, með því að eigi hefði orðið
kláðavart nokkurstaðar þar í nánd. Aptur þótti miður tryggi-
legt að vestanverðu, en nú reis enn ágreiningur um það, hvar
takmörk kláðasvæðisins skyldu vera þeim megin, og hvar vörð-
inn skyldi setja. Borgfirðingar vildu fœra hið grunaða svæði
saman og hafa Botnsvogavörð, með því að þeir sjálfir væru fyrir
löngu orðnir kláðalausir. Húnvetningar voru á báðum áttum,
og sendu því mann suður í Borgarfjörð að rannsaka ástandið