Fréttir frá Íslandi - 01.01.1877, Blaðsíða 19

ATVINNUVEGIR.
19
þar; fann hann hvergi kláða, og þótti því sem Botnsvogavörður
mundi nœgja. Yfirvöldunum þótti aptur ekki eigandi undir öðru
en að hafa vörðinn við Hvítá og Deildargil, sem áður hafði ver-
ið, og varð svo að vera sem þau vildu. Eigi fundu þau heldur
ástœðu til að leggja á fjárrekstrarbann yfir Botnsvogalínuna, en
endurnýjuðu rekstrarbannið yfir hin gömlu takmörk. J>ó var
um haustið gjörð lík undanþága frá rekstrarbanninu sem haustið
áður, þar sem leyft var að reka skurðarfje inn á grunaða svæð-
ið, en þó með eptirliti og nokkrum takmörkunum. íbúum hinna
sauðlausu hjeraða í suðurhluta Gullbringusýslu var þessi undan-
þága þó eigi nóg; þoldu þeir eigi að vera tjárlausir lengur, og
það því síður sem sjávarafli hafði brugðizt því nær algjörlega
um svo langan tíma; þeir gjörðu því menn á fund landshöfð-
ingja, að biðjast þess, að mega reka til sín lífsfje úr hinum heil-
brigðu hjeruðum austan varðlínunnar. Yar þeim leyft að reka
lömb til lífs, en ekki eldra fje; því að eigi þótti grunlaust um,
að kláðinn kynni enn að leynast einhverstaðar. þó varð hvergi
vart við reglulegan kláða í rjettum, og eigi hefur hans orðið
vart síðar. fykir nú meiri von en nokkurn tíma áður, að fjár-
kláðinn muni vera algjörlega upprœttur.
Aflabrögð úr sjó urðu mjög misjöfn, en þó mikil víð-
ast. Fyrrum var lengi fiskisælast við Suðurland, og sóttu menn
árlega sjó þangað úr öðrum landsfjórðungum, einkum af Norð-
urlandi. Nú er orðið annað um fiskisældirnar syðra, og virðist
svo sem fiskurinn hafi yfirgefið sínar gömlu stöðvar fyrir sunn-
an land, en leitað norður fvrir land, hvað sem því veldur. Við
Faxaflóa, sem lengi var talinn aðalveiðistaða landsins, varð nú
varla fiskivart allt árið; reytingsafii var raunar stundum í hin-
um syðri veiðistöðvum við flóann stöku sinnum á vetrarvertíð-
inni, þegar gæftaleysi eigi meinaði að sœkja sjó, og aptur nokkur
fyrstu vikuna af vorvertíðinni, en úr því mátti kalla að eigi
yrði fiskivart fram undir árslok; þá varð fiskivart, en sjaldan gaf
að róa fyrir umhleypingum. f veiðistöðunum austanfjalls á
Suðurlandi var aptur allgóður afli á vetrarvertíðinni, og sum-
staðar ágœtur, einkum við Eyrarbakka. Undir Jökli var
fremur tregt um afla allar vertíðir, einkum að sunnanverðu. Á
V e s t fj ö r ð u m var talið meðalár að fiskiafla; sumstaðar aflað-
2*