Fréttir frá Íslandi - 01.01.1877, Blaðsíða 21

ATVINNUVEGIR.
21
en herskip þau, bæði hið danska og frakkneska, er áttu að gæta
þeirra, lágu þá í makinduin inni á Iteykjavíkurhöfn, og höfðust
ekki að. Hin ensku fiskiskip hjeldu sig einkum við Austfirði.
Gjörðust skipverjar af sumum þeirra svo nærgöngulir, að þeir
gengu á land og frömdu bæði sauðaþjófnað og innbrotsþjófnað.
Á eyðiey nokkurri í Vopnafirði tóku þeir 8 ær geldar, og kom-
ust með þær til hafs, áður en eigandi kindanna gæti náð þeirn;
eigi gat hann heldur sjeð einkenni á skipinu, með því að dimm-
viðri var, en vindur stóð af landi, og bar þá lljótt í haf. Hjá
bónda einum í Loðinundarfirði brutu þeir upp skemmu, er stóð
við sjóinn og sá eigi frá bœnum; stálu þeir úr henni ull, skinn-
klæðum, veiðarfœrum, byssu og skotfœrum og fleira smávegis,
er allt til samans var metið 100 kr. virði. Nokkur ensk skip
lágu þar rjett fyrir utan landsteina, og voru skipverjar úr einu
þeirra nýfarnir úr landi, er þjófnaðurinn uppgötvaðist. Hrepp-
stjóri fór þegar næsta morgun út á skipin, og fyrir eptirgangs-
muni hans var gjörð þjófaleit um öll skipin: fannst þá mestallt
þýfið, og var því skilað aptur er fannst. Hreppstjóri ritaði upp
nöfn og einkenni skipanna, og þykir líklegt, að fáist einhver
uppreisn á þessu máli, þó að tregt gangi stjórn og yfirvöldum
að vernda rjett íslendinga gagnvart útlendum þjóðum.
Verzlunin var livorki fjörmikil nje hagstæð landsmönnum
í þetta sinn, sem eigi var heldur við að búast, þar sem kvartað
hefur verið um fjörleysi og deyfð í allri verzlun erlendis nú hin
síðustu ár. Kenna menn þetta einkum styrjöld þeirri, er nú
gengur milli hinna austrœnu þjóða, eða þó öllu fremur því, að
vesturlandaþjóðirnar kunni, er minnst varir, að skerast í leikinn,
og sje varlega gjörandi að ráðast í mikið eða hafa mikið um-
leikis, með því að alkunnugt er, að almennur ófriður getur haft
mikil áhrif á verzlunina. En vera má, að margt annað valdi.
íslenzkar vörur seldust fremur illa erlendis árið áður, og lækk-
aði nú verðlag á þeim, eða að minnsta kosti á aðalvörunum,
bæði land- og sjóvöru. í Keykjavík gekk hvít ull á kauptíð á
75 til 80 aura pundið, en mislit á 55 aura, saltfiskur á 50 kr.
en harður fiskur á 70 kr. skippundið; lýsistunnan gekk á 35 tíl
40 kr., tólgarpund á 35 a., smjörpund á 70 a. Lax hækkaði
í verði og gekk eptir stœrð laxanna frá 30 til 60 aura hvert