Fréttir frá Íslandi - 01.01.1877, Blaðsíða 45

45
upp að fara, til þess að komast upp á fjallgarðinn, og tókst
það að lokum, þó örðugt væri uppgöngu, því fannir voru harðar
og illa stætt fyrir menn og hesta, en er upp var komið og vjer
böfðum riðið litla stund, sáum vjer fyrir oss dæld eina, austan
og sunnan við þennan fjallgarð; dæld þessi er grunn og nær í
suðvestur að landnorðurrótum Heklu, að austan suðaustan tak-
markast hún af svo nefndum Eauðfossafjöllum, sem mynda
austurbrún Hekluhálendisins, en milli suðurenda þeirra og Heldu
er hið svokallaða Selsundsskarð; norður af Rauðfossafjöllum tak-
markast dældin að austan af lágum hálsum, sem ganga allt að
Valahnjúkum austanverðum, en þeir mynda norðurtakmörkin.
Hæld þessi er nær því l2/3mílu á lengd frá suðri til norðurs og
nær því Va míla að breidd, og er á allar hliðar innilokuð af
áðurnefndum fjöllum og hálsum, nema til vesturs milli Vala-
hnjúka að norðan og norðurenda fjallgarðsins, sem vjer fórum
yfir að sunnan; þar er hún opin og hallar landinu þaðan
vestur að Rangárbotnum og niður í Sölvahraun. Norðvestan-
undir Rauðfossafjöllum, sem takmarka eins og áður er sagt
dældina að suðaustan, og að nokkru leyti áfastur við þau stendur
svokallaður Krakatindur, hátt og bratt fjall, en lítio um sig,
og er hann tæpa mílu í austur landnorður frá Heklu, og lá
þetta fjall andspænis oss, er vjer komum að norðvestan yfir
ijallgarðinn; rjett norðan undir Krakatindi austan til í lægðinni
sáum vjer eldgíginn, sem nú brann í og þar sem aðalupptök eld-
gossins 27. febrúarmán. hafa verið, og er hann í nýmyndaðri sand-
öldu, nær hundrað feta yfir hraunið og ganga tögl úr öldinni til
útsuðurs og landnorðurs. Afarhár reykjar- og gufustrókur stóð upp
úr suðausturhlið öldunnar, og gátum vjer því ekki sjeð gígopið
þar sem vjer nú stóðum vestur frá, en frá þeim stað höfðum
vjer bezta útsýni yfir allan dalinn og hið nýrunna hraun; þó
villti nokkuð sjónir fyrir okkur gagnsæ gufa eða tíbrá, er ljek
yfir heitu hrauninu og gjörði landið hinu megin ógreiniiegt,
því allt var sem í iðandi þoku og hyllingum. Vjer sáum nú,
að hraun hafði að miklu leyti runnið um allan dalinn báðu-
megin vdð gíginn, og gekk það nær V3 mílu í suðvestur
frá honum, í stefnu austan til við Heklu og var þessi hluti
mest kólnaður, því gufustrókar voru þar fáir í samanburði við