Fréttir frá Íslandi - 01.01.1888, Blaðsíða 6

6
Löggjöf og lanclsstjórn.
sveitarútsvar á slíka menn eftir nánari reglum. Með pessum
lögum pótti ráðgjafa íslands nauðsjnlegt, að skrifa landshöfð-
ingja og skora á hann, að br/na fyrir amtmönnum, að »ekki
beri að staðfesta neina sampykt, sem inniheldur slíka útilokun,
nema amtmanni sé með áreiðanlegum skýrslum sannað, að
eigi sé á annan hátt hægt að vernda fiskveiðar parsveitar-
manna*, og enn fremur, »að hrýna fyrir öllum sýslumönnum
og amtmönnum, að gefa nákvæmar gætur að væntanlegum
kærum frá aðkomandi fiskimönnum yfir pví, hvernig sveitar-
stjórnir beiti heimild« laganna til útsvarsálagna. þótti mörg-
um ráðgjafinn sýna nú enn sem optar, að hann væri í meira
lagi fastur við sinn keyp (sbr. Fr. f. á. bls. 14 —15), enn amt-
mönnum hins vegar tiltrúandi að fara ekki flaumósa í pessu
efni, samkvæmt reynslu undanfarinna ára, pótt engin sérstök
áminning hefði fylgt.
|>essum 2 lögum pingsins 1887 var synjað staðfestingar:
1. febr. l'ógum um stofnun lagaskóla (sbr. Fr. f. á. bls. 14);
mönnum taldist svo til, að petta væri í 15. sinni, sem stjórn-
in réð til að neita lagaskólastofnuninni; hengdi hún nú að
sjálfsögðu hatt sinn á hið nýja ákvæði, að lögin skyldu pá
fyrst koma til framkvæmda, er alpingi hefði 1 fjárlögunum
veitt fé til skólans. »1 öðru lagi« kvaðst stjórnin »halda föst-
um öllum tormerkjum peim, sem hún mörgum sinnum áður
hefði talið á stofnun skólans. — Hitt var lög um breyting á
15. gr. stjórnarskrárinnar um tólu þingmanna íefriogneðri
deild alþingis, neitað um staðfestingu 10. febr. og bygt á til-
lögum landshöfðingja (sbr. Fr. f. á. bls. 9), sem pótti meðal
annars tortryggni lýsa sér í lögunum gagnvart konungkjörnum
pingmönnum, enda breytingin ástæðulaus og naumast rétt, par
sem fjölda pjóðkjörinna pingmanna sjálfra væri ekki breytt,
enn við hann yrði að álíta fjölda pingmanna 1 hvorri deild
miðaðan og bundinn í stjórnarskránni. (Sbr. ályktun |>ing-
vallafundarins, nr. 7, að framan).
Var pá um árslokin óútséð um 3 lög pingsins 1887: Um
brúargerð á Ölfusá, um framfærslu óskilgetinna barna og við-
aukalög við útflutningalögin 1876.
Af Fensmarksmálinn er pað nýtt að segja petta ár, að