Fréttir frá Íslandi - 01.01.1888, Blaðsíða 48

48 íslendingar í Vesturheími
ljósi, að plöntun væri ráð við uppblæstri fjallahlíða, pó aðeins
til að hindra framhald eyðingar, enn ekki til að græða upp.
I öðru lagi, enn ekki síður, taldi hann deyfð og dá í kristin-
dómslífi pjóðarinnar, enda «kirkjan íslenska í dauðsjúku á-
ástandi, með nauðalitlu iífi», segir hann. Ekki verður móti
pví borið, að höfundur notar sumstaðar rangskilin dæmi sinu
máli til sönnunar, eins og bent var á að nokkru leyti í mót-
mælum peim, er hann sætti hér, og að ástandið er ekki nærri
pví eins geigvænlegt, eins og honum virðist í vandlætingu
sinni, allra helst í samanburði við hina -gullvægu liðnu tíma»,
enn pó er pað hvergi nærri viðunaudi, einkum að pví, er
snertir dygðir og dug landsmanna yfirleitt, og er pví aldrei
of aukið peirri röksamlegu áminningu, er höf. endar ræðu
pessa á: *Enn um pað hugsi menn freinur öllu öðru, að
planta lífsins tré í hin ungu hjörtu vors íslenska pjóðflokks,
til þess að ísland hið unga hér og hinurn megin blási ekki
upp siðferðislega og andlega». —í prentsmiðju Lögbergs var
petta ár prentuð fyrsta íslenska bókin, sem út hefir komið í
Ameríku og nokkuð kveður að: pyðing séra Jóns Bjarnarsonar
á bók D. G. Monrads biskups dírheimi bænarinnar». —Blöð-
in íslensku par vestra, Heimskringla og Lögberg, gátu aldrei
á sátts höfði setið, enda er ósamlyndi meðal íslenskra manna
alstaðar erlendis orðlagt. —Annars pótti pað hér einkennilegt
og sorglegt, að svo virtist sem íslendingar í Yesturheimi, peir
er helst létu á sér bera (eins og hvað greinilegast kom fram í
Lögbergi) hefðu flest á hornum sér pað sem hér á landi var
talað um eða framkvæmt í peim tilgangi að hjálpa við landi
og þjóð: teldu pað öfugt eða einkisvert «smá-kák», enn létu
sem engar hentugar leiðbeiningar eða meðmæli í té í afskift-
unum, enda menn par vestra mjög farnir að glata íslenskri
tungu og pjóðerni.
dal; hefir Jió kola-tilgerð stórum minkað við innflutningog almenna brúk-
un skosku ljáanna.