Tíminn - 08.01.1874, Qupperneq 4

8
þó er það tvennt er grein þessi vildi minnast á
að þessu sinni, en eitt síðar á sínum tíma. Hið
fyrra af því tvennu er, að mjög þætti eiga vel
við, að biskup landsins flytti ræðu á tingvalla-
fundi, (ef hann haldin yrði, er telja má sjálfsagt),
eigi síður en á þingvallafundi 1849, er haldinn var28.
—29. júní nefnt ár, og biskupinn var forseti hans,
að öðru leyti þarf ej að efa það, að biskupinn
muni halda ræðu í dómkirkju landsins á hinum
ákveðna degi. Hið s í ð a r a atriðið var það, að
hver söfnuður í sínu prestakalli, gæfu ræðu sókn-
arprestsins út á prent, yrði það nokkurs konar
minnis-rit hátíðarinnar í sinni tegund, og eigi
svo ófróðlegt, næstu 10 alda mönnum. Þetta er
uppástunga er hver er sjálfráður að nota sem
vill, en jeg bið »Tímann« að geyma hana handa
lesendum sínum nú og til seinni tíma.
Rn. b. Df.
— PASSÍU SÁLMAR Hallgríms prests Pjeturs-
sonar, voru fyrst prentaðir á Hólum 1666, en alls
verið gefnir út þrjátíu sinnum, seinast í
Reykjavík 1866, án þess þeim hafi nokkurn tíma
fylgt nótur, nema 1. versi í 1. sálmi í útgáfu
Björns Þorleifssonar biskups á Hólum, 1704 IV.
útgáfu. Nú viljum vjer vekja athygli prentsmiðju-
stjórans á því er mestu ræður um útgáfu bók-
ar þessarar, að nú í næsta sinn, sem þeir verða
gefnir út', að hann þá prenti þá með ialtnu
letri í hendingum og með n ó t u m, svo þeir
verði sungnir hjereptir með sínu rjetta lagi.
Hnma.
— Árið 1869, var útflutt frá Noreg 42,000
l) VJer petnm ekki anna% en dáist aí) þessari oppástnngu
höfnndarins, þar sem sálmar þessir eiga þab me?> Tillnm rjejti
skilih, aí) þeir værn gefnir út eptir nppástungn h«f, en vjer
vildum minna húfupdinn á, ab meí) þessn fj’rirkomnlagi hljúta
þeir aþ kosta prentsmiþjuna mikiþ, og þegar þar vih bætist
aí> hún nú ekki hefor meiri rjett til aþ gefa þá út en prent-
emihjan á Akureyri, þá vildum vjer benda á, hvort Akureyr-
arprentsmibjan vildi okki taka ab sjer þetta, sem höf. sting-
nr opp á, ef landsprentsmibjan akki gjörir þaþ. 215.
lestir af ÍS til suðurlanda Norðurálfunnar, fyrir
100,000 spdali, hafa flutningar þessir farið
mest í vöxt síðan 1830, þá voru útfluttar einar
100 lestir. (Sjá »Norges naturlige Velstands
Kilder«. Forelæsninger í Bergcn 1871—72, bls.
12, af Wulfsberg)
í tilefni af þessu, væri æskilegt, að einhver
landa vorra, vekti máls á því í útlendum blöðum,
hvort eigi mundi tilvinnandi, að ÍS-flutningur
kæmist á hjeðan úr landi, því það er vara er ís-
land hefur nóg af, og meira þvi til tjóns en
gagns. Komist nú þessi verzlun á hjá oss, sem
í Noregi, þá mundi það opna oss nýjan atvinnu-
veg, sem í raun ogveru er þörf á, ef mannfjölg-
uninni á að fara hjer fram.
•— Hár aidur, 11. ágúst f. á. andaðist í Farre
merkiskonan Karin Pedersen 98 ára að aldri, hún
hafði í 29 ár verið ekkja. Með manni sínum
eignaðist hún 10 börn, þá hún Ijetst, hafði hún
sjeð 35 barnabörn, 67 barnabarnabörn og 3 börn
í 4. lið, og voru því afkomendur hennar þá 115.
ÁSKORUN til blaðamanna á fslandi.
Fyrir því og af því, að næstum á hverju heim-
ili er eitthvert slitur af «Landnámu» og «Sturl-
ungu» og öðrum fornsögum vorum, er hver kerl-
ing kann meira og minna utan að, en alls ekkert
rit er til söglegs efnis ( heild sinni á prenti yfir
tímabilið 1350—1500. Þá skorum vjer á blaða-
menn vora, að þeir bæti úr þessum skorti, og
láti fylgja i aukablöðum, sögu nefnds tímabils er
auka mundi kanpendur blaðanna, því eigi efumst
vjer um, að þeir hafi efni þessi við hendina, að
minnsta kosti eptir P. A. Munch?
Söguvinir á Snœfjallaströnd.
— Fundizt hefur hjer á Strandgötunni 4 blað-
aður sjálfskeiðingur, og getnr rjeltur eigandi vitj-
að hans til ábm. þessa blaðs, um leið og hann
borgar fundarlaun og þessa anglýsingu.
Útgefendur: Nokkrir Reykvíkingar.
Ábyrgðarmaður: Páll Eyjúlfsson.
Prentabor f prentsmiþju íslands. Einar þúrbarson.