Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1903, Qupperneq 7

7
hússins. Aftur á móti var austurveggurinn ógreinilegur út undan suð-
austurhorni hlöðunnar, því að þar hafði jarðveginum bersínilega verið rask-
að. Loks fundum við suðurgafl hins forna húss á litlum parti við suð-
austurhornið.
Hús það. sem við þannig höfðum fundið, reindist vera að utanmáli
c. 42 fet á lengd og 32—33 fet á breidd. Breiddin að innanmáli var (í
norðurendanum) vel 20 fet og lengdin um 31 fet.
Norðurbrún grjótbálks þess, er flr var getið, virtist hafa legið lijer
um bil 10 fet frá innri brún norður-gaflhlaðs.
Það má telja víst, að surnir af steinum þeim, sem fundust fram meo
norðurgaflinum að innanverðu, hafi verið undirstöðusteinar í gaflhlaðinu,
enn um suma af steinum þessum getur varla leikið efi á, að þeir hafi
borið stoðir þær (hinar itri), er þakið hvíldi á. Að svo hafi verið um
steininn í norðvesturhorninu (I’), á það benda trjeleifar þær, er fundust
rjett hjá steininum (6 á mindabl. VI, mind). Samskonar steinn fanst
í norðausturhorninu (II) og sömuleiðis fram með innri brúnum hliðveggj-
anna. Lika fundum við einstaka steina (III og IV) fram með austurvegg
svo sem 4 fet frá veggnum, og eru líkur til, að þeir nafi staðið undir
(innri) súlna-röð. Þakið hefur þá hvílt á 4 súlnaröðum, 2 hvorumegin.
Að vísu vantar nndirstöðusteina innri súlnanna að vestan, enn það er eng-
in furða, því að þar hafði áður verið grafið niður firir hið forna gólfhússins.
Stór flatur steinn (V,) fanst á sínum upphaflega stað á gólfinu í
norðurenda hússins ofurlítið austar enn um miðju, og verður ekki sagt
með neinni vissu, hvort hann hefur borið súlu eða eitthvað annað.
Á gólfinu í húsinu fundust nokkrir smáhlutir, er nú skal greina:
Bríni, als 7, þar af 6 fram með norðurgafli (1, 2, 3, 19 (tvö) og
2(i1 2) og 1 við austurvegg (18).
3 kljásteinar með götum, ailir í norðurgafli eða rjett innan við
hann (4, 5 og 9)
1 snældusnúður úr steini í austurenda þverbálksins (17)
Hrosstennur fundust við norðurvegg (10) og í rótaðri mold sunnan
til í húsinu (21—22); þar í hinni rótuðu mold fanst og hrosskjálki.
Alt bendir til, að tóft sú, sem við grófum upp, hafi verið aflangt
hús, ferhirnt að lögun, með lágum grjótbálki, er gekk um þvert húsið
norðanvert frá vestur-vegg ifir undir austurvegg, þó svo, að bil var á
milli austurenda bálksins og austurveggjar. í þessum bálki miðjum stóðu
1) Hinar rómversku tölur, sem settar eru í sviga á þessum stað og
hjer á eftir, visa til staða þeirra, þar sem steinaruir fundust og táknaðir eru
með sömu tölum á mindabl. VI, 3.- (neðstuf mind.
2) Tölurnar hjer og á eftir vísa til staða, sem táknaðir eru með sömu
tölum á mindabl. VI, 3. (neðstu) mifid.