Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1912, Qupperneq 9

9
safninu og til skápa fyrir það, og svo til aðgjörða á hinum fengnu
forngripum. Sigurði voru borgaðir 100 rd. 3. júlí 1870 sem þóknun
fyrir hans 7 ára umsjón og starf, og þegar þingið kom saman næsta
sumar, 1871, voru enn eftir óeyddir 150 rd. af þessu fé í vörzlum
stiftamtmannsins, sparaðir til þess að geta gripið til það ár, ef góðir
gripir biðust til kaups. Fyrirsjáanlegt var, að þessi 500 rd. styrkur
í eitt skifti fyrir öll, hlaut að ná skamt, og rituðu umsjónarmenn
safnsins því þinginu 1871 bænarskrá um að það stingi upp á, að
stjórnin sæi fyrir að árlegur styrkur fengist handa safninu eftirleiðis1).
Þingið tók að vanda vel undir þessa málaleitun8) og urðu úrslit
málsins þau á þinginu, að samþykt var 4. ág. bænarskrá til konungs
um að hann vildi gefa leyfi til, að fyrir fjárhagsárin 1872—73 og
1873—74 mætti »úr landssjóði verja hvort ár um sig, 200 rd. til að
efla forngripasafn landsins og viðhalda því«3). Á það félst stjórnin
að svo miklu leyti sem hún í áætlun sinni um tekjur og útgjöld ís-
lands fyrir timabilið frá 1. apríl til 31. des. 1873 áætlaði 200 rd. til
safnsins. Af þessari upphæð bað Sigurður málari stiftsyfirvöldin
með bréfi 20. nóv. 1873 um 100 rd. fyrir umsjón sína, og 27. s. m.
veittu þau honum þá upphæð. Munu þessir 100 rd. og þeir sem
hann fekk 1870, hafa verið einu launin fyrir alt hans 10 ára starf
við Forngripasafnið og í þarfir fornfræði íslands.
Sigurður lagði mjög mikið á sig þessi ár, og átti við frábærilega
þröngan kost að búa, sökum fjárskorts. Mun óhætt að fullyrða eftir
lýsingu þeirra manna sumra, er þektu vel hagi Sigurðar á þessum
árum, að efnaleysi hans hafi átt einna mestan þátt í vanheilsu þeirri
er varð honum að síðustu að banameini. í júní 1874, — þjóðhátíðar-
sumarið — fór hann úr bænum upp í sveit sér til heilsubótar, og
eftir það leit hann aldrei sitt kæra safn. Hann andaðist 8. septem-
ber það ár.
Sama árið og Sigurður Guðmundsson dó, gaf Bókmentafélagið
út 2. hefti af skýrslu um Forngripasafnið eftir hann. Eru í þeirri
skýrslu allgóðar lýsingar á öllum þeim gripum, sem bæzt höfðu
safninu á árunum 1867—70. Hafa þessar skýrslur Sigurðar í sér
fólginn mjög mikinn fróðleik fyrir hvern þann, er vill kynna sér
menningarsögu Islendinga á umliðnum öldum.
Nokkrum dögum eftir að Sigurður var fallinn frá, skrifaði Jón
Árnason stiftsyfirvöldunum bréf, 10. okt. 1874, og biður þau um
‘) Alþ.tið. 1871, 2., bls. 230-31.
*) Alþ.tið. 1871, 1., bls. 161-64, 375-81, 423-24; 2., 281-83 (nefndarálit),
300—301 (atkvæðaskrá).
*) Alþ.tíð. 1871, 2.. bls. 325—26.
2