Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Árgangur

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1912, Síða 11

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1912, Síða 11
11 aðar að fullu. Ura þingtímann 1877 skrifaði Jón Árnason stiftsyfir- völdunum 12. jálí og ítrekaði bæn sína 1874 um að setja mann sér til aðstoðar við Forngripasafnið og bað þau um að setja Sigurð Vig- fússon gullsmið í Reykjavik. Sigurður hafði þá nokkur afskifti af safninu og rnun hafa verið farinn að veita Jóni aðstoð við það í ýmsu, en nú hugði Jón til utanfarar sér til lækninga og varð þörfin á umsjónarmanni við safnið því brýnni en áður. Nú hafði alþingi og veitt dálitla þóknun fyrir umsjónina, og þar sem bersýnilegt var ennfremur, að umsjón Jóns Árnasonar með lærða skólanum og stifts- bókasafninu lögðu honum svo miklar byrðar á herðar að hann gat lítið sint Forngripasafninu, þá kvöddu stiftsyfirvöldin Sigurð Vig- fússon með bréfi 17. jan. 1878 til að vera umsjónarmann Forngripa- safnsins ásamt Jóni Árnasyni, þar eð stiftsyfirvöldunum var kunn- ugt, segir í bréfinu, að Sigurður öðrum fremur liafði »þekkingu á íslenzkum forngripum og vilja til að efla framfarir hins íslenzka Forngripasafns«. Tilkyntu stiftsyfirvöldin Jóni þessa ráðstöfun sama dag og skoruðu jafnframt á hann að senda sér reikning yfir tekjur og gjöld safnsins, og gjörði hann það þegar 20. s. m. Um þingtímann 1877, 16. júli, hafði Jón Árnason ritað »bendingu til fjárhagsnefndarinnar á alþingi* í tilefni af væntanlegri aðgjörð á dómkirkjunni, sem þá var komin í mjög hrörlegt ástand og svo að segja á fallanda fót. Kvað hann söfn þau er geymd væru á kirkju- loftinu myndu verða húsvilt þegar farið yrði að gera við kirkjuna, ekkert liæli hafa meðan á aðgjörðinni stæði. Viðvíkjandi húsrúmi Forngripasafnsins á kirkjuloftinu tók hann það fram, að það væri safninu í alla staði ónógt, kvað ekkert verða lengur sýnt af hlutum þeim er við bættust, sökum rúmleysis, svo að alt það yrði að geym- ast í kistum og kössum. Þar sem nú hlaut að því að reka, að kirkjan yrði endurbætt og áminst söfn verða á hrakningi með hús- næði, kvað hann sér hafa komið til hugar hvort ekkt mundi réttast að reisa eitt hús á alþjóðlegan kostnað handa Forngripasafninu og Stiftsbókasafninu fyrst og fremst og öðrum söfnum, sem hann til- nefnir, og ennfremur alþingi sjálfu, skjölum þess og bókum. — Al- þingi gat ekki sint þessu þá, en mál þetta, sem í rauninni var engin nýjung, var tekið fyrir á næsta þingi. En kirkjuaðgerðin var ekki látin bíða, og það rak að því, að flýja varð með Forngripasafnið af kirkjuloftinu. Forstöðumennirnir skrifuðu stiftsyfirvöldunum 25. okt. 1878 og báðu þau ásjár um hvað gjöra skyldi af safninu meðan verið væri að gjöra við kirkjuna. Það mun ekki hafa verið um marga góða staði að velja handa safninu, en einn fanst. Amtmaður bað 26. febr. 1879 bæjarfógetann um að fá lánaða borgarastofuna í 2*

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.