Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1912, Qupperneq 57

Skýrsla
um viðbót við Þjóðmenjasafnið árið 1911.
[Tölumerki lilutanna, dagsetning við móttöku þeirra og nöfn þeirra manna, er
þá hafa gefið suma, eru prentuð framan við].
Þjóðmenningarsafnið.
6105. 2/i
6106. 8/i
6107.
6108. a7/i
6109a-b.—
6110. 31/i
Lyklakippa með 20 gömlum lyklum að ýmsum hirzlum
og húsum landsstjórninni tilheyrandi, sumir einkar vand-
aðir að gerð; við suma er bundinn seðill með tilyísun
á dönsku. Afh. af stjórnarráðinu.
Furukista rammgjör, öll járnbent, klædd leðri að utan
og striga að innan; stærð: 1. 107 sm., h. 62, br. 43; —
lok gengur út yfir. Skrár 3 og 1 hengilás fyrir. Hefir
verið hólfuð sundur i mörg smáhólf til endanna og eitt
aðalhólf verið í miðju, en allar milligerðir hafa síðar
verið úr teknar. Kistau hefir verið notuð fyrir bóka-
og fjárhirzlu landfógetanna, og er sögð vera frá tíð
Skúla Magnússonar landfógeta. Afh. af stjórnarráðinu.
Sveinn Jónsson, yngism. í Reykjavík: Pálblað með hinu
forna lagi, lengd 26 + 6 (tanginn) sm., br. 7 sm. Fundið
á Vörðuholti nálægt Forna-Seli á Mýrum sumarið 1909.
Jóhann Jóhannesson, kaupm. í Reykjavík: Fjallkonan,
mynd í svartri umgjörð, prentuð í París; »frumdregin
af J. B. Zwecker, að fyrirsögn Eiríks Magnússonar.
Þessi stækkaði eftirdráttr eftir Helga Magnússon«.
Sami: Ljósmyndir tvær af kirkjunni á Hólum í Hjalta-
dal, báðar nýlegar; önnur tekin að utan, hin að innan.
Lyklasylgja úr messing með fornlegu verki, gagnskornu
í miðju og er að framan leturlína umhverfis með got-
nesku smáletri: hringþoll þa sem hringin a hafin sie fra
pinv hvn eignist frid hia — meira hefir ekki komist fyrir1).
‘) Sbr. nr. 14 (nú á Norr. safninu í Stokkhólmi); á þeirri sylgju er seinni hlnti
visunnar þannig: >hialpe henn (þ. e. hjálpin) drottim henne er hia, hann eidir
sorgar-linu«. Á þessari (6110) mun vanta aftan af 3. vísuorði: herrans hlid, og 4.
vísuorð, sem líklega hefir verið eins og á nr. 14.
8