Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1951, Blaðsíða 7
11
í Morgunblaðinu 5. des. 1926 og greinargerð Matthíasar Þórðarsonar
í Morgunblaðinu 12. des. 1926), og eru þessir gripir allir í Þjóð-
minjasafni, nr. 9274—86.
Eftirtektarverðastur þessara hluta er 16,9 sm löng spýta eða fjöl
með rúnaletri á báðum hliðum. Öðrum megin stendur: a b c d e f
2. mynd. — Rúnafjöl, Þjms. 9210. Ljósm Anders Bæksted.
— A wooden stave with runic inscriptions,
found at Bergþórshvoll.
ghiklmnopqrstu, en hinum megin: sator arepo tenet opera
rotas, og er það alþekkt töfraklausa, sem oft er sett upp á þennan
hátt:
s a t o r
a r e p o
t e n e t
o p e r a
r o t a s
Virðist töfraklausan benda til, að rúnastafroíið hinum megin sé
einnig einhvers konar galdur.1 Fannst á -=-100 og mun að líkindum
ekki gamalt (16.—18. öld?), þótt verndarsetningin eigi uppruna
sinn á miðöldum. Um hana sjá Handwörterbuch des deutschen Aber-
glaubens. Sbr. enn fremur Þjóðsögur Jóns Árnasonar I, bls. 44.
Allmikil umræða varð manna á meðal um þennan fornminjafund,
eins og sjá má í dagblöðum frá þessum tíma, og þótti mörgum, sem
sáu gröftinn, örugglega víst, að hér væru fundnar merkilegar minjar
Njálsbrennu. Þjóðminjavörður Matthías Þórðarson sá þó glöggt, að
þetta orkaði mjög tvímælis, en var hins vegar rannsóknarvert, og hóf
hann því undirbúning að stórfelldri rannsókn á Bergþórshvoli. Beidd-
1) Um rúnakefli þetta sjá Anders Bæksted: Islands runeindskrifter.
Bibliotheca Arnamagnæana II, bls. 206.