Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1951, Blaðsíða 84

88
tendi peccata Tunc dicit paralytico: Surge tolle tuum lectum / Et abi
in domum tuam: Et ille Surrexit abiit que in domum Suam: Turbæ
vero quæ uiderant admiratæ Sunt: Et Glorificauerunt Deum / qui
dedisset potestatem / talem hominibus.
Þu ed sanna lios Guddomzins ihesus þu ert vor læknijng Sem
græder vor meijn So sem þu lijfgader z heijlann giorder þennann
lima fallz siuka edur kueijsu Siuka So lækna þu nu fyrir þinn krapt
z ord þessa þijna þionustu kuinnu / S + n: af allz hattudu kueisu
granndi z liuk vpp drottinn vorum munne z gief voru maali krapt
þinnar miskunnar z vppfill vor hiorttu mz þacklæti / ieg særi þig
kueijsa burt at flyia z allz haattad meijn illsku verki edur stijupaf?)
edur Saara suidi / ieg særi þig ikt z kueisa burt at flyia ieg mana
þig eg deyfi þig eg drep þic : q : sprijngi hin blaa. spraki en rauda:
dofni aang . .9 seigi held . .9 a . d . . .° kueijsu: h . ,° f . .9 drafni So
sem drottinn vor mælti hann f . d . . .9 sta . . .9 verdi huert ord z
Atvik greijne Og sem fraa drottni Sie elldur kueyktur saa ed kueijsu
nad z . . .9 in brenni mz drottinnlegum krapti z mætti so at fullu
dugi / I nafni faudur z Sonar z anda heijlags. Amen
Texti þessi er ærið etfirtektarverður á marga lund. Latnesku text-
arnir þrír eru úr Jóh. 1:1—14, Matt. 8:1—13 og 9:1-8. En þeir eru
teknir úr hinni latnesku þýðingu Nýja testamentisins eftir Erasmus
frá Rotterdam! Og er það eftirtektarvert, að latínan skuli vera sæmi-
lega rétt rituð. Eina afbrigðið er Matt. 8:13, þar sem lengjan segir:
in illa hora, þar hefur Erasmus: in hora illa. Að vísu gafst ekki kostur
á að bera Jóh. 1:1—14 saman við texta Erasmusar, þar sem í eina
eintakið að þýðingu Erasmusar, sem hér finnst í söfnum, Novum
Testamentum Græce et Latine, Wittenberg 1653, vantar fáein blöð,
niðurlag Lúkasar- og upphaf Jóhannesarguðspjalls. Ur því að hin
guðspjöllin tvö eru úr þýðingu Erasmusar, þá verður að álykta, að Jóh.
1:1—14 sé úr sömu þýðingu, því guðspjall það er ekki tekið úr Versio
Hieronymi, né Vúlgötu, né Versio Bezæ. Þá má nefna það, að nöfnin
á guðdómnum eru sæmilega rétt rituð. Þetta bendir til, að sá, sem
skrifað hefur, hafi verið skólagenginn eða átt aðgang að þýðingu
Erasmusar, sem varla hefur verið til nema í örfáum stöðum. Er þetta
Athugasemdir: 1. Gat. 2. Máð. 3. Gat. 4. Máð. 5. Er eins og væri það
skafið. Ske kynni, að þarna stæði: Sigfridi.... liuild. A. m. k. virtist svo
vera eftir, að bókfellið hafið verið vætt með spritti í sólskini. 6. + merkir
að gjöra skuli krossmark. 7. Máð. 8. Merkir: Signum crucis, in nomine
patri etc. amen. 9. Máð.