Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1951, Blaðsíða 100
102
þar Steinkrossland, slógu tún og höfðu þar fé. Síðan var það notað
frá Koti.
7. DagverSarnes (oftast í framburði Dagvarðarnes) stóð efst
á sömu heiðarbrún og Steinkross, svo sem 1 V2 km austar en nr. 6
og nálægt 7 km sv. frá Skarðsfjalli, en 8 km norður frá Keldum. —
Sauðbeitarland mikið og gott hefir jörð þessi átt, en slægjur aldrei
nema túnið, að líkindum. Aftur á móti hafa þar verið hríslönd og
skógar miklir á fyrri öldum. En þar er nú engin hrísla eftir, þótt
landið sé ekki örfoka eða blásið upp, nema ofan við bæjarstæðið.
Örnefni þar á stórum svæðum sýna skóglendi með stórvöxnum viði
Dagverðarnes, rústirnar frá 1912.
1 Hlaða. 2 Fjós. 3 Baðstofa. U Dyr. 5 Eldhús. 6 Búr.
7 Skemma. 8 Smiðja. 9 Hjallur. 10 Hesthús.
og því stærri sem hærra stóð. Neðan við bæjarbrúnina er víðlent
flatlendi og langt til austurs. Það heitir Hrísar, en suðaustan þeirra
er hærra hraun, Eldivi&arhraun, á mörkum Keldnalands. Þar na. frá,
enn hærra, er KolviSarhraun. Sést þar enn votta fyrir mörgum kola-
gröfum. Sanna þær réttmæti nafnsins og þar með, að margir hafa
gert þar til kola. Og ef til vill hefir þar verið um sinn eins konar al-
menningur fyrir sveitabúa á láglendinu. — Skúli á Keldum hefir
getið þess til, að skógarmenn hafi tjaldað við hraunbrúnina innst á
Hrísunum og etið þar dagverð, og þaðan sé bæjarnafnið komið.
Láglendi við vötn og hæðir heita nes víða á Rangárvöllum.
GarSar. Þarna, nærri innst í nesinu, vestan við háan vörðuhól,
KolviSarhól, sem er uppi á norðurbrúninni, sést greinilega fyrir mjög