Göngu-Hrólfur - 01.02.1873, Blaðsíða 7

— 37.-
— 38.—
ítutt ab (»gja ifc aumaeta af úllum volufcom leirbnríil,
aem ann Iteflr síat á guíiagrænni Jórl; þesentan er þaþ
argvítugt klámrit. Bltetjóri .Göngu-Hrólfe“ heflr þvf í
aimenns eiþgæþls nafni skoraþ á lögreglustjóra bæjarins
aíi gera klámrit þetta npptækt. En eigi mun enn af-
gart, hvort so verír eíir eigi. En í næsta blaþi vonnm
vár aþ geta ekírt frá árangrinum. En gerl iftrvaldií)
elgi rltib upptækt, skal f næsta blabi verba prentab
meb feitn letri þab argvítogasta (5r kverino, til eínis
um, bvers eblis þab or, sem ráttvísln ( landinn heldr
verndarvængjnm iflr — en til þess vonnm vér ab eigi
komi. Til dálítils mnnngætis flrir leseridrna skal hár
nefna 44 kenningar, eem brúkabar ern um prest f
búkinni:
bóka-baldur hökla-viður
bóka-bendir hökla-vörður
bóka-hræða hökla-langur
bóka-ver hökla-sóði
bóka-vörður hökla-sóli
bóka-þór hökla-ver
hæru-skrjóður hökla-þór
hempu-hani hökla-skrjóður
hempu-hirðir kjóla-reynir
hempu-glanni kjóla-runnur
hempu-jálkur kjóla-kempa
hempu-höður kjóla-böðull
hempu-síður kjóla-njótur
hempu-staur kjóla-jötunn
hempu-týr kjóls-auli
hempu-þjór kjóla-baldur
hempu-þyrnir klerk-Ioddari
hempu-viður sálna-hirðir
hökla-baldur letra-njótur
hökuls-álfur síðhempu-gaur
hökla-herra svarthempu-skolli
hökla-staur sjera sóði.
Efulb er »b eínu leiti eins úmerktlent og volab einsog
mebfram á því. Vár skornm fastlega á menn sb Ifta eigl
vib búkarhneizlinni
Fréttir innlendar og eins efnisinni-
hald hinna blaðanna, verða að koma í næsta
blað.
HITT OG ÞETTÁ. 21. ágúst síðast!.
uo I Beriín Davíð Kalisch; hann var af því
kunnr, að hann stofnaði *Kladderadatsch*\
en það er ið langfrægasta og útbreiddasta
allra kímni-blaða í heimi.
— Enn áað leíka f «Glasgow» um stund,
og verðr með "Nýársnóttinnie eins-aktsleikr:
«Neiddr til að giftast• eftir Moliðre, útlagt
eftir Jón ritslj. Ólafsson. — Á 19. dálki 4.
línu a. n. stóð i síðasta blaði «á níársdag*
ístaðinörir: «2. jan.», og höfum vér óviljandi
orðið þess orsök, að •í’jóðólfr* heör tekið
þetta eftir oss.
— SMÁVEGIS. Mirabeau. Franskr rit-
höfundr, Rivarol, sagði um Mirabeau (frb.
Mírabó): «Firir peninga gjörir maðr þessi
alt, sem vera skal, já, jafnvel góðverk»!
— „pví beit Adam i epliö“? spurði
barnakennari eittsinn dreng einn. «Hann
heör líklega verið hníflaus» svaraði drengrinn.
— Ameríkumaðr og írlendingr urðu
einusinni samferða og komu þar framhjá, er
gálgi var reistr, og hékk enginn í gálganum.
«Hvar heldrðu þú værir, lagsi, ef gálginn
þarna væri ekki mannlaus»? segir írlendingr-
inn við félaga sinn. «0, líklega þarsem ég
er, en sjálfsagt væri ég þá einn á ferð»
svaraði Ameríkumaðrinn.
— Einfaldr aðalsmaðr sat í samkvæmi
við sama borð og heimspekingrinn Descartes,
og tók hann eftir því, að Descartes gerði sér
vel tilgóða af fmsu sælgæti, sem á borðum
var- «Ég hugsaði ekki, að heimspekingar
væru sælkerar eða örir kræsingar» sagði að-
aismaðrinn. «f>vf þá ekki»? svaraði Des-
cartes; «mér önst óhæfa að hugsa sér, að
guð hafl skapað ina góðu hluti handa heimsk-
ingjunum einum».
— Sistkina-ást. Aðalsmaðr einn sagði
eittsinn, er illa lá á honum : «Ég vildi gefa
alla þrjá bræðr mína til þess, að fjandinn
vildi sækja báðar sistr mínarU
— *Ottalegt hrossaletr er þetta! Því
skrifarðu sona stóra stafl?» sagði maðr við
heimskingja, sem var að skrifa bréf. «J>að
skal ég segja þér» svaraði hinn; «ég er að
skrifa kerlingarsauðnum henni ömmu minni;
en hún er orðin so fjarskalega heirnardauf!»
— Auðlegð og gáfur. Hafi maðr gáfur
og auðlegð, er maðr konungr; hafl maðr
gáfur, en engan auð, verðr maðr þræll; hafl
maðr auðlegð, en engar gáfur, verðr maðr
athlægi.