Göngu-Hrólfur - 27.03.1873, Blaðsíða 2

— 67.—
— 68.—
vill gera, til þess, að fæla ekki kaupendr frá
blaðinu.
— «Bazar og Tombola* HandiÖnamanna-
félagsins i Rvík. Einsog það er oss skill
sem félagsmanni og einum í forstöðunefnd
tombolu þessarar, þannig er oss það ljúfi
sem ritstjóra að mæla fram með, að allir
stirki þetla góða og þarflega firirtæki, og
vonum vér, að það mæli sjálft með tombolu
þessari, að tilgangrinn er, að verja fé þvf,
er inn kemr, til stofnunar sunnudagaskóla
hér í Rvík, sem eigi handverksmenn aðeins,
heldr jafnvel aðrir fengi aðgang að. Vekjum
vér athigli allra á því, að það eru eigi þeir
einir, er tilsögn fá í skólanum, er gott hafa
héraf, heldr alt landið, bæði við það, að þeir,
sem læra, verða nítari menn eftir en áðr, og
so við það, að þeir kenna náttúrlega aftr út
frá sér, og er það jafnan meiri vinningr, en
nokkur kann hugum að higgja, að mentun,
þekking og fróðleikr eflist og útbreiðist í
landinu. Mentun og fróðleikr er eign og
vinningr, sem engir peningar geta upp vegið.
Vér vonum að Reikvíkingar og aðrir, er til
ná, síni það með því að leggja til tombol-
unnar og sækja hana, að þeir kunni að meta
ið loflega firirtæki, er tombolan á að efla,
og vilji stirkja það, eða, sem er það sama,
síni að þeir unni mentun og framför landsins.
— »Glímufélagið«. Um leið og vér vís-
um til ritgjörðarinnar um félag þetta og
til laga þess, sem birjar í dag í blaði
voru, leifum vér oss að skora á menn og
hvetja þá til, að stofna samskonar félög upp
um sveitir. Einnig viljum vér benda til þess,
að þarsem menn, einsog í Ilúnavatnssíslu
hefir átt sér stað, hafa komið saman til leika
(glímu- og knattleika), þá ætti vel við, að
binda slíkt föstum félagsskap og setja sig so
í samband við félag vort í Reikjavík. Geta
slík félög firir 4 sk. fengið expl. af lögum
vorum til eftirsjónar.
GLÍMEFÉLAG.
Inn 26. d. febr.-mán. lét Sverrir steinhöggv-
ari Runólfsson í Reikjavík útganga solátandi
BOÐSBRÉF.
Veraldarsagan segir oss, að 776 árum f.
Kr. fæð. hafi Grikkir stofnað ímisleg félög og
leika, og söfnuðust þá saman af öllu Grikk-
landi 4. hvert ár; voru inir olymsku leikar,
er haldnir voru á Olymps-velli í Elishéraði,
þeir nafnkendustu. Frá þeim tíma höfðu
menn skrá ifir nöfn þeirra, er sigrinn unnu
í leikum þessum. ^ar þreittu menn þrens-
konar skeið: kapphlaup, kappreið, kappakstr;
þar var leikið kringlukast, glíma, knefaleikr,
hljóðpípuleikr, hörpusláttr og síðar trúðleikar
og ims snildarverk. Þeir, sem sigrinn unnu,
fengu pálmaviðargrein að verðlaunum, og var
hringr settr á höfuð þeim úr olíuviðargrein-
um. teir voru víðfrægðir um endilangt Grikk-
land; skáldin orktu lofkvæði um þá, sem
aldrei firnast; og þó þeir hefðu unnið ágæt-
an sigr i orustu, þá hefðu þeir ekki getað
orðið frægari meðal landa sinna. tessir fjöl-
mennu fundir gjörðu það að verkum, að
Grikkir kinntust betr hvorir öðrum, og vissu
gjörla hvað vísindum og íþróttum leið í hverju
bigðarlagi þar í landi.
Fornsögurnar sina sömuleiðis, að íslend-
ingar hafa haft líkar æfingar á ímsa vegu,
bæði knatlleika, glímu, hesta-at, sund o.fl.
Hér er nú birjað á ímsu af þessu, t. d.
sönglistinni, glímum, sundi, siglingum, skíða-
ferð, skautaferð o.fl., sem Kkist nokkuð inu
firsagða; og þótt það sé nokkuð sundrlaust
enn, þá mætti sameina það að mestu eða
öllu leiti; og tilþessað lifga það, ætti vel við,
að vér söfnuðum saman fríviljugum gjöfum
firir glímufélag vort, tilþessað geta á tiltekn-
um döguin látið þartil valda 3. manna nefnd,
t úr lærðra mannaflokki, 1 úr iðnaðarmanna
flokki, 1 úr bænda flokki, heiðra þá, sem
sigruðu með liprleik og dugnaði i glímunni.
þessleiðis premíur eða heiðrsmerki ættu að
vera frá 5 til fleiri, tilþessað sem flestir, er
liktust þeim bestu, gætu orðið hluttakandi í
sigrinum. Og ætti að brúka sem minst af
höfuðstól samskolanna til þess, heldr láta
gera ímsa hluti, sem kvennfólk og karlmenn
gætu gjört, sem heiðrsgjafir handa þeim
vinnandi eftir firirlagi nefndarinnar, sem
auglísti árlega i sínu regislri og í blöðunum
þá vinnandi menn, sem glímdu.
Reikjavík, 26. febrúar 1873.
Sverrir Runólfsson.