Alþýðublaðið - 02.04.1960, Blaðsíða 15

* í einhverju leiðinlegu1"', sagði
* Cherry með meðaumkvun.
' „Mér heyrist það helzt. „Hún
ibrosti’ og hailaði sér fram á
við.
„Leyfið mér að- reyna ung-
frú Lynd. Ég hef mikinn á-
! huga fyrir -þessari’ stöðu. Ég
| þarf alls fekki áð líta svona
út. Ég get fulivissað yður um
að ég get litið alveg hræði’-
I lega út. Ég hef leikið með á-
| hugamönnum og síðast lék ég
nokkurs konar ungfrú Ljót.
’ Það þekkti mi’g alls enginn“.
t „Svo langt þarf það ekki að
ganga“.
„Nei, ég. veit það. En ef ég
iset hárið upp í hnút í hnakk-
t anum og nota hornspangar-
gleraugu og illa sni’ðna dragt
með síðu pdsi og flatbotna
■ skó . . . Ég skal segja yður
hvaíð ég ætla að gera. Ég
fer heim og kem hingað aft
Ur gjörbreytt og þá viður-
anum og það fékk litinn til að
líkjast gulrót. Og hatturinn.
Þáð fór hrollur um ungfrú
Lynd og hún var viss um að
Cherry hefði keypt hann á
sölu fyrir notuð föt,
En það var ekki aðeins út
li’tið sem var breytt. Allur
persónuleiki ungfrú Blake
var annar. Ungfrú Lynd var
sannfærð um að engan karl-
mann langaði til að reyna
til við ungfrú Blake núna.
fyllti öll skilyrði hans. Ég
skal ekki bregðast yður!“
Og hún gekk brosandi út
af skrifstofu ungfrú Lynd.
Hún sá margoft sjáfa sig end
urspeglast í speglum búð-
anna þegar hún gekk eftir
götunni til að ná í spor-
vagn, sem gengi til Lange,
en hún þekkti ekki sjáifa sig.
Mennirnir, sem fram hjá
gengu litu ekki við henni og
í sporvagninum varð hún að
standa því enginn kurteis
ungur maður stóð upp fyrir
henni eins og hún var vön.
Það voru ýmsir ókostir við
að vera ljót og fráhrindandi.
Samt sem áður gat þessi dr.
Jekyll og Mr. Hyde tiivera
verið skemmtileg. Hún hafði
meint það af heilum hug, þeg
ar hún sagði við ungfrú
Lynde að hún hefði’ áhuga
fyrir herra Bond. Hann virt

; kennið þér áreiðanlega að ég
. sé einmitt einkaritarinn, siem
herra Bond æsikir eftir“.
Ungfrú Lynd ieit hugsandi
, á hana.
„Hve langt á brott er þetta
„Heim“? .....
„Ekki svo langt. Ég hef í-
búð við Baker Street ásamt
vinkopu minni. Ég kem mjög
fljótt aftur“.
Ungfrú Lynd langaði mik-
ið til að leyfa Cherry að
’ reyna. Þegar Cherry kom inn
hafði henni einmitt komið til
: hugar, hve leiði’nlegt væri að
, reka atvinnumiðlunarskrif-
’ stofu. Fiestar ungar stúlkur
, í atvinnuleit voru ei’n og
sama manngerðin. Það var
’ eitthvað hressandi við þessa
ungu stúlku. Það var svo ó-
; venjulegt að hi’tta unga
• stúklu, ssm viidi líta út fyr-
ir að vera eldri og minna að-
1 laðandi’ en hún var.
1 „Langar yður til að reyna
’ að fá þessa stöðu?“
„Já, ég hef áhuga fyrir
þessum herra Bond“.
; „Allt Í lagi, farið þér þá
heim, vi’ð skulum sjá til“.
1 Cherry var komin aftur
innan klukkutíma.
' „Ég skil það vel ef þér seg
ið mér að ég henti’ ekki“,
! sagði hún með sjáJfsöryggi
sem sýndi ungfrú Lynd að
hún vissi’ að hún gat ekki,
betri verið.
Ungfrú Lynd starði á hana.
Ó, jú, þctta var ::ama stúlk-
’ an, þó enginn hefði trúað
Sagan 9
því. Fagurt rautt hárið var
V strengt aftur í hnút í hnakk
„Eruð þér fús til að líta
svona út allan tímann, sem
þér vinnið hjá herra Bond,
ef hann skyldi ráða yðm’?“
„Á skri’fstofutímanum vit-
anlega. Ég lofa yður að hann
fær aldrei að sjér rnig öðru-
vísi.“ Bros lélí um ómálaðar
, varir Cherry.
„Það gæti að vísu hent si'g
að hann hitti mig utan skrif-
stofutíma . . .“
. „Hann myndi ekki' þekkja
ykkur,“ sagði ungfrú Lynd á-
kveðin. Hún réíti fram hönd
ina efti'r símanum qg hringdi
í númer herra Bond og spurði
hvort hún mætti senda um-
sækjanda um stöðuna. Já,
hún uppfyllti öll skilyrði
hans. Hún hélt að hún hefði
einmitt fundi'ð einkaritarann,
sem hann vantaði.
„Herra Bond vill gjarnan
að þér komið að vörmu
spori'“, sagði hún við Cherry
þegar hún hafði lagt símann
á. Svo skrifaði hún á kort og
rétti Cherry það. „Gangi yð-
ur vel ungfrú Blake og seg-
ið mér hverni’g gengur!“
„Ég s*kal láta yður vita og
' þúsund þakkir fyrir að leyfa
mér að reyna“. Það var
glettnisglampi í augum
Cherry.“ Og takk fyrir að þér
sögðuð herra Bond að ég upp
ist að minnsta kosti veri’ð ó-
‘líkur öðrum yfirmönnum.
Hvernig 'henni hafði tekizt
að láta vera að spyrja um
hvort fornafn hans væri Mic
hael vissi hún ekki', spurning
in hafði verið á vörum henn-
ar allan tímann. En nú þegar
hún kom nær og nær skri'f-
stofunni skildi hún að hún
bar í brjósti örli’tla von um að
það væri Michael Bond, sem
leitaði’ að einkaritara. Þó hún
gæti ekki rétt vel skilið
ihvernig hann gat veri'ð áhuga
knapi í Devin á laugardag en
teinnflytjandi í London á
mánudag.
Og þvf var ekki' að neita
að hjarta hennar sló hraðar
þegar hún kom inn og spurði
um herra Bond.
„Á hann von á yður?“
,spurði stúlkan í móttökusaln
um.
„Já, ég er frá vinnumiðlun
arskri’fstofu ungfrú Lynd“.
„Vilduð þér bíða augna-
tblik?“
Cherry settist á stólbrún og
kreppti hnefana. Eftir nokkr-
ar mínútur fengi hún að vita
það. Hún bjó sig undir að
herra Bond væri feitlaginn
eldri' maður, sem ihefði of-
næmi fyrir ungum konum og
reyndi að upphugsa leinhverj
ar afsakanir fyri’r því að hún
gæti ekki tekið vinnuna.
„Herra Bond er ekki upp-
tekinn lengur“, sagði stúlk-
an. „Takið lyftuna upp á
fjórðu hæð, skrifstofan, sem
þér eigi'ð að fara á er til
vinstri við lyftuna. Nafnið
stendur á dyrunum“.
FUNDUR
verður í Fulltrúaráði Alþýðuflokksins í Reykja-
vík næstkomandi miðvikudag, 6. apríl, í Alþýðu-
húsinu, niðri, og hefst kl. 8,30 e. h.
FUNDAREFNI :
SKATTAMÁLIN : Sigurður Ingimundar-
son alþingismaður.
ÚTSVARSMÁLIN : Birgir Finnsson al-
þingismaður.
Stjórnin.
Ingólfs-Café
Gomki dansamir 1
/ kvöld klukkan 9
Aðgöngumiðasala frá kl. 5.
Sími 12826.
ILIDG fimmtudagskvöldii 7. apríl j
bl. 1,15. ]
1. Vinningur: Ferð með Gullfossi til Hafn-
ar og heim aftur.
2. Vinningur: Páskaferð um Öræfin með
Ferðaskrifstofu Úlfars Jacobsen.
10—12 glæsilegir aukavinningar.
Nýir skemmtikraftar skemmta. — Dans-
að til kl. 1.'
Miðar fást á flokksskrifstofunni í Alþýðu-
húsinu í Reykjavík (símar 15020, 16724) og
skrifstofu FUJ í Alþýðuhúsinu í Hafnar-
firði kl. 5—7 daglega. j
Félag ungra jafnaiarmanna. j
Alþýðublaðið — 2. apríl 1960 Jg
(■Hnúúu/)úJi.h •••• 0061 úiui . Ej ■