Alþýðublaðið - 15.02.1921, Blaðsíða 2
2
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Aígreiðsla
blaðsias er f Alþýðuhúsinu við
tngólfsstræti og Hverfisgötu.
Sími 988.
Aaglýsingum sé skilað þangað
eða í Gutenberg f síðasta iagi kl
10 árdegis, þann dag, sem þær
eiga að koma < biaðið,
Askriftargjaid ein r • á
mánuði.
Auglýsingaverð kr. 1,50 cm.
eindálkuð.
Utsölumenn beðnir að gera skil
til afgreiðslunnar, að minsta kosti
ársfjórðungslega.
..... ■ ji'jjaHHJBil'Uli.l.'gLiH!;"!!
því er ýmsir fullyrða, hringdi
énginn kallarinn, enda leit svo út
fyrir, því kl. 9lÞ hringir maður
i síma, heiman að frá sér á bruna-
stöðina, og var það íyrsta tll-
kynningin sem stöðin fékk.
Skkert ratn. Tækin í ólagi.
Þegar slökkviliðið kom á vett-
vang var húsið aleida að kalla
og var fólkið þá flest komið út
úr eldinum.
Nú var farið að opna vatns-
hanann og festa slöngurnar á, en
eins og í haust, þegar húsbruninn
varð þá, var vatnið ekkert, eða
sama sem, — örlítil og afllaus
spræna, sem náði skamt upp fyrir
höfuð þeirra, sem á slöngunum
héldu. Og það sem þó var verra,
og er ófyrirgefanlegt, af hverju
sem það stafar, stóra bifdælan
fór aldrei af stað — hún var í
ólagi, biluð.
í sambandi við vatnsleysið,
skal þess getið, að illa gekk, eins
og oftar, að haía upp á þeim
eina manni, sem hefir umsjón með
vatnsveitu bæjarins. Þetta kemur
fyrir við hvern einasta bruna og
ætfð er bent á, hve fjarri öllu
lagi það sé, að brunaliðið viti
ekki hvernig loka beri fyrir vatns-
æðarnar, svo vatnið streymi að
vísum stað, og að það hafi áhöld
til að vinna þetta verk. Þetta
kemst sennilega ekki í lag fyr en
skift hefir verið um slökkviliðs-
stjóra, sem sýnilega er ekki því
vaxinn að vera stjórnandi fjöl-
menns flokks manna. Slökkviliðið
sjálft, er skipað dugandi mönnum,
og gengur vel fram; en „höfuð-
laus her" blessast aldrei, hversu
röskir sem liðsmennirnir eru.
Næstu hús skemdust lítið, —
vegna þess þau stóðu langt frá
og voru úr steini eða járnvarin —,
nema húsið nr. 7 við 3pítalastíg.
í því kviknaði og lá við sjálft,
að það btynni, en á síðustu stundu
kom minni bifdælan og með henni
tókst að slökkva eldinn. Þvf hvort
tveggja hjálpaðist að, að vindur
all snarpur beygði eldinn til norð*
urs — húsið var vestan við nr,
9 — og nr. 9 fétl mjög bráðlega.
Nr. 7 skemdist all mikið, bæði af
eldinum beinlínis og af vatni.
Eins og vant er við bruna,
skemdist meira og minna af mun
um þeim, sem bornir voru ut úr
húsunum í kring, og er slfkt vafa-
Iaust mikið því að kenna, að of
fáir menn eru til taks til þess,
að veita björguninni forstöðu.
Úr húsinu sera brann bjargaðist
ekkert, en eitthvað var Iítið skemt
að sögn af verkfærum, sem voru
í gullsmíðavinnustofu þeirra bræðra
Baldvins og Björnstjerne Björns-
sona í kjallaranum.
flm daginn og Teginn.
Pilskipin eru nú sem óðast
að búast til vertíðarinnar. Frá
Duusverzlun munu eiga að ganga
4 skip: Björgvin, Keflavík, Sea-
gull og Miily. Frá Th. Th., Sig-
ríður, og Ester frá P. J. Thor-
steinsson. Margir aðkomandi sjó-
menn eru staddir í bænum, sem
taka ætla þátt í vertiðarsjó-
menskunni.
Emhættisprófl í guðfræði
hafa þeir Iokið: Hálfdán Helga-
son með 1. einkunn, Eyjólfur
Melan með 11. einkunn og Sigur-
jón Árnason með 1. einkunn.
JPingsetning var í dág kl. 1,
og sté síra Árni Björnsson í
stólinn.
Húsfyllir var á fyrirlestri Þór-
bergs Þórðarsonar í fyrradag, sem
var vel fluttur. Gerðu áheyrendur
góðan róm að máli hans.
Fyrirlestur um radínmlækn-
ingar flytur Gunni. Claessen
læknir í kvöld í Iðnó kl. 9.
Skipaferðir. Lagarfoss kom f
gær frá Ameríku hlaðinn olíu til
H. í S.
Gullfoss kom einnig.í gær frá
útlöndum og fer til ísafjarðar á
morgun. Um 30 farþegar komu á
skipinu, þar á meðal Jón Árnason
prentari og Ingimar Jónsson hlaup-
ari.
Öskupokarnir.
Einhver karlægur piparsveinc(f),
sem kallar sig „ Alþýðumann**
verður öskuvondur vegna þess,
að einhver heflr orðið til þess að
senda honum útsaumaðann ösku-
poka á öskudaginn. Það virðist
þó ekki vera öskurykið, sem gerir
hann ærðann, heldur hitt, að hann
hefir orðið að svara út 16 aur*
um(l) í póstsjóð fyrir pokann.
Þessi góði maður lætur mjög
af því, hve afaróheilbrigt það væri,
ef haldið væri áfram þeim sið,
að stúlkur sendi mönnum laglega
saumaða öskupoka í pósti. Hann
gerir mikið út þvf hve mikið fé
fari í þessa „nýju iðn", sem hann
kallar svo, en hvað viðvíkur t. d.
áteiknun, gerir hann hana ekki
meira en 3—4 dýrari en hún er(I)
og pokana helmingi dýraril! Og
svo tíminn, sem í þetta ferl Jú,
hann er ekki lítillll Það er að
segja, ef þessi velæruverðugi herra
ætti að vinna verkið.
En því er hann að eyða sínum
dýrmæta tfma í það, að skrifa
jafn vel hugsaða 11 grein um ösku-
pokana okkar. Honum hefði víst
verið betra, að hugsa hana einu
ári lengur, svo eitthvert skyn-
samlegt vit hefði verið í henni.
Ánnars situr það illa á karl-
mönnunum, að vera að setja ofan
í við okkur kvenfólkið, þó við
einu sinni á ári eyðum nokkrum
aurum okkar til skemtunar, þegar
þeir eyða stórfé á ári í tóbak,
og að eg nú ekki tali um þvott-
inn á öllum tóbaksklútunum þeirra
og fleiru slíku. Stúlka.