Alþýðublaðið - 23.02.1921, Page 1
CJeíiö sit a»t AlþýðnflokkBum.
192X
Miðvikudaginn 23. febrúar.
44 fölubl.
iarðarför mannsins mfns og föður okkar, Jóns Magnús-
sonar frá Lambhól, fer fram frá beimlli okkar föstu-
ðaginn 25. febr. og hefst með húskveðju ki. II f. m.
Lambhól, 23. fehr. 1921.
Kona og börn hins láfna.
Alþingi.
(í gær.)
Efri deild.
Til 1. umræðu var stjórnarfrv.
til laga um heimild fyrir ríkis-
stjórnina til þess að taka einka-
sölu á kcrnvörum.
Um málið urðu allmiklar um-
rieður og hafði atvinnumáiaráð-
herra framsögu í því. Lagðí hann
mesta áherziu á það, að frumv.
þetta væri kömið fram til þess,
að minni hætta væri á að land-
Mnaðurinn biði tjón vegna fóður-
skorts. Hefði hann siðastl, 20 ár
haít þetta mál í huga.
Móti frv. taiaði Halidór Steins
son, og mælti hann meðal annars
uro sparnaðarprédikanir roanna,
ðö þær kæmu að litlu haldi, þar
sem fjöldi manna hefði hvorki f
sig eða á, og að segja þessum
rnönnum sð spara væri sama og
segja þeim að sveita. Kvað hann
írumv. þetta roundi auka viðskifta-
kreppuna, og söng hinni .frjálsu*
samkepni mikið iof. Helztu and-
mæli hans gegn frv. voru þau, að
landinu væri að þvi fjárhagsvoði,
ef það næði fram að gangal
S. H. Kvaran sagði frv. „ófall
ið" tii að verða lög á þessu þingi,
að minsta kosti; enda undirbún-
ingurinn iéiegur.
Sig. Eggerz kvaðst geta flutt
fram sömu rök gegn þessu frv,
og hann hefði gert 1913, þegar
G. Björnson fyrst hreyfði þessu
gaáii. Héit hann mjög hjartnæma
ræðu, eins og hans er vandi.
Björn Kr. talaði einnig á móti
frumvarpinu, en ráðherra svaraði
andmæiendum og var málinu vísað
tii 2, umræðu og til landbúnaðar-
nefndar.
2, má! á dagskrá var tillaga til
þingsályktunar um skipun nefndar
til að íhuga tossamálið.
Neðri deild.
. Forsætisráðherra mælti fram með
frv. tU laga um varnir gegn berkla*
veiki, um hinn lærða skóla i Reykja-
vik og um sendiherra í Khöfn.
Málunum visað til 2. umræðu og
nefnda, því nær umræðulaust.
4 málið var till. til þingsálykt-
un&r um skipun viðskiftanefndar;
hvernig ræða skuii.
£xrðask61a>
frnmvarpið nýja.
Eins og venja er orðin hér á
iandi voru, þegar einhver nefnd
er skipuð milli þinga, til þess að
athuga eitthvert mál, hefir menta-
málanefndin svokaliaða látið frá
sér fara langt og að mörgu leyti
merkilegt álit — en jafnframt
furðulegt — ásamt frumvarpi til
iaga um hinn iærða skóia i
Reykjavík. Verður ekki hér að
sinni farið út í nefndarálitið, sem
í fljótu bragði virðist snúast mest
um aukaatriði, og er svo flaust-
ursiegt að furðu sætir. Heldur sný
eg mér að því afkvæmi nefndar-
innar — sem stjórnin falst þó
ekki á að fullu — er koma mun
tii kasta þingsins að breyta til
batnaðar.
Eyrst í frv. er talað um „mark-
roið skólans og fyrirkomulag". Er
I sjáifu sér ekkert við það að at
huga. En hver er meiningin með
þvf, að svifta nemendur Akureyr-
arskólans svo skyndiiega þeim rétt-
indum er þeir hafa haft um áll-
langt skeið? Og hvað á að gera
við gagnfræðaskólann á Akureyri?
Leggja hann niður, eða hvað?
Siíkt nær engri áttS En gott dæmi
þess, hve mjög er hrapað að þessu
máli er það, að stjómin hefir að-
m. k. ekki ennþá komið fram með
breytingu á iögunum um Akur-
eyrarskólann. En að breyting hlýt-
ur að verða á þeim skóla jafn-
framt þvf,. að hann er slitinn úr
sambandi við skólann hér, liggur
í htutarins eðli. Ög hefði stjórn-
inni, og þá ekki siður nefcdinni.
átt að vera það Ijóst, að bráða-
birgðaákvæði hefðu að minsta
kost þurft að vera í lögunum við-
víkjandi sambandinu við Akureyr-
arskólann. En á þetta er ekki
minst í frumvarpinu. Enda varla
við þvf að búast, því svo er að
sjá sera „mentamenn" hér sunn-
anlands, jafnvel þó norðíenzkir
séu, telji það fullgott þeim lands-
hlutum, er mest sækja Akureyr-
arskólann, að sem minst gagn
geti að honum orðið.
Það má vel vera, og eg er alis
eigi frá þvf, að slíta bert sam-
bandinu ’milli skólanna, en þó því
áð eins að Akurfeyrarskólinn verði
nothæfður sem bezt má verða.
Og það hygg eg að verða mundi
með þvi, að sleppa þessari nauða-
ómerkilegu og óhentugu tvfskiít-
ingu £ skólanum hér syðra, og
flytja „teknisku' deildina norður.
Akureyrarskólinn — skólahús-
ið — befir ýmislegt til brunns að
bera fram yfir skólann hér. —
Kenslustofur eru þar fullkomlega
eííir kröfum tímans. Hér eru þær
skólanum til litils vegsauka.
Hcimavistir eru í Akureyrarskóla,
sem gera nemenðum alt að helm-