Norðlingur - 31.10.1878, Síða 3
45
46
Kaupskrá embættismanna.
Embættismenn. Kaup. kr. a. Kaupauki. kr. a. Samlals. kr. a. Als. kr. a.
Flutt. 4800 00 » 4800 00 L08,479 64
2. læknirinn í Rvík og Kjós 1900 00 » 1900 00
3. — - Guilbríngusýslu 1500 00 » 1500 00
4. — - Borgarfjarðar og Mýrasýslu 1500 00 » 1500 00
5. — - Stykkishólmi . 1900 00 86 00 1986 00
6. — á Barðaströnd . 1500 00 » 1500 00
7. — íIsafirði . • . 1900 00 316 00 2216 00
8. — - Strandasýslu . 1500 00 » 1500 00
9„ — - Ilúnavatnssýslu vestan Blöndu 1500 00 » 1500 00
10. — - Skagafirði . . 1500 00 » 1500 00
11. — á Hvanneyri . . 1500 00 » 1500 00
12. — - Akreyri . . 1900 00 28 00 1928 00
Í3. — i þíngeyarsýslu . 1500 00 » 1500 00
14. — - Vopnafirði 1500 00 » 1500 00
15. — - Norðrmúlas. . 1500 00 » 1500 00
16. — á Eskifiröi . . 1900 00 » 1900 CO
17. — í Austr Skafta- felssýslu . . 1500 00 » 1500 00
18. — - Vestr Skafta- felssýslu . . 1500 00 » 1500 00
19. — - Rangárvallas. . 1500 00 » 1500 00
20. — - Árnessyslu 1500 00 » 1500 00
21. — - Vestmanneyum 1500 00 496 00 1996 00 37,726 00
IV. Skólakenarar: 1. Forstöðumaðr prestaskól- ans - . 4600 00 132 00 4732 00
2. efri kennarinn .... 2400 00 784 00 3184 00
3. neðri kennarinn . . . 2000 00 784 00 2784 00
4. kennari í læknaskólanum 1800 00 » 1800 00
5. handa Reykjavíkrlækninum 800 00 » 800 00
6. forstjóri lærða skólans 4200 00 » 4200 00 3200 00
7. yfirkennarinn .... 3200 00 »
8. efsti kennarinn .... 2400 00 » 2400 00
9. næsti — .... 2460 00 » 2400 00
10. þriði — .... 2000 00 » 2000 00
11. fjórði — .... 2000 00 » 2000 00 29,500 00
V. Klerkar: 1. Biskupinn 7000 00 232 00', 8232 00
að auki skrifgjald . . . 2. dómkirkjuprestrinn í Ilvik f>ar að auki húsaleiga 300 fangatollr 100 sakramentistollr 48 » 500 00 » íooo oo\ » . 448 00| 948 00
3. til annara presta og ekkna þeirra 7100 00 16,280 00
• • • • 191,985 64
Nú höfum v&r séð, að embættismenn eru þessir: Yfirvaldsmenn 5, dóm-
endr, sýslumenn og bæarfógetar 21, skólakennarar 11, læknar með landlækni
21 og klerkar með biskupi munu vera um 170, eðr als 228 embettismenn,
að ótöldnm málaflutníngsmönnum, umboðsmönnum og hreppstjórum, er vera
munu als um 180, svo allir embættismenn vorir eru um 410 samtals, og einn
emhættismaðr kemr á hvert 170 landsmanna. þetta er blessaðr lióprl
Flest mun fara í lagi á landi voru undir ægishjálmi svo margra og efiaust svo
ágætra embættismanna! j,að má nærri geta að eigi mun vanta löghelgi og
lagavernd, mannhelgi og eigna; 'enginn mun að ósekju verða fyrir yfirgangi,
ásælni né áreitni al útlendum Gskimönnum, engu mun hnuplað, hvað þá heldr
stolið! |>á held eg eigi muni vera mikið af hættusömum sjúkdómum, heldr
mun þeim afstýrt, eðr þá sigraöir með ráðí og dáðl þá mun eigi mikið vera
af syndum, en Ijarskinn allr af guðrækni og góðum siðum I Um þetla og því
um líkt getr hverr landsmaðr dæmt eftir sínu viti og sinni lífsreynslu. En
hitt er sannfæriug mín, að annað ráð sé miklu heillavænlegra og atkvæðameira
en margir dýrir embættismenn, til þess að vernda réttindi manna, til þess
að ella sanna guðrækni og góða siðu. þetta ráð er almenn, nægileg og
sannmentandi uppfræðíng landsmanna.
\ér höfum rétt til að ræða um nauðsyn og gagnsmuni allra embætta
hér á landi og hvert sé hæfilegt kaup þeirra, svo og að gjöra vort til að fá em-
bættum breytt, fjölgað og fækkað, sem og embættiskaupið hækkað og lækkað.
Laun landshöfðingjans eru þó undanskiiin (25. gr. stjórnarskrárinnar). En
þó svo eigi væri, þá gæti mér eigi komið til hugar að vilja færa kaup hans
niðr. Landshöfðíngjadæmið er svo veglegt og vanda-
samt, svo yfirgripsmikið og starfsamt, að engin önnur
embætti hér á landi geta komizt í nokkurn samjöfnuð við
það. Landshöfðíngjadæmið er sambarið stjórnarskrá
vorri og samvaxið henni; en öll hin æðri embætti
landsins eru getin og fædd á alveldistímunum. J>að er
og segin saga, að landshöfðíngjadæmið og landshöfðíng-
inn sjálfr hefir þar mestum vinsældum að fagna hér á
landi, er hinn nýi stjórnfrelsisandi og framfaraviðleitni
hefir tekið mestum þroska; vinsældir landshöfðíngja eru
mjög svo að réttum jöfnuði við frelsisanda manna, hér-
aða og landsfjórðúnga.
(Framhald).
FRÉTTIR ÚTLENDAR.
Vér höfum nú séð Berlínarfriðinn í höfuðblað-
inu Times, er kemur út í Lundúnum og mun einna
stærst blað í heimi, og setjum vér hér aðalefni friðarins.
Fyrstu greinarnar ræða umBúlgaríu, er á að ná
suður að Balkanfjöllum, og er því miklu minni en til var
ætlast í friðarformálanum í San Stefano, því þá átti
henni að fylgja meiri hluti lands fyrir sunnan fjöllin, og
landið að ná suður að Grikklandshafi, en því fenguEng-
lendingar alstýrt, en þó heldur landið borginni Sofíu,
og liggur um hana járnbraut til Miklagarðs, og því
allhægt þaðan til áhlaupa inná Tyrkland. Búlgaría skal
ráða sér sjálf, og hafa kristinn höfðingja og innlendan,
en þó skal það lúta Soldáni að nafninu til og gjalda
honum skatt. Æðsti stjórnari landsins, er nefndur er
«fursti •>, má eigi vera í ætt við höfðingjaættir þærernú
stýra löndum í Norðurálfunni, og skulu helztu menn
landsins velja hann eptir þeim reglum er þing það er
saman á að koma í Tirnova fyrirskipar. Á meðan eigi
er búið að velja furstann, stjórna Rússar landinu, en
þó má það eigi vera lengur en í 9 mánuði. Rífa
skal hina ramgjörðu kastala fyrir norðan Balkanfjöll,
og alt tyrkneskt lið fara úr landi. Halda skulu Tyrkir
fasteignum sínum þar í landi og skal innleitt trúar-
bragðaírelsi. — Fyrir sunnan Balkanfjöll á að mynda
nýlt fylki, og á það að heita Austur-Rumelia, skal
það land hafa innlenda stjórn, en Soldán skal þó hafa
þar æðstu stjórn að nafninu til. J>ar skal vera krist-
inn landstjóri. Soldán hefir og leyfi til þess að byggja
kastala á landamærum (norður í Balkanfjöllum), og hafa
þar setulið. Stjórnarfyrirkomulagi fylkisins skal hagað
eptir því sem nefnd manna frá helztu þjóðum Norð-
urálfunnar ákveður. Soldán skal tilnefna landstjóra
sem sitji að völdum í 5 ár, en þó skulu stórveldin
samþykkja fyrst valið. — Grikkir skulu hafalandauka
sunnan af Thessalíu. Ef eigi semslmeð Tyrkjum og
Grykkjuin um landamæri, þá skulu stórveldin gjöra þeirra í
milli. — Austuríki fær Bosníu og Herzegovin'a
til umráða. — Montenegro skal frjálst, og á að fá
nokkurn landauka, og hin sterku vígi, er lengi hefir ver-
ið um barist Spúts og Podogoritza, og Anti-
vari, sem er höfn við Adriahaf. — Serbia fær og
landauka nokkurn í suðaustur og skal alfrjálst. _ Rú-
mænia er neydd til að láta afhendi Bessarabiu við
llússa, en fær aptur eyjarnar í Dunármynninu og Do-
brudscha (héraðið fyrir sunnan ána meðfram strönd
Svartahafsins,Bessarabia er héraðið fyrir norðan ána á milli
Pruth og Dniester). Siglingar skulu gefnar fríar á Duná.
Aukið skal vald nefndar þeirrar, er hefir umsjón sigl-
inga á ánni. Rússland fær vígin Kars, Ardahan og
Batum og landið fyrir norðan Araxesfljót. En brjóta
skal víggirðingarnar við Batum og skal þar «fr(böfn» —
í Tyrklandi, Rumæniu, Serbiu og ðlontenegro skal vera
fult trúarbragðafrelsi. Að öðru leyti en nú er tilgreint
skulu sáttmálarnir frá 1856 og 1871 hafa fult gildi; og
eptir því eru ennþá takmarkaðar siglingar um Dardanella-
sundið, og Rússum meinað að halda herskip í Svarta
hafinu.
En það er heldur en ekki galli á þessum frið-
arsáttmála að það er svo sem enginn sem er á-
nægður með hann, og liervæðast þjóðirnar þar eystra
í ákafa og er víða þegar hafin hin grimmasta upp-
reist. Rússar eru sjálfir mjög svo óánægðir með að
hafa orðið að slá svo mikið undan Englendingum, og
er það einluim slafneski þjóðemisflokkurinn er veitir