Suðri - 09.02.1884, Blaðsíða 2
16
skipi. Litlar eru vörubirgðir í kaup-
stöðunum. Yerð var bækkað á öllu á
Borðeyri, pegar baustskip fóru af liöfn.
Ekki var pað gert á Reykjarfirði.
ísafjarðarsýslu 21. des. 1883: Árið,
sem nú er að bverfa, reyndist, pegar
á allt er litið, liagstætt og farsælt bér
á Yestfjörðum, eins og víðast bér á
landi. Lifandi peningur var í vor ið
var að mun færri heldur en nokkru
sinni áður, svo langt sem menn muna,
en sökum ins bagstæða sumars, allt
frá fardögum, var málnyta eptir
fjölda í betra lagi, og ið sama verður
sagt um inar fáu skurðarkindur,
sem fyrir bendi voru. Yerð á kjöti
varð á ísafirði 25—35 aura pundið,
eða ríflega pað, eptir gæðum. Hey-
fengur var hvervetna bæði mikill og
góður, par eð bæði góður grasvöxtur
og nýting fylgdist að. Fé var pví
sárfáu lógað; svo komi nú bærilegt
árferði svo sem tveggja ára tíma, er
allt útlit fyrir að peningsfjöldi nái sér
aptur, sem í raun og veru er hér, að
tiltölu, miklum mun færri, heldur en
í flestum öðrum byggðarlögum. í fyrra
vetur var fiskafli með meira móti í
Bolungarvík, en inn um Djúpið ekki
í meðallagi. Aptur var afli par meiri
í vor, og sökum verðhæðar á fiski urðu
hlutir, að krónutali, álitlegir. J>orsk-
afli á pilskipum varð bjá flestum
hörmulega lítill; hákarlsafli par á móti
afbragðsgóður og að pví skapi jafn hjá
öllum peim sem að honum unnu.
Verzlun mátti telja hér hagstæða fyrir
landsmenn. Málfiskur, sem hér er
höfuðvaran, var á 75 kr., smár 55 kr.,
ýsa 50 kr. og lfsi 55 kr.; ull 70 aura.
Útlend vara var hér í ápekku verði
eins og Reykjavíkurblöðin geta að par
hafi átt sér stað.
Af látnum mönnum, á manndóms-
aldri, má eflaust telja mestan mann-
skaða í fráfalli Guðmundar óðalsbónda
Sigurðssonar á Mýrum, sem andaðist
á heimili sínu í apríl, og einkasonar
hans, 18 ára gamalts pilts, sem var
við nám í Möðruvallaskólanum, en
kom heim til móður sinnar í sumar-
leyfinu, og lézt par á ofanverðu sumri.
J>ennan öndverða vetur hafa gengið
stórfeldir umhleypingar og stór-stormar
af ýmsum áttum, með voðalegum
sjávargangi, sér í lagi 15. dag p. m.
Frost hefur ávallt verið mjög lítið,
svo hafís telja menn ekki nálægan;
gæftalaust til sjávar, og fiskur svo að
kalla enginn fyrir, pá sjaldan á sjó
hefur verið hleypt.
Námfýsi innar yngri kynslóðar fer
hér víðast vaxandi, pó almennir barna-
skólar séu ekki komnir á fastan fót,
nema á ísafirði og í Hnífsdal. Atorka,
sér í lagi hvað sjósókn áhrærir, hefur
lengi átt sér stað í pessari sýslu, og
fer hún í engu minnkandi. Af nýjum
fyrirtækjum er helzt getandi gufubáts,
sem til mála hefur komið að kæmi
hingað til notkunar á sumri komanda;
en par eð pað mál er ekki komið í
kring, svo eg viti, skal eg ekki fara
fleiri orðum um pað að pessu sinni.
Dalasýslu' 15. jan. 1884: Tíðin
hefur verið umhleypingasöm, pó með
litlu frosti; stundum hefur gert tölu-
verðan snjó, einkum pó á milli jóla
og nýjárs, en jafnan hefur hann pýtt
aptur. Frá pví fyrir jól hefur pó
verið hart á jörð og víða algerlega
jarðlaust nema fyrir hesta. Heilsufar
manna hefur verið gott; pó hafa
crauðir hundar- gert vart við sig á
stöku bæjum. Skepnuhöld hafa verið
einhver in beztu. Hvað verzluninni
viðvíkur, pá hafa hér í sýslu engir
löggiltir verzlunarstaðir verið par til
nú. Sýslubúar hafa pví gengið á
milli góðbúanna í Stykkishólmi, Flat-
ey og Borðeyri, en hvergi hefur gott
pótt. Yerst mun mönnum pó pykja
að verzla við Clausen í Stykkishólmi;
við hann er jafnvel talið illt að eiga
tal, pví bæði pykir hann blótsamur í
meira lagi og allillur í orðum, enda
er sagt hér vestra, að Clausen kunni
fátt réttt að mæla á íslensku nema
blót og ragn. Búð hans er nú stund-
um lokað nær pví hálfa dagana og er
sagt að slíkt komi jafnvel fyrir um
hákauptíðina, hvað pá heldur hinn
tímann, svo að skiptamenn hans verða
að biða löngum, pó um hásláttinn sé.
Richter í Stykkishólmi, faktor fyrir
Gram, og Jón Guðmundsson kaup-
maður í Flatey pykja liprir menn, og
er hátíð að eiga við pá hjá öðrum
verri, pó engum blandist hugur um,
að peir líti í meira lagi á sinn hag.
— Sýslunefndin er nú að «penkja og
álykta- að freista að koma upp gufu-
bátsferðum hér um Breiðafjörð. Hef-
ur sýslunefndin kosið 2 menn úr sín-
um flokki, skólastjóra Torfa Bjarnason
í Ólafsdal og óðalsbónda Pétur Eggerz
í Ákureyjum til pess að safna ýmsum
skýrslum, gera áætlun um kostnað o. fl.
við gufubátinn. Fyrir 2—3 árum risu
menn upp hér í sýslunni og ætluðu
að koma upp alpýðuskóla fyrir sýsl-
una. Skólinn átti að vera í Ásgarði,
1 miðri sýslunni, og keypti pví sýslu-
nefndin pað af Ásgarði, sem félckst
keypt. Nú í haust seldi hún aptur
jarðarpart pennan, bæði af pví að
meira fékkst ekki keypt af jörðinni,
og svo af pví, að áhuginn á skóla-
stofnuninni var nú farinn 1 veður og
vind. |>ó er hér vöknuð brennandi
námfýsn hjá flestum yngri mönnum,
enda er meiri pörf á alpýðuskóla hér
um sveitir en víða annarstaðar, pví
pilta pá, sem ganga á búnaðarskólann
í Ólafsdal, vantar algerlega undirbún-
ing undir hann vegna skólaleysis.
Verða pví piltarnir annaðhvort að
verja talsverðum tíma frá búfræðis-
náminu eða hafa ekki eins mikið gagn
af pví og peir gætu haft, ef undir-
búningur væri nokkur. Piltar úr peim
skóla pykja almennt furðuvel að sér
eptir námstímanum, nýtir menn og
efnilegir fyrir sveitirnar hér vestra.
Torfi skólastjóri fær líka almennings-
orð fyrir kunnáttu sína, dugnað og
framtakssemi.
Gufubrætt meðalalýsi.
Ráðherrann fyrir ísland hefur sent
landshöfðingjanum bréf frá inum
danska konsúl í Niðarósi, dags. 12.
okt. f. á., pess efnis, að með pví að
gufiibrætt meðalalýsi sé nú komið í
óvenju hátt verð (allt að 300 kr. tunn-
an), af pví að svo lítið hafi verið bú-
ið til af pví árið sem leið, vegna pess
að porskafli hafi verið lítill (1 Norvegi)
í fyrra og lifrin magrari en dæmi séu
til áður, pá mundi mikil ábatavon að
pví fyrir íslendinga að stunda slíka
lýsisbræðslu til verzlunar. Yísikon-
súllinn í Cristiansand sé á sama máli,
eptir pví sem hann segist pekkja til
fiskiveiða við Eæreyjar og ísland, og
bjóðist til að leiðbeina mönnum til
að útvega sér áhöld til pess, og séu
pau segir hann fremur ódýr.
f>etta er hér með gert almenningi
kunnugt eptir ósk landshöfðingja.
Jón Ólafsson og Sinister.
(Aðsent).
Herra ritstjóri! J>að er ekki ólík-
legt, að lesendum blaðs yðar pyki
fróðlegt, að sjá einstöku sinnum hvern-
ig fréttaritari «Morgunblaðsins»íKhöfn
ber söguna frá íslandi til útlanda.
Kafli úr grein peirri er síðast stóð í
nefndu blaði, rituð í Reykjavík 4.des.
f. á. er pannig:
«Á næstseinasta alpingi leyndi
pað sér ekki, að vinstrimenn héldu
hóp, og pað var álit manna, að par
réðu peir mestu, í neðri deild, síra
Arnljótur Ólafsson, sýslumaður B.
Sveinsson, Jón Ólafsson ritstjóri og
síra jpórarinn Böðvarsson, og í efri
deild peir B. Kristjánsson prófastur
og E. Ásmundsson hreppstjóri. Á síð-
astliðnu alpingi var nokkuð líkt á-
komið í efri deild, en í neðri deild
var sá munur á, að flokkur vinstri-
manna, sem réði mestu á næstsein-
ast alpingi, nú varð í minni hluta.
Er pað sagt að tilefnið til pess hafi
verið, að deila nokkur varð í fyrra
með peim Jóni Ólafssyni og mangara
(Kræmmer) Tr. Gunnarssyni. Jón
Ólafsson, sem er kunnur að pví, að
vera ákafur og ófyrirleitinn í blaða-
deilum, hafði verið svo djarfur, að