Suðri - 09.02.1884, Blaðsíða 3

17
segja sjálfum lir. Nellemann ráðgjafa
til syndanna í blaði sínu, par sem
honum pótti hann hafa slett sér fram
í atvinnulög íslendinga, án pess að
honum kæmi pað við, og til hnekkis.
En herra Gunnarsson var orðinn ný-
dubbaður riddari, og fannst pað vera
skylda sín, að leysa herra Nellemann
af hólmi á móti hr. Ólafssyni. Og
nú hjuggu báðir svo hart og títt, að
dundi niður flogritum og meiðyrða-
málum. Svo eg fari fljótt yfir sögu
var herra Gunnarsson, sem fyllt hafði
flokk vinstrimanna 1881, fastráðinn í
pví þá er hann kom á þing nú, að
fylla ekki ]>ami flokkinn, ]>ar sem
ritstjórinn væri hvað sem svo í veði
væri. Hann gekk pví, áður en ping
var sett, manna á milli meðal fyr-
verandi flokksbræðia sinna og bað }>á,
að reka Jón Ólafsson úr, «hreinsa
hópinn». Menn voru ekki á pví og
pverskölluðust við pví, par er peim
pótti J. Ó. órækur vinstrimaður og
engu lakari en herra Gunnarsson. }>ó
tókst honum að fá tvær, eða ef til
vill prjár hræður með sér yfir í drefj-
arnar af gamla «nationalliberala» apt-
urhaldsflokknum, par sem herra l’rið-
riksen ylirkennari er fremstur í flokki.
|>á er herra Gunnarsson pannig ekki
gat komið herra Olafsson út úr lióp
vinstrimanna, fór hann sjálfur, og var
tekið feginshendi hinumegin, pareð
flokkur yfirkennarans, sem áður var í
minni hluta, varð nú í meiri hluta,
við viðbótina sem hr. G. dró á eptir
sér. pannig var pví farið, að vinstri-
menn voru sem optast í minni hluta
í ár. Að petta var málunum til
hnekkis kannast allir við, nema em-
bættismennirnir í Reykjavik».
Eptir að hafa talað bæði um fiski-
veiðamálið og lagaskólamálið segir
fréttaritarinn enn fremur:
«Og ekkert gat eins fljótt og vel
drepið petta hatur niður, og vakið
bróðurtilfinninguna með íslendingum
og Ilönum eins og stjórnarbótin lief-
ur gert pað. |>ess vegna vildi egóska
að neitunadjöfullinn sleppti pví, að
pjóta í lierra Nellemann, pá er um
pað verður að ræða að sampykkja
petta mál. Já, slepptu pví bara í
petta eina skipti, pá máttu fyrir mér
ríða honum pó pú viljir í hálft ár á
eptir.
Eitt mál verð eg að nefna enn pá
sem kom til umræðu á pingi bæði nú
og í hittifyrra. J>að er frumvarvið
um stofnun hanka bér á landi. |>að
féll nú eins og pá í neðri deild; sá
sem einkum var á móti pví var áður
nefndur mangari (Kræmmer) hr. Gunn-
arsson; pað mætti ef til vill telja
yfirkennarann með. En sá, semskæð-
astur var í móti pví, var herra Tliom-
sen.
J>ó er svo að sjá, sem málinu sé
komið í betra horf, enda leikur eng-
inn efl á pví, að pað verður gert að
lögum á næsta pingi, pá er nýjar
kosningar hafa fram farið.
Að pví er bókmenntir vorar snertir
skal eg láta einnar nýjungar getið.
Björn Jónsson ritstjóri og eigandi
ísafoldarprentsmiðju og Kr. Ó. J>or-
grímsson bóksali hafa tekið sig sam-
an um að gefa út mánaðarblað, sem
á að heita «Iðunn»; ritstjórn pess eiga
að annast Björn Jónsson ritstjóri Isa-
foldar, sem áður var nefndur, fyrver-
andi alpingismaður1, ritstjóri J>jóð-
ólfs Jón Ólafsson og kennari við lærða
skólann í Reykjavík Steingr. Thor-
steinsson, sem frægastur pykir af peim
skáldum vorum, sem nú lifa............
Eg skal hér við bæta pví — eg hef
pað frá kunnugum manni, pótt fáir
viti pað, að Jón Ólafsson ritstjóri
kvað vera að pýða bók Stuarts Mills
«Um frelsið». og ætlast til að hún
komi út um sumarmálin, svo að menn
geti séð, að pað er pó einstöku mað-
ur hér á Eróni líka, sem hefur tekið
kenningu Dr. G. Brandesar með hrærðu
hjarta, og reynir af góðum vilja, pótt
veikir séu burðirnir, að beina nútíma-
straumum Evrópu inn á vorn af-
réttajarðveg.
Að endingu skal pess getið að
bæði in frjálslyndu blöð vor liér í bæ
bæði «ísafold» og «J>jóðólfur», hafa
látið pað boð út ganga að pau muni
verða stækkuð um nýárið.
Præterea censeo Estrupianos esse
delendos2.
Sinister“.
Flestum er pað kunnugt, að pessi
fréttaritari «Sinister». er sjálfur ritstj.
Jón Olafsson, enda sver greinin sig greini-
lega í ættina. Enginn hefur svarað
grein pessari; pess hefur ekki pótt
pörf; sjálfs-hólið, ósannindin og ósvífn-
in eru svo bersýnileg; en ekki er
trútt um að sumir hafi brosað pegar
peir lásu lof fréttaritarans um sjálfan
sig — J. Ó. — og að peim pætti
greinin lýsa rétthvörfunni á ritstjór-
anum og ranghvörfunni á sannleik-
anum. A. Ö.
*
* *
Sá er sendi oss ofanprentaða grein
bað oss að geta eigi nafns síns og
höfum vér tekið gildar ástæður pær,
sem hann færði fyrir peirri ósk sinni.
í ofanprentaðri grein er talið víst að
Jón Ólafsson sé sami maðurinn og
Sinister, fréttaritari «Morgunblaðsins».
J>að mun fullkomlega áreiðanlegt, og
mun Jón Ólafsson pegar hann hefur
1) Hann hlýtur sjálfsagt kosningu á ping
næsta ár.
2) Eu hvað sem þessu liður segi eg niður
með Estrúpsmeun.
átttal við vini sínaekki hafa farið í neina
launkofa m£ð pað, að hann ritaði frétta- L Q
greinir frá íslandi til «Morgunblaðs-
ins» undir nafninu «Sinister». J>að
væri nú í sjálfu sér ofboð saklaust að
skrifa fréttagreinir til útlendra blaða,
ef greinirnar væru sannar og hermdu
rétt frá. En pegar margt er ósatt,
pá er pað vítavert fyrir höfundinn og
til óvirðingar fyrir pjóðina. Og peg-
ar menn neyta dulnefnis til að óvirða
óvini sína og koma sjálfum sér á
framfæri, pá er pað svo ódrengilegt
peisubragð, að pað er skylda allra
heiðvirðra manna sem til pekkja að
fletta gærunni af slíkum piltum og
láta pá standa í gapastokk, sjálfum
peim til verðugrar gremju og háð-
ungar, öðrum til viðvörunar og allri
pjóðinni til athlægis. J>að er ef til
vill ekki neitt, sem lýsir betur skap-
ferli Jóns Óiafssonar, en pessi rit-
deiluaðferð hans: pegar hann er bú-
inn að bíða svo fullan ósigur á alpingi,
að lítil eða engin líkindi eru til að
hann nái kosningu í framvegis, pá að
fleygja af sér «J>jóðólfs»-hversdags-
görmunum, hypja sig í «Sinisters»-flík-
urnarog fara að bítahr. Tryggva í hæl-
inn í «Morgunblaðinu» og halda sjálf-
um sér upp úr. Og pó vita allir,
sem kunnugir eru peim báðum, að
hr. Tryggvi hefur margt vel til Jóns
gert, en flestum mun kunnugt hvern-
ig pað hefur verið launað. J>akklát-
semi sýnist ekki að vera aðaldyggð
Jóns Ólafssonar. Enn fremur vita
allir, að hr. Tryggvi er inn nýtasti
maður og er og hefur verið bæði ut-
anlands og innan bændastétt pessa
lands til ins mesta sóma. Sjálfum
mun Jóni Ólafssyni kunnugast um
hvern sóma hann hefur unnið landi
og lýð utanlands og innan.
Hvað nú sjálfum fréttapistlinum í
«Morgunblaðinu» við víkur, pá er
harla margt í honum ranghermt.
Byrjun deilunnar milli Tryggva og
Jóns er ekki rétt; pað er heldur ekk-
ert nema blaður og vitleysa, að al-
pingi skiptist í 2 flokka, hægrimenn
og vinstrimenn. Enginn fótur er held-
fr fyrir aðferð peirri, sem Tryggvi á / 14
í fréttapistlinum að hafa haft í sumar
á pingi. Jón Ólafsson varð pegar í
byrjun pingsins einhvernveginn «utan-
veltu»- (ekki «besefi» heldur) pingmað-
ur. Hvað pýðinguna á bók Stuart
Mills «um frelsið ■» snertir, pá hefur
enginn oss vitanlega heyrt pví fleygt,
að hana ætli Jón Olafsson að pýða
og láta prenta á vori komandi. Hann
hefur reyndar stamað allmikið við að
halda fyrirlestur um pessa bók eða úr
pessari bók í félagsómynd einni hér í