Suðri - 18.03.1884, Blaðsíða 4

30
og varð ágóðinn 164 kr. 75 a., sem
gefinn var ekkjum og munaðarleysing-
um eptir mannskaðann í vetur. Jón-
as organisti hefur stofnað Hörpu fyr-
ir 20 árum og staðið fyrir henni síð-
an og í pví sem öðru sýnt dugnað
mikinn. Hann á yfir höfuð miklar
pakkir skildar fyrir pað, hvað hann
hefur reynt til að efla sönglist hér á
landi, svo sem pekking hans ogkunn-
átta í þeirri grein frekast hafa leyft.
Samsöngurinn gekk yfir höfuð allvel.
J>að var auðheyrt, að í söngflokknum
höfðu eigi fáir góð liljóð, einstakir
menn enda prýðisgóð; ef finna skyldi
að einstökum röddum, mætti geta
þess, að «primo-bassinn» var helzt til
sterkur gagnvart hinum röddunum í
sumum lögum. Allmikið vantaði líkaá,
að söngurinn væri fluttur fágurlega (að
«foredragið» væri gott), enda er tæp-
lega við slíku að búast hér á landi
enn sem komið er. En það sem
lang - óheppilegast var við samsöng-
inn, var að hr. Jónas lék með á
fíólín tvö lögin. J>að var hrap-
arlegt samræmi með karlmannsrödd-
unum og fíólininu, eins og við var
að búast, enda er Jónas, eins og
vonlegt er, enginn snillingur á fíólin,
þó hann spili lögin rétt og ófalskt.
Söngstjórnin fórst hr. Jónasi betur úr
hendi í þetta sinn en áður, er hann hefur
stýrt samsöng Hörpu fyrir almenningi.
Segjum vér það hr. Jónasi til hróss,
að það var auðséð, að hann í þessu
efni hafði lært eigi lítið af þeim hr.
Steingrími Johnsen og hr. Birni Kristj-
ánssyni, og er það virðingarvert þegar
inir eldri menn taka það eptir yngri
mönnum sem betur má fara. Einung
fröken hér i bæ, Guðrún Waage, söng
ein tvö lög. Hún söng þau að mörgu
leyti mjög vel og hefur falleg hljóð;
það sem kynni að mega finna að hljóð-
um hennar nú er allt þess kyns, að
góð tilsögn og stöðug ástundun getur
lagað það að fullu og öllu með tím-
anum. |>að var heldur engin furða
þó hún væri fremur feimin og ekki
laus við beig, þar sem þetta er í
fyrsta sinni sem hún syngur ein fyrir
almenningi og kvennfólkið hérá landi
er alltof óvant við það að koma eitt
síns liðs fram á leiksviðið, til þess að
menn geti láð því, þó það hafi dálít-
inn hjartslátt í fyrstu. J>egar fröken
Waage syngur næst fyrir almenningi,
vonum vér að hún verði hugaðri og
öruggari og langt komin með að leggja
það niður, sem nokkuð óprýddi söng
hennar í þetta sinn. Tfir höfuð þótti
mönnum allgóð skemmtun að sam-
söngnum og Hörpu takast góðummun
betur en að undanförnu, þegar hún
liefur sungið fyrír almenningi; mun
það einkum því að þakka, að nú söng
kvennfólk með, en það ráð hefur hr.
Jónas lært af þeim hr. Steingrími og
hr. Birni. J>að er bæði óskandi og
vonandi, að söngskemmtun hér í bæ
verði sem mest og bezt, enda er þess
full von, þar sem söngflokkarnir nú
eru tveir, og ástæða er til að ætla,
að hvor um sig láti ekkert eptir
liggja, til þess að söngurinn verði sem
beztur.
Fiskaí'li varð mjög góður í net í
Garðsjó nú um síðustu helgi. Einnig
er farið að verða vart í net hér á Inn-
Nesjum.
Að austau Austanpóstur kom
hingað 12. þ. m. Með honum bárust
oss þessar fréttir:
Skaptafellssýslu, Meðallandi, bréf
dags. 2 marz: Stormar og hretviðri
má heita að hafi gengið fram úr hófi,
en sjaldan mikil f'rost. Hér var víð-'
ast hvar fjalls og fjöru milli gefið frá
hér um bil 18. jan. til þess í þriðju
viku þorra, að sönnu var fullorðnu fé
og hrossum ekki gefið allan þennan
tíma á sumum bæjum í Eljótshverfi.
Hagleysinu ollu mest áfreðar en eigi
snjóþyngsli Síðan í þriðju viku þorra
til þess nú hefur verið hagstæð veður-
átt og þíð jörð að mestu leyti. En
vegna hretviðranna er fénaður, einkum
hross, orðinn magur. Yerði tíðin hag-
stæð, hygg eg að ekki þurfi að óttast
heyleysi hjá almenningi. Aptur lítur
báglega út með lífsbjörg hér um slóð-
ir. Eg held að svo megi að orði kveða,
að allur helmingur manna sé að þrot-
um kominn með bjargræði. Nú á að
fara að skipta gjafakorni, 35 tunnum,
á meðal búenda hreppsins — Leið-
vallahrepps — og þó það hjálpi mikið,
nær það skammt til að bæta að f'ullu
þarfirnar. Án gjafakornsins get eg
ekki séð, að hægt hefði verið að koma
í veg fyrir mannfelli. Ekkert liefur
enn borið að landi af sjó, hvorki trjá-
við né neitt matarkyns. Hér er
annars útlit ið hættulegasta, ef ekki
aflast af sjó þegar fram á vertíðina
kemur. Engir nafnkenndir hafa dáið
hér nema próf'astur vor, séra Jón Sig-
urðsson. Hann var á ferð sunnan úr
Landbrotum heim til sín, en hestur
féll með hann niður í Skaptá. Fylgd-
armaður hans gat bjargað honum upp
úr ánni með líli, sótti svo menn til að
flytja prófast til bæjar, en á leiðinni
lézt séra Jón.
Hamjárvallasf/slu, 4. marz: Und-
ir Austur-Eyjafjöllum hefur orðið hálf-
gert uppþot út úr gjafakorninu. J>or-
valdur í Núpakoti og Jón félagi hans
í Skógum hafa allmikið af hveiti, sem
þeir eru fúsir að hjálpa þurfandi ná-
ungurn um t. d. fyrir gjafapeningana.
Ýmsum þykir líka hveitið ljúffengara
og hægra að ná því en gjafakorninu
á Eyrarbakka. í staðinn fyrir að vitja
um 20 tunnur af gjafakorni, sem þeir
áttu á Eyrarbakka, skiptu þeir því við
þá J>orvald fyrir heimflutt hveiti með
8 tunna afföllum fyrir flutninginn.
Auk þess lánuðu þeir J>orvaldur tals-
vert hveiti móti því að taka við til-
vonandi gjafapeningum. En oddviti
og fleiri í sveitarnefndinni samþykktu
þetta ekki. Urðu nú fundarhöld all-
mikil og deilur, en svo mun hafa lok-
ið, að 500 kr. styrk þeim, sem Lands-
höfðingi veitti hreppnum, var þó varið
allt öðruvísi en til hveitiborgunar eða
hveitikaupa.
Jeg kannast ekki við, að hafa selt
sálmabókina óbundna með því verði
sem ritstjóri J>jóðólfs talar um í 10.
blaði «J>jóðólfs».
Einar pórðarson.
ÆuLglýsiiigar\
Hérmeð skal auglýst fyrir almenn-
ingi, að yfirréttarmálaflutningsmanni
Jóhannesi Ólafssyni hefir verið falið á
hendur, að inn heimta skuldir í þrota-
búi kaupmanns Jóns Guðnasonar í
Reykjavík, svo og að út gefa reikn-
inga til viðskiptamanna hans.
Skrifstofu bæjarfógeta í Reykjavík
8. marz 1884.
E. Th. Jónassen.
Samkvæmt ofanprentaðri anglýsingu
skora eg á alla viðskiptamenn Jóns
kaupmanns Guðnasonar að snúa sér til
mín. J>eir af skuldunautum þrota-
búsins, er ekki greiða mér skuldir sín-
ar innan þess tíma, er settur verður í
reikningunum, munu tafarlaust lögsótt-
ir. Mig er að hitta í húsi H. E. Helge-
sen skólastjóra hvern virkan dag kl. 4
til 5. e. m.
Reykjavík 8. marz 1884.
Jóhannes Ólafsson.
2 herbergi samliliða(6 áln. á hvern
veg hvort um sig) fást til leigu í miðj-
um bænum. Ritstjóri þessa blaðs
vísar á.
LEIÐBÉTTINO.
1 auglýsingu Jóels kaupmanns
Sigurðssonar, sem stóð íS.bl.“Suðra,,
þ. á., stendur ,fyrir marz næstkom-
andi“, en á að vera: „fyrir Ið.marz
næstkomandi11.___________________
líitstjóri og ábyrgðarmaður:
Gestur Pálsson.
Útgefandi og prentari:
Einar Ýórðarson.