Suðri - 17.05.1884, Blaðsíða 1

Af Suðra koma 3 blöð út
á mánuði. Uppsögn með
3 mán. fjrirvara frá ára-
inótum.
Árgangurinn 34 blöð kostar
3 kr. (erlendis 4 kr.), sem
borgist fyrir ágústlok ár
hvert..
2. árg. Reykjavík 17. maí 1884. 12. blað.
ísland og Grænland
(ort þegar Nordenskiöld fór til Grsenlands)
eptir
Mattliías Jocliumsson.
ísland:
Fundur niinna fyrstu sona,
fáráðlingur, jötunbróðir,
fóstri Dumbs, er sæinn Svala
sogar norðan úr Elivogum!
Orænland:
Ert það þú, mín signuð systir,
sendir þú mcr lolcsins kveðju,
manstu enn þinn ólánsbróður,
ertu á Ufi? blessuð vertu!
Fjögur hundruð sinnumsumur
síðan þú mér gleymdir, blíða,
kysstu mig und feiknar frosti
Fjörnis hjálms og leiðarstjörnu.
I.: Aldreigleymd' eg—aldrei gleymd'
C/,
andi þinn frá voðalandi
æði-stirt mér hefir að Jijarta
lieli kaldað langar aldir.
En eg þagði- en eg þagði,
ólánsbróðir, missti Jdjóðin
þá er frá Hvarfi Jtrœdd eg Jieyrði
Jiinnstu náhljóð barna minna.
G.: Svipul varð mjer sona eignin,
systir, systir, þú ert kona,
ríf þú ei upp römmu sárin—
raunir minna fornu sona.
Hafgerðingar heiptar-norna
Jiafa lengi systlcyn skilið,
Jivort á lítið Jnnu að þakka,
Jiamingja oJcJcar rann ei saman.
í.: Nei, því eg á söng og sögu,
sigurorð og guðatungu,
sem mér kveður sól og yndi
sífellt gegn um myrkrin þungu.
pú átt Jivorugt, söng né sögu,
situr bundinn jökuldróma,
skrœlinginn í skinnatötrum
slcrifar þína villidóma.
'O.: Eg á Jivorugt, söng né sögu,
satt er það, in ríJciláta;
miJcið áttu þeim að þaJcJca,
þér sem unnu slikri vera.
Metnast þó ei, mikla drottning,
mundu vel þín stóru pundin;
Jdýri þinn þó heimskur kenni,
haf mitt ráð, og Ijettu háði.
í.: Hæða skal ei, Jieyrðu bróðir,
Jieyr' eg nú, að veiztu fteira;
sæl er eg að sjá h'er Jieila
sál með greind og réttu rnáli.
Seg mér Jivað og Jivernig goðin
Jufa skipt þér lifs af giptri:
áttu takmörk ? er þér veittur
andi, saga—slíku l.andi?
G.: pá er systir batnað brjósti
blíð í lund (f viltu Jilýða,
gjarna send' eg gátur an.da
OautreJcs yfir svana brautir.
Voðalegur Jiéls í Júði
Jief eg legið alla daga,
því er myrJc og meini blandin,
minnislaus og Jcöld mín saga.
Barnalán eg aldrei átti —
Eirílcur minn vígarauði,
íllum fórstu heiman heillum,
hauðrið mitt varð þinna dauði.
pógn eg dreg með þrúðgu regni
þeirra yfir fólgin leiði;
síðan mér til seinni daga
sólin skjaldan rann í heiði.
Komu til mín Jcynjaþjóðir,
Jcufii qirtir húðkeypingar,
þökkuðu guði Jcalda Jcosti
Jcólgu barðir fáráðlingar.
í,: Hvernig gaztu, gamli bróðir,
gefið vistir JiysJci slíku?
hráœturnar horft á byggja
héröð minna goðumWcu ?
Hinir kristnir, hraustir, háir,
hetjulýðir menntafróðir;
þessir heiðnir, heimskir, smáir,
húsgangsfóllc og skrælingsþjóðir.
G.: Vant er svarið, vitra systir,
valda regin sköpum alda;
eðlis míns og œðri laga
cg sem fieiri Jdýt að gjalda.
Veit eg flestir fyrirlíta
fáráðlinga mína smáu;
en þeir hafa einir manna
unnað mér af hjartans grunni.
LeiJcur ást í léttu brjósti
lítilþægra vesalinga;
angurmilt eg einatt brosti
yfir rnína brjóstmylkinga.
í.: Ungum jyrri umskiptingum
47
aldinn faðir brosti glaður.
Enginn hrósi hamingjuleysi —
hvað hugsarðu, gamli maður.
G.: M&rgt um börn mér barst til
eyrna —
búast þ ín ei land að jtúa?
m i n við þraut og þunga Jcosti
þaJcka guði Jcyr að búa.
Hver veit hvað þeim ætla árin,
unga hafa þau sál og tungu,
yzt að vísu sett, en siztir,
systir, verða stundum fyrstir.
í.: Satt og r'ett; því Jijali hættum
hefirðu fieiri svör að gefa.
Enn mig fræð og inn með sanni
ástand þitt og vonir háar.
G.: Voðalegu hels í Júði
hef eg legið alla daga:
loJcsins myndast marJc og endir
mér sem þér og háleg saga.
Eg finn sjatna 'óll og slitna
álög forn og vefi norna,
heilsti batna, blóðið hitna;
betur ornar sól um morgna.
Eg em land með yndis undrum,
Indlands dýrð er geta blindað;
eg á ragnarökkurs ógnir,
ríJci Ijóss og myrJcradýki.
Brestur ís við bláar rastir:
borgir sjást með grískum torgum
Babels gólf með glóðum elfar,
gotneslc hvolf og sifurflotar.
Brestur «s en bélja rastir,
borgir hrapa fyr en skapast,
salir hrjóta, hvalir rotast,
himni blösJcrar, fjöllin öskra.
Undraland með eyðiströndum
er eg talið mest í heimi,
senn er allt und sólu Jcannað,
seinast geymdu þeir mig einan.
Veiztu systir — veiztu systir:
víJcingur sem hvergi á UJca
Jcemur mig að sjá í sumar:
sigurfaldinn NorðurskjaldiI
í.: Veit eg það og veit eg meira;
veslingur, í þínu hjali
karla raup eg Jiygg mig heyra;
hœttum bróðir þessu tali.