Suðri - 04.11.1884, Síða 3

107
y
sökum. En hitt mun ástæðan, að
«|>jóðólfur» undir ritstjórn Jóns Ólafs-
sonar er orðið svo óvirðulegt blað, að
pað hefur með öllu gert sig ómaklegt
pess að flytja opinberar auglýsingar.
|>egar svo par við hætist, að ritstjóri
«]bjóðólfs er kominn í sakamál fyrir
glæp, sem tugthúshegning er við lögð,
og framtíð blaðsins og mannorð ritstjór-
ans pannig í hinu hræðilegasta fári,
pá er sannarlega ekki undarlegt, pó
landsstjórninni pyki tími til kominn
að taka auglýsingarnar frá «|>jóðólfi».
Og hér við hætist að endingu pað, að
auglýsingar voru orðnar svo dýrar í
«J>jóðólfi» að fádæmum mátti pykja
sæta, og pegar nú annað hlað með
allmikilli útbreiðslu um allt land
bauðst til að taka auglýsingarnar fyrir
langtum minna verð, pá hlaut pað að
vera ábyrgðarhluti fyrir stjórnina að
sinna eigi pví boði.
Eitt er ef til vill merkilegast 1
öllu pessu auglýsingamáli og pað er,
að «J>jóðólfur» skuli pegar hann er
búinn að hafa auglýsingarnar í 25 ár
ekki vita hverjar auglýsingar skylt
hefur verið að birta í blaðinu. Ef
«I>jóðólfi» hefði verið kunnugt opið
bréf 4. jan. 1861, 2. gr., sbr. skiptalög
12. apr. 1878, 22. gr., pá liefði hann vit-
að, að hér er um allar skiptainnkall-
anir að ræða, en ekki um «skipta-
innkallanir í peim húum, sem við-
skipti hafa haft 1 útlöndum en ekki
aðrar».
Að endingu skulum vér geta pess,
að pað sem «Suðri» vinnur við pessar
auglýsingar á eingöngu að koma kaup-
endum blaðsins til góða. |>annig er
til ætlazt, að «Suðri» verði næsta ár
uni 40 númer (í stað 34) áu þess að
verð blaðsins liækki um einu eyri.
Ilitstjórinn.
Dómur í íálsmálinu. Hinn 17. f.
m. var í bæjarpingsrétti Eeykjavíkur
kveðinn upp svo látandi dómur í
málinu:
«Réttvísin.
gegn
Jón ritstjóra Ólafssyni og cand.
juris Ouðlaugi Guðmundssyni
íitaj f'ölsun á dagsetningu á rétt-
arskjölum.
Tildrög pessa máls eru pau, að hinn
14. dag ágústmán. p. á. lagði með-
ákærði cand. jur. Guðl. Guðmundsson
sem umboðsmaður ákærða Jóns Ólafs-
sonar, í 5 málum, er hann (o: Jón)
hafði höfðað gegn Gesti ritstjóra Páls-
syni, fram sáttakærur í pessum mál-
um; tók stefndi' pá eptir pví pegar
í réttinum, að dagsetningin á öllum
0 o: Gestur Pálsson.
5 sáttakærunum var breytt, eptir að
kærurnar höfðu verið fyrir sáttanefnd-
inni, par sem í öllum skjölunum var
búið að breyta dagsetningu peirra úr
21. í 20. júlí og krafðist stefndi pá
pegar, að hafin yrði af dómaranum
opinber réttarrannsókn fyrir brot gegn
§ 276 sbr. § 271 í hinum almennu
hegningarlögum.
J>að er sannað með útskript úr
sáttabók Reykjavíkur, að pegar kær-
urnar komu par fram, hafi dagsetning
peirra verið hinn 21, júlí, en ekki 20.
enda hafa hinir ákærðu nú orðið að
játa, eins og pað líka má álítast sann-
að með skoðunargjörð peirri, er dóm-
kvaddir menn hafa látið uppi, eptir
að hafa skoðað greindar sáttakærur,
að dagsetningunni á öllum sáttakærun-
um hafi verið breitt, en hins vegar
hafa hinir ákærðu, sem einir hafa haft
sáttakærurnar í sínuin vörzlum milli
pess að pær voru lagðar fram í sátta-
nefndinni og til pess að pær hinn
14. ágúst p. á. voru lagðar frain á
bæarpinginu —, feigi viljað játa, að peir
hafi breytt sjálfir dagsetningunni né
látið gjöra pað, né verið í vitorði með
peim, er pað hafa gjört, og hafa peir
stöðugt borið pað, að peir eigi viti
neitt hvernig breitingin hafi orðið.
]>ar sem nú ekki er fram komin
lögfulV sönnun fyrir pví, að hinir á-
kærðu hafi falsað dagsetninguna á
framangreindum skjölum, eða látið
gjöra pað eða verið í vitorði með peim,
er pað hafa gjört, og pað pó ekki er
ómögulegt, að aðrir en peir hafi breytt
dagsetningunni, án pess peir hafi vitað
pað, eða verið í vitorði um pað, pótt
pað á liinn bóginn sé næsta ólíklegt1
að svo hafi verið —, ber að sýkna hina
ákærðu, sem komnir eru yfir lögaldur
sakamanna og eigi áður hafa sætt
hegningu eða dómi fyrir nokkurn opin-
beran glæp —, fyrir ákæru sóknarans
í pessu máli, en eptir öllum atvikum
málsins geta peir ekld komist hjá að
greiða allan af máli pessu löglega leið-
andi kostnað, er peir borgi einn fyrir
báða og báðir fyrir einn.
í>ví dæmist rétt að vera:
Hinir ákœrðu, Jón Ólafsson al•
þingismaður og ritstjóri, og cand. jur.
Quðlaugur Guðmundsson eiga fyrir
ákæru sóknarans í þessu rnáli sýknix
að vera.— Allan af máli pes.su lög-
lega leiðandi kostnað borgi hinir á-
kærðu báðir fyrir einn og einn fyrir
báða.
Dómi þessum ber að fullnœgja
undir aðfór að lögum.“
Máli pessu er af réttvísinnar hálfu
1) Leturbreytinguna höfum vér gert.
Ritstj.
áfrýjað fyrir yfirdóminn og mun meiga
telja víst að pað verði liæstaréttar-
mál.
N á 11 ú r a n.
Eptir Iivan Turgenjew.
Mig dreymdi að eg kæmi inn í stóra
hvelfda höll niðri í jörðunni. Eitt-
hvert jarðljós bar skæra, stillta birtu
um höllina.
I miðri höllinni sat kona tiguleg
mjög, skrýdd grænum skrúða. Hún
studdi hönd undir kinn og var sem liún
væri sokkin niður í pungar áhyggjur.
Eg póttist pegar vita að pessi kona
væri náttúran sjálf og óviðjafnanleg
lotning gagntók mig allan.
Eg gekk nær konunni, heilsaði
henni með hjartanlegri lotningu og
sagði: «Ó móðir allra vor, hvað ertu
að liugleiða. Ertu að íliuga ókomin
forlög mannkynsins, eða ertu að hugsa
um leið pá, sem pað enn á eptir til
hinnar mestu fullkomnunar, til hinnar
æðstu sælu?»
Konan sneri sér hægt við og leit
á mig dökkum ógnaraugum. Yarir
hennar bærðust og nu ð drynjandi, járn-
kaldri rödd sagði hún:
«Eg er að hugsa um hvernig vöð-
var flóarinnar megi fá meira afl, svo
hún eigi liægra með að frelsast frá
féndum sínum. Jafnvægið milli sókn-
ar og varnar er úr lagi — pað verður
að kippa pví við aptur.
«Hvað er petta». stamaði eg út úr
mér, «ertu að íhuga pað? Erum vér
mennirnir pá ekki kærustu hörnin
pín, sem pú metur öllu öðru meir?»
I>að brá allra snöggvast hrukkum
á enni konunnar og hún sagði: «Allar
skepnur eru börn mín; eg ber jafna
umhyggju fyrir peim öllum — og læt
pau svo öll glatast; par er enginn
munur á».
En dyggð — skynsemi — réttlæti?»,
stamaði eg út úr mér aptur.
«j>að eru tóm orð sem mennirnir
liafa», svaraði hún aptur með drynj-
andi járnröddinni sinni. „Eg pekki
livorki gott né illt; skynsemin er
ekkert lögmál fyrir mig og hvað er
réttlæti? — eg gaf pér lífið — eg tek
pað aptur frá pér og gef öðrum
pað — ormar og menn eru alveg hið
sama fyrir mér. En pú, ver pú pig
svo lengi, sem pú getur og láttu mig
í friði“.
Eg ætlaði að svara aptur—pá drundi
jörðin og skalf — og eg vaknaði.
Hvað skyldi eg lnigsa nm ? ...
Eptir Iwan Turgenjew.
Hvað skyldi eg hugsa um pegar