Suðri - 31.12.1884, Blaðsíða 2

130
\
innan loka febrúarmán. ár hvert
fjrir hið næst umliðna ár;
h. í 3. og 4. gr. um innheimtu gjald-
anna pá er pau koma í gjalddaga,
og greiðslu peirra í landssjóð, jafn-
ótt og pau eru innheimt;
c. í 5. gr. um sundurliðun pess, sem
innborgað er í landssjóð, pannig
að skýrt sé tekið fram í bréfum
til landshöfðingjans eða landfóget-
ans, pá er ávísanir eru sendar eða
peningar greiddir, fyrir hvaða ár
og upp í hverja tekjugrein hver
upphæð eigi að koma;
d. í 6. gr. um greiðslu pess, sem eptir
kann að standa af gjöldunum um
leið og reikningurinn er sendur;
e. í 11. og 12. gr. um endurrit af
hinum íyrirskipuðu gjaldabókum.»
Skuli gjaldheimtumenn sæta á-
byrgð fyrir afbrigði gegn ákvörðunum
ofannefndrar reglugjörðar.
J>ess skal getið, að í áislok 1882
átti landssjóður tæpar 100 púsund kr.
útistandandi og í árslok 1883 rúmar
100 púsund kr.
Útflutningur á sjúku fé til Eng-
lands. Sendiherra Danakonungs í Lon-
don hefur skrifað utanríkisráðherranum
danska, að á Englandi sé mjög ná-
kvæmt eptirlit haft með pví, hvort
kláði finnist í fé pví, sein fiutt er frá
Islandi til Englands til sölu og getið
pess, að finnist kláðavottur á einni
kind í heilum sauðfjárfarmi, pá sé
hann pegar í stað allur skorinn niður,
en ef petta kæmi opt fyrir, gæti pað
staðið mjög fyrir prifum verzlun peirri
á lifandi sauðpeningi, sem á er kom-
in milli íslands og Englands. Lands-
höfðinginn skorar pví í bréfi 9. p. in.
á amtmennina að leggja fyrir lögreglu-
stjórana að áminna bændur um að
selja eigi til útflutnings nema full-
lcomlega heilbrigt fé.
Kennslutími yfirsetukvenna hjá
landlækni. Með bréfi 15. p. m. hefur
landshöfðinginn eptir að hafa leitað
álits amtsráðanna og borið málið undir
landlækni ákveðið að kennsla í yfir-
setufræði hjá landlækni skuli liér eptir
fara fram tvis\ar á ári og skal kenn-
slutíminn byrja 1. apríl og 1. október
ár hvert.
Styrkur til prófs í sjómannafræði.
Eáðlierrann hef'ur veitt Eriðgeir Hall-
grímssyni 200 kr. styrk til að taka
próf í sjómannafræði.
Prófastur skipaður. Biskup skip-
aði 28. f. m. síra Pál ólafsson á Prests-
bakka prófast í Strandaprófastsdæmi.
Látinn merkisbóndi. Eptir punga
og langa legu andaðist 7. júlí p. á.
Magnús Einarsson bóndi í Dagverðar-
nesi í Dalasýslu. Hann giptist Jó-
hönnu Kr. Jónasardóttur 1844 en lét
ekkert barn eptir sig á lífi. Hann
mátti telja gáfumann og var hinn
frjálslyndasti maður í öllum greinum,
einnig í trúarefnum. Svo mikið góð-
menni var hann, að hann var almennt
talinn með meiri bjargvættum í sínu
héraði og ól upp 7 fátæk börn til
fullorðins ára, sem honum fórst við
eins og bezti faðir. Hann varð efna-
maður 1 búskap sínum, pvíhannsýndi
í öllu ráðdeild og útsjón og mátti
sannarlega í mörgu heita fyrirmynd
annara.
Aflabrögð. í syðri veiðistöðunum
hér sunnanlands hefur talsvert fiskast
á jólaföstunni. Inn- nesjamenn brugðu
sér pangað suður tveim sinnum «í
túra» og fiskuðu vel frá 60—130 í
hlut af stútung og ísu. Seinustu vik-
urnar hefur verið með öllu gæftalaust.
Fyrirlestur. Kétt fyrir jólin hélt
Dr. með. Jónassen tvö kvöld alpýðleg-
an og fróðlegan fyrirlestur um bygg-
ingu og beinagrind mannsins. Fyrra
kvöldið seldi hann innganginn fyrir
50 aura fyrir manninn og gaf ágoðann
til að gleðja með fátæklinga hér 1
bænum um jólin. Síðara kvöldið gaf
hann innganginn, til pess að fátækl-
ingar, sem eigi hafa ráð á að sjá af
skildingum, gætu heyrt fyrirlesturinn.
J>etta er svo mannúðlegt og fagurt,
að pví er vert að halda á lopti til
verðugs heiðurs Dr. Jónassen, sem iðu-
lega sýnir liver bjargvættur hann á
ýmsan hátt er fátæku fólki.
Yfirlýsiiig.
í 50. bl. |>jóðólfs p. á. hefur fóto-
graf Sigíús Eymundsson ritað meið-
yrðagrein um mig, sjálfsagt í hefnda-
skyni fyrir pað sem eg hef ritað um
skuggamyndirnar.
Eyrir dómstólunum skal fótografinn
fá að standa fyrir máli sínu um pað,
hvernig eg hafiverið «á mig kominn»
og önnur meiðmæli í grein sinni, eg
skal að eins taka pað fram í eitt skipti
fyrir öll að Mormónabók Eiríks á
Brúnum hef eg aldrei séð hvorki
prentaða eða óprentaða, svo eg get af
peirri ástæðu illa hafa «búið hana í
hendur prentarans», eins og eg heldur
aldrei hef átt neitt við Eirík pennan
að sælda, hvorki smátt eða stórt, hvorki
«sýningar» eða annað, pó eg sjálfsagt
álíti hann í alla staði langtum heiðar-
legri mann en Sigfús Eymundsson.
Að endingu get eg pess, að s v o
lítillátur er eg ekki að fara að slcatt-
yrðast við — hann Sigfús Eymunds-
son.
Reykjavík 30. desbr. 1884.
Gestur Pálsson.
Til almennings.
Læknisaðvörun.
J>ess hefir verið óskað, að eg segði
álit mitt um «bitter-essents», sem hr.
C. A. Nissen hefur búið til, og ný-
lega tekið að selja á Islandi og kall-
ar Brama-lífs-essents. Eg hefi kom-
ist yfir eitt glas af vökva pessum.
Eg verð að segja, að nafnið Brama-
lífs-essents er rajög villandi, par eð
essents pessi er með öllu ólíkur liin-
um egta Braraa-lífs-elixír frá hr.
Mansfeld-Bulluer & Lassen, og pví
eigi getur liaft pá eiginlegleika, sem
ágæta hinn egta. J>ar eð eg um
mörg ár hefi haft tækifæri til, að sjá
áhrif ýmsra bittera, en jafnan komizt
að raun um, að Braraa-lífs-elixír frá
Mansfeld-Bullner & Lass«n er kosta-
beztur, get eg ekki nógsamlega
mælt fram með honum einnm um-
fram öll önnur bitterefni, sem ágætu
meltingarlyíi.
Kaupmannahöfn 30. júlí 1884.
E. J. M E L C I 0 R
læknir.
Einkenni hins óekta er uafnið C.
A. NISSEN á glasinu og miðanum.
Einkenni á vorura eina egta
Brama-Iífs-elixír eru firmamerki vort
á glasinu, og á merki-skildinum á
miðanum sést blátt ljón og gullliani
log innsigli vort MB & L í grænu
lakki er á tapppanum.
Mansíeld-Bullner & Lassen.
sem einir búa tll hinn verðlaunaða
Brama-lífs-elixír.
Kaupmannahöfn.
Fundizt hefur á öskjuhlíð í októ-
bermánuði poki með ýmislegu fatadóti
í, og getur réttur eigandi vitjað pess
til mín undirskrifaðs mót pví að borga
pessa auglýsingu.
Digranesi, 8. .desember 1884.
Magnús Guðmundsson.
Hérmeð auglýsi cg, að eg frá nýj-
ári 1885 sel ferðamönnum allan greiða,
gistingu og beína og hey handa hest-
um, án pess að skuldbinda mig til að
veita gestum allt pað, sem peir kynnu
að biðja um, eða veita annan greiða
en pann, sem kringumstæður leyfa í
pað og pað skipti.
Klett í Kollafirði í Barðastrandarsýslu,
7. nóvembcr 1884.
fórður Arason.
peir sem enn þá skulda fyrir
þennan árgang „Suðra“ eru vimam-
lega heðnir að gjöra skil sem allra-
fyrst til útgefandans.
Kitstjóri og ábyrgðarmaður:
Gestur Pálsson.
Útgefandi og prentari:
Einar pórðarson.