Fjallkonan - 13.08.1887, Blaðsíða 1

Kemr út þrisvar á mán-
uði, 36 blöð um árið.
Árg. kostar 2 krónur.
Borgist fyrir júlílok.
FJALLKONAN.
Vald ima r Asmu nda rson
ritstjóri þessa blaös býT
1 Þingholtsstræti og er
að hitta kl. 3—4 e. m.
24. BLAÐ.
REYK.TAVÍK, 13. ÁGÚST
1887.
Alþingi Frumvörp þessi hafa enn bæzt við: um breyting
á 15. gr. stjórnarsbrárinnar um tölu þingmanna i efri og neðri
deild alþingis (B. Kr. og J. Ól.; lætr vera 15 þingmenn i efri
deild enn 21 í neðri deild) ; um þegnfræðslu (J. Ól); um linun
að helmingi á lausafjár og ábúðarskatti (Arnlj. Ól. o. fl.); um
seðlaútgáíu landsbankáns (J. Ól.); um unglingakenslu (Ó. Br.
og Þorv. Kier.). Þessi frumv. ern fallin, auk þeirra er áðr er
getið: um heyforðabúr og heyásetning í ed.; um afnám 5. gr.
í o. br. 31. maí 1856 (um skyndilán embættismanna) í ed.; um
þegníræðslu í ed.; um viðaukalög við lög 29. febr. 1884 um
lyfjasölu smáskamtalækna i nd.; um seðlaútgáfu og seðlainn-
lausn landsbankans í ed.
Lög frá alþingi. Þessi trumvörp eru afgreidd sem lög;
1, lög um stækkuu verzlunarstaða, á Eskifirði, 2. um að umsjón
og fjárhald Flateyjarkirkju í Þingeyjarsýslu og Ingjaldshólskirkju
í Snæfellsnessýslu skuli fengin söfnuðunum í hendr; 3 lög um
breyting á landamerkjalögunum (frestrinn til að fullnægja á-
kvæðum þeirra lengdr um tvö ár 4; lög um veiting og sölu á-
fengra drykkja, er hljóða svo:
1. gr. Enginn má selja áfenga drykki nema kaupmenn, veit-
ingamenn og lyfsalar.
2. gr. Yeitingamenn einir, þeir er vínsöluleyfl bafa, mega
selja vínföng eðr áfenga drykki til neyzlu á staðnum.
3. gr. Enginn kaupmaðr má eftirleiðis selja vinföng eðr á-
fenga drykki í smærri skamti enn hér segir:
a) vín í flöskum með lakki eðr innsigli fyrir: 3 pela minst í
einu.
b) brennivín, romm, cognac, púnsextract eðr þvílíka drykki
(spirituosa): 3 pela í einu.
c) öl á tré-ílátum: V4 tnnnu; öl á flöskum: 5 þriggjapela-flöskur
eða 10 hálf-flöskur (l'/a pela fl.).
Lyfsalar mega þvi aðeins í smærri skömmtum selja, að það
sé eftir læknisforskrift.
4. gr. Staupagjafir og önnur ókeypis vínveiting mega eigi
tram fara í sölubúðum kanpmanna eða i vöru-geymsluhúsum.
5. gr. Nú selr kaupmaðr vínföng, og er þeirra neytt í bans
húsum án hans leyfis, þá verðr hann sekr um ólöglega vínveit-
ing, ef það er á hans vitorði eða atvik liggja svo til, að hann
hafði ástæðu til að gruna, að þeirra yrði þannig neytt, nema
hann sanni, að hann hafi gjört það, sem í hans valdi stóð, til
að koma í veg fyrir það.
6. gr. Nú vill maðr öðlast leyfi til að veita áfenga drykki
til neyzlu á staðnum og selja vinföng í smærri skömmtum, enn
í 3. gr. er ákveðið, þá skal senda hreppsnefndinni í hreppi þeim,
er í hlut á, skriflega bæn um það, og skal hún bera málið
undir atkvæði hreppshúa á hreppskilaþingi; þarf meiri hluta
atkvæða hi'eppsbúa þeirra, er atkvæðisrétt eiga í sveitarmálum,
til að veita leyfið, og ákveða jafnframt skilyrðin fyrir því, og
auk þess samþykki meiri hluta hreppsnefndar og sýslunefndar
og staðfesting amtmanns. í kaupstöðum skal leggja málið fyrir
almennan fund atkvæðishærra hæjarmanna, og þarf atkvæði
meiri hluta tundarmanna og meiri hlnta bæjarstjórnarinnar til
að samþykkja leyfisveitinguna, enda sé að minsta kosti ’/a at-
kvæðisbærra bæjarbúa á fundi, og verðr amtmaðr að staðfesta
svo að gilt sé. Aldrei má slíkt leyfi veita nema þvi fylgi skylda
til a<I hýsa ákveðna tölu ferðamanna og selja ferðam. nauðsynlegan
heina. Fyrir leyfið greiðist 50 kr., er að hálfu renni í sveitar-
sjóð, að hálfu í sýslusjóð, enn í kaupstöðum að ölluí bæjarsjóð.
Lcyfisvi itingin og skilyrðin skulu upp borin til atkvæða í
einu lagi. Liggi fleiri tillögur fyrir enn ein, skal þá fyrstupp
hera er síðast kom fram 0. s. frv.
Leyfið nær að eins til 5 ára í senn, og má amtmaðr eftir
tillögum hreppsnefndar (eða í kaupstöðum bæjarstjórnar) taka
leyfið af veitingamanni, ef hann brýtr reglur þær eða skilyrði,
sem honum eru sett.
7. gr. Nú selr eða veitir veitingamaðr áfengan drykk ung-
lingi innan 16 ára aldrs, og varðar það 25—100 kr. sekt i
fyrsta sinni, í öðru sinni 50—200 kr. sekt, enn missi veitinga-
leyfls, ef sami maðr brýtr oftar.
8. gr. Euginn námsmaðr á skólum, er standa undir umsjón
landstjórnarinnar, verður hér eftir skyldaðr til með dómi eða
neinni löglegri þvingun að borga áfenga drykki, sem hann kann
að fá til láns, og eiga skuldir, sem npp frá þessu verða þ&unig
til komnar, engan rétt á sér að lögum.
9. gr. Brot gegn 1. gr. laga þessara varða sektum frá 10
til 100 kr. í fyrsta sinni, og tvöfaldist lægra takmarkið við
ítrekun hverja (i annað sinn 20—100 kr., i þriðja sinn 40—100
kr. 0. s. frv.). Hafi sá sveitaverzlunarleyfi, er brýtr, má svifta
hann verzlnnarréttindnm í fyrsta sinn, enn í annað sinn skal
þeim, hversu sem á stendr, fyrirgert.
Brot gegn 2. gr. varða sekum frá 25 til 250 kr. í fyrsta
sinn, enn síðan 50 til 500 kr. Réttindi til að verzla með á-
fenga drykki missir sá jafnan, er brýtr i 2. sinn, og má svifta
liann þeim í fyrsta sinn, et ástæða þykir til, hvort sem hann
er kaupmaðr, sveitaverzlunarmaðr eða lyfsaii.
Sömu hegningu varða brot gegn 3.—5. gr.
10. gr. Þeim manni, er mist hefir verzlunarleyfi með áfenga
drykki fyrir brot gegn lögum þessum, má eigi veita aftr leyfi
til verzlunar fyrr enn 5 ár eru liðin frá þvi, er hann misti
leyfið, enda hafi hann eigi orðið brotlegr við lög þessi síðustu
5 ár.
11. gr. Nú hefir maðr mist verzlunarleyfi sitt og fengið það
aftr, og skal þá fyrsta brot hans þar eftir teljast sem brot í
annað sinn.
12. gr. Sektir gegn lögum þessum renna að hálfu í sveitar-
sjóð eða hæjarsjóð, þar sem brotið var framið, enn að hálfu til
uppljóstarmanns. Nú verðr brotið eigi sannað án þess upp-
Ijóstarmaðr beri vitni, og fellr þá hans hluti einnig til fátækra-
sjóðs. Enn eigi missir hann rétt sinn til hálfra sekta, þótt
hann beri vitni í málinu, ef brotið verðr fullsannað með öðrum
vitnum eða gögnum.
13. gr. Mál út af brotum gegn lögum þessum skal höfða og
reka sem opinber lögreglumál.
5. Lög um síldveiði félaga í landhelgi.
1. gr. Fiskiveiðar í landhelgi mega félög eigi reka, er þegnar
annara ríkja eiga lilut í. Þ6 mega hlutafélög reka síldveiðar
í landhelgi, ef meir enn helmingr félagsfjársins er eign þegna
Danakonungs, og félagið hefir heimilisfang á íslandi, og stjórn
þess er skipuð þegnum Danakonungs, enda sé að minsta kosti
meiri hluti þeirra heimilisfastr á islandi.
2. gr. Áðr enn hlntafélag tekr til starfa, skulu samþyktir
þess sýndar lögreglustjóra, þar er félagið liefir heimilisfang
eðr og veiðistöð, svo og breytingar, er síðar verða gerðar á
þeim, og skulu lögreglustjórar gæta þess, að þær séu lögum
samkvæmar, og hafa eftirlit með því, að lögum þessum sé fylgt.
Að öðru leyti eru slík félög, að því er fiskiveiðar snertir, háð
landslögum um fiskiveiðar í landhelgi.
3. gr. Með brot gegn lögum þessum skal fara eftir reglum
þeim, er gilda um almenn lögreglumál; varða brotin sektum frá
20—400 kr., er renna í landsjóð, og skal hið ólögmæta veiði-
fang, eða þess virði, gert upptækt, og falla til landsjóðs.
6. Lög um að nema úr gildi lög 16. desbr. 1885,
er banna niðrskurð á hákarli í sjó milli Geirólfsgnúps
í Strandasýslu og Skagatáar í Húnavatnssýslu á
tímabilinu frá 1. nóv. til 14. april: ,.Frá 1. jan.
1888 skplu lög 16. desbr. 1885, er banna niðr-
skurð á hákarli í sjó milli Geirólfsgnúps í Stranda-
sýslu og Skagatáar í Húnavatnssýslu á tímabilinu