Fjallkonan - 28.09.1887, Page 3
FJALLKONAN.
115
sinni til að færa Danadrotningu heillaóskir á 70. af-
mælisdegi hennar 7. þ. m. — Dánir eru í Danmörk
hinn frægi skáldsagnahöfundr M. A. Goldschmidt, 68
ára (í ágúst), og annar skáldsagnaritari Tomas Lange
(í þ. m.) 58 ára.
ÞÝZKALAND. Vilhjálmr keisari fór 10. þ. m. til
Stettin til að vera við liðskönnun. Var á orði, enn
þó óvíst, að Vilhj. keisari og Kússakeisari mundi
finnast áðr Kússakeisari færi heim. — Krónprinsinn
þýzki á góðum batavegi. — Kaþólskir menn hafaátt
mikinn fund í Trier og haft stór orð um viðreisn
og aukningu hinnar rómverk-kaþólsku kirkju; kváðu
nauðsyn til bera, að endrreisa liið veraldlega ríki
páfans, et' hann ætti að geta beitt til hlitar andlegu
valdi sínu. — Nýdáinn er Werder, einn aí hinum
frægu hershöfðingjum Þjóðverja.
FRAKKLAND. Þar var ein herdeild (17. herd.)
„móbiliséruð“ (losuð eins og til herferðar), og hafa
Þjóðverjar engan gaum gefið því. Annars láta Frakkar
ekki sem friðlegast. Eftir herdeildarkönnuna var
haldið samsæti í Villefranche; skorti þar ekki snarp-
ar ræður, og töluðu ræðumenn um að hefna á Þjóð-
verjum og kváðu Frakkland vígbúið. Svo er og
sagt, að Frakkar hafi virkjagerð með höndum við
skörð nokkur á Jura-fjöllum, í nánd við smáborgina
Gex, og er það beint á móti Vínarsamningnum.
ENGLAND. All-róstusamt er nú á írlandi. Einn
lögregluforingi þar var fyrir skömmu laminn og síð-
an skotinn af flokksmönnum þeim er nefnast „mána-
sveinar" (moonlighters). í Michelstown á írlandi urðu
og óspektir nokkurar, er taka átti æsingamanninn 0.
Brien fastan, sem kærðr var fyrir að hafa æst leigu-
liða mót lögunum. Var þá haldið lýðmót mikið í
bænum, og beinzt að lögreglunni með grjótkasti og
stafsliöggum; þá var lögregluliðinu skipað að skjóta,
og vóru drepnir þrír menn af lýðnum, enn allmargir
særðust af livorumtveggja. Þetta kom til umræðu í
neðri málstofu, og réttlæti stjórnin aðgerðir lögregl-
unnar með því að hún hefði átt hendr sínar að verja.
— 5. þ. m. brann leikhús í Exeter í Engl.; kvikn-
aði í því meðan á sjónlciknum stóð og fórust þar
inni yfir 150 manna af áhorföndum og auk þess fengu
margir meiðsli. — 16. þ. m. varð járnbrautarslys mik-
ið nálægt Doncastor á Englandi; rákust á tværjárn-
brautarlestir og biðu 22 menn líftjón enn 80 lim-
lestust.
BOLGARÍA. Bolgaríumálið er við sama. Bis-
marck og þýzka stjórnin láta vinsamlega við Rússa
stjórn, og þykjast sýna eftirlæti í öllu, enn Rússland
er tortrygt, og alt af orð liaft á samdrætti með
Rússum og Frökkum. Nýtt ráðaneyti er nú komið
saman í Bolgaríu. Til orða hefir komið, að Rússar
sendi hershöfðingja, Ernroth að nafni, sem erindreka
til Bolgaríu, líkt og Kaulbars fyrrum. Eftir seinustu
fregnum leit svo út, sem Bismarck mundi skerast í
Bolgaríumálið. Þýzkr konsúll í Rustschuk liafði ver-
ið ærumeiddr í bolgarisku blaði, og lét þá þýzka
stjórnin, þrátt fyrir það að meiðyrðin vóru tekin
aftr, erindreka sinn spyrjast fyrir hjá Tyrkjastjórn
hvort hún væri því mótfallin, að þrír þýzkir járn-
barðar væru sendir inn i Svartahaf til Bolgariu-
stranda.
ASÍA. Uppreisnin í Afgan var ekki sefuð er síð-
ast fréttist. Varð fyrir skömmu bardagi milli liðs
emírsins og uppreistarmanna; særðir og drepnir um
500. Fregn liefir og komið frá Kabul, að rússnesk-
um og afgönskum liðsmönnum (frá Herat) hafi lent
saman í smáorustu.
AFRÍKA. Fregnir hafa borist af ferðum Stanleys
12. júli; hafði honum gengið allvel til þess tima.
N.-AMERÍKA. 15.-17. þ. m. héldu Bandarikja-
menn hundrað ára minningarhátið stjórnarskrár sinn-
ar (frá 1787). Hátiðin var lialdin í New York, og
vóru þar saman ríkisstjórar úr öllum áttum, innlend-
ir embættismenn og umboðsmenn útlendra stjórna
auk annars manngrúa. Cleveland forseti hélt snjalla
ræðu í byrjun hátiðarhaldsins og talaði sér í lagi um
framfarir alþýðunnar. Þar fór fram sýningarganga
(prósessía) fimm mílna löng. og vóru í henni 30,000
manna, 3000 hestar og 300 stórvagnar, hlaðnir ýms-
um þeim undrum framfaranna í verknaði og listum.
sem Ameríka hefir framleitt á 100 árum. Milli hinna
einstöku hópa i sýningargöngunni gengu 150 flokkar
af söngmönnum.
íslenzkr sögubálkr.
Þáttr af Jóni Indíafara.
(Niðrlag). J6n dvaldi lítinn tima A Bessastöðuni tijA höfuðs-
manni og reið síðan með lionum til alþingis. Fanu hann |iar
marga at liöfðingjum landsins: Gisla Hftkonarson og Hallðör
Olafsson lögmenn, Ara Magnfisson og Björn og Þorleif Magn-
ússonu. Buðu þeir honuin og ýmsir fleiri til vetrvistar og tók
liann því boði af Birni Magnítssyni á Bæ á Rauðasandi. Var
liann hjá honum vetrinn eftir, enn brá sör um haustið norðr í
ísafjarðarsýslu að finna frændr og vini. Hann var Jiá 34 ára
að aldri, enn 22 er liann fór úr landi, og liafði verið erlendis
11 ár.
Höfuðsmaðrinn veitti Jóni ævilangt afgjald þriggja jarða á
Reykjastriind, Ingveldarstaða. Ilaðasfaða og Skarðs, og var ár-
legt afgjald þessara jarða 14 ríkisdalir. Vóru þessar jarðir í
veiting Ingjalds á Reykjum á Miðfirði; helt Jón þeim í 2 ár,
enn siepti þeim við Ingjald 1628, af því lionum þótti kostnaðar-
samt að ná afgjaldiuu úr slíkri fjarlægð, enn vildi ekki fara
laugt frá ættingjum síuum.
Þessi tvö ár (1627—28) dvnldi Jón bjá ættingjum sínum og
ýmsnm höfðingjum : Ara Magnússyni, Jóni próf. Arasyni, Sæ-
mundi Árnasyni, Magnúsi Arasyni og Gisla Hákonarsyni. Auk
þess var liann í áríðandi senditerðum milli Ara sýslumanns og
höfúðsmanns, einkum út af óspektum milli tveggja enskra lier-
skipa og frakknesks hvalveiðamanns, er fengið bafði konungs-
leyfi til hvalveiða hér, og út af athæfi tyrkneskra víkinga, er
gerðu ýmsan óskunda hér við land 1627. Jóu var sendr til
Bessast.aða ; þegar suðr kom, var hinn mesti ótti og uggr í fólki;
| höfðu þá Tyrkir nýlega rænt í Austfjörðum, í Vestmannaeyjum,
og í Grindavík 12. júní. Þegar Jón kom til Bessastaða var
þar viðbúnaðr mikill hjá höfuðsmanni. Þar vóru ýmsir sýslu-
menn og aðrir embættismenn, er vóru að ftnna höfuðsmann.
Hafði hann beðið þá að halda kyrru fyrir hjá sér, og auk þess
safnað nokkuru liði ; enn fremr liafði hann heimt 3 kaupför inn
j á Seilnna, eitt úr Keflavík, annað úr Hafnarfirði, þriðja úr
Hólminum; lágu þau á Seilunni ásamt skipi höfuðsmanns. Höt-
uðsmaðr hafði og gert ráðstatanir til að verja Tyrkjmn land-
j göngu um öll Suðrnes. Þegar Jón hafði verið eina nótt á
! Bessastöðum og var búinn til ferðar vestr með það erindi frá
höfuðsmanni, að fá ensku herskipin til að lemja á Tyrkjannm,
komu bæði víkingaskipin að Hafnarfirði og lögðu síðan inn á
Seiluna. Skipaði þá höfuðsmaðr Jóni og frönskum mönnum, er
með honum komu vestan, að fara í skansinn, ásamt fleiri mönn-
! um. og skjóta af fallbyssunum, enn höfuðsmaðr og margir menn
með honum tóku sér hesta og riðu í hópum þar í grend með
I stengr í höndum. Sýndist Tyrkjum þá ekki vænlegt til
í landgöngu, er glóði á látúnssöðla riddaraliðins. Vóru
I þeim þá send skot nokkur, bæði úr virkinu og af skipunum,