Fjallkonan - 12.01.1898, Page 1
Xemr út um miðja viku.
Árg. 3 kr. (erlendis 4 kr.)
Auglj singar ódýrar.
,L3._____________________
FJALLKONAN.
Gjalddagi 15. júlf. TTpr*
sögn skrifleg fyrir 1. okt.
Afgr.: Þingholtsstrœti 18.
«eXV, 1—2. Reykjavtk, 12. janúar. 1898.
’LÆ: —-
-i, IVEeð því að ég hefi komizt að því,
Úff piltr sá, sem bar Fjallkonuna hér um
bæinn frá því í oktðber og til ársloka,
og bjó blaðið út í nærsveitirnar, muni
hafa leyst starf sitt mjög illa af hendi,
syo að margir af kaupendunum hafi ekki
fengið blaðið, bæði hér í bænum og í
nærsveitunum, verð ég að biðja hina
heiðruðu kaupendr að láta mig vita, hve
mikið þá vantar af blaðinu, og verða
þeim þá send þau blöð sem þá vantar.
Framvegis vona ég að útsending
blaðsins verði viðunanleg.
Útgef.
myadum í vönduðum útlendum
myndablöcíum, sem prentuð eru á
fínasta pappír og með sérstöku
bleki, enda hafa kaupendr svo
tugum eða hundruðum þúsunda
skiftir. Enn í fréttablöðum ætti
íslendingum að duga samskonar
myndir, sem öðrum þjóðum þykja
fullboðlegar í slíkum blöðum.
Eigi að síðr muu ^útgefandi
þessa blaðs reyna að vanda mynd-
irnar svo sem kostr er á hér á
vera með minna mðti. Sjávarafli hefir
reynzt mjög misjafnlega; bátfiski brást
að mestu við Faxaflða, einkum vegna
yfirgangs botnverpinga; segja þð reynd-
ustu fiskimenn, að talsverðr fiskr hafi
verið í Faxaflða í snmar, enn þá vant-
aði líka menn að stunda afiabrögðin.
Bátfiski hefir annars verið rýrt hvarvetna
við landið, enn þilskipaafli í betra lagi.
Yerzlunin hefir orðið með erfiðasta
mðti víða um landið, eða í þeim héruð-
um, þar sem fjársala er meginþáttr verzl-
Fjallkonan.
Þetta 1. tölubl. Fjall-
konunnar 1898 á að sýna,
hvernig efainu verðr hag-
að í blaðinu framvegis.
Það hefir verið auglýst
áðr, að blaðið veitti ekki
viðtöku greinum umstjórn-
mál, og var þá í ráði, að
um það efni kæmi ekki
í blaðið nema ritstjórnar-
greinir einar. Nú er þó
horfið frá því aftr, og verða
teknar í blaðið aðsendar
greinir um stjórnmál, ef
þær eru vel samdar og
stuttar.
Af þessu blaði má sjá,
að letrið er miklu smærra
enn áðr, og muaar þessi
letrauki jafnmiklu sem
blaðið hefði verið stækk-
að um þriðjung að papp-
írnum og verið með hii\u
stærra meginmálsletri.
Myndir þær sem lofað
hefir verið munu koma í
blaðinu, enn fyrst um
sinn er ekki hægt að prenta vand-
aðri myndir í blaðinu, enn al-
ment gerist í útlendum fréttablöð-
um. Beri menn t. d. saman mynd-
ir í enskurn fréttablöðum, eða
dönskum fréttablöðum, sem hér
eru kunnari, svo sem í „Poli-
tiken", „Aftenposten“, „Avisen“,
og munu menn sjá, að þær eru
ekki vandaðri enn myndir í Fjall-
konunni. Myndirnar í Fjallk.
hafa annars oft verið vel prent-
aðar, og standa ekkert á baki
landi, og fá hæfilegri pappír til
myndaprentunar, ef kaupendr óska
þess og sýna blaðinu skilvísi og
velvild.
Árið sem leið.
Að veðráttufari var árið sem leið
meðalár; vetrinn í fyrra frá nýári og
vetrinn nú til nýirs hefir verið fremr
mild vvðrátta, cnn sumarið var votviðra-
samt og vorið kalt. Heyskapr hefir því
víða orðíð rýr, og keybirgðir munu nú
unarinnar; þó heppnuðust til-
raunir þeirra Zöllners og Vída-
líns að seljafé í Iendingarstað
á Englandi vonum betr, enn
fjársala á Frakklandi og í
Belgíu, sem nú hefir verið
reynd í fyrsta sinni, gekk
miðr. (ÞesB var getið í haust
í þessu blaði, að hinn helzti
fjárkaupmaðr í Belgíu hefði
farið til Noregs til fjárkaupa,
enn Norðmenn hættu við að
selja féð, er þeir spurðu um
aðflutninginn frá íslandi).
Á alþingi því sem háð var
í sumar, kom fram ný miðlun-
arstefna („ valtýskan“), sem fekk
fylgi nær helmings þingmanna,
enn eftir öllum veðrmerkjum
virðist svo sem þessi nýjasta
hreyfing í þessu máli muni
brátt hjaðna niðr. — Af mál-
um þeim er þingið leiddi til
lykta eru einna merkust lög
um læknaskipunina og lög um
að koma á gagnfræðakenslu
við lærða skólann í Reykjavík
og auka kensluna við gagn-
fræðaskólann á Höðruvöllum, sem lengi
hafa verið í undirbúningi; sömuleiðis
ráðstafanir þingsins í samgöngumálinu,
sem þó er ofsnemt að lofa að óreyndu.
Bókagerð hefir verið með minna
móti, og er Iíklegt, að hin mikla fjölg-
un blaðanna dragi úr útgáfu bóka, og
spilli þannig viðgangi eiginlegra bók-
menta. — Ekki virðist alþýðu, að hin
nýju blöð skari fram úr hinum eldri í
neinu, nema sum þeirra í persónulegri
illkvitni og fólslegum rithætti yfirleitt.