Fjallkonan - 15.02.1898, Blaðsíða 3

/
15. febr. 1898.
FJALLKONAN.
27
jiá út, ver enn so búna, með kvenfðlk-
inu; Bigaði á hesta þeirra, sem hlupu út
í myrkrið óvissa vega. Þá kuklarinn sá
þetta, hverjar ðfarir þeir höfðu fengið,
hleypr hann út í kirkjugarðinn og læzt
ætla að vekja upp draug og hleypa hon-
um á hana og föður hennar, og leggst
niðr á eitt leiði; hún þrífr strax renglu,
sem við hendina var, og Blær henni á
bakhluta rhans og mælir þesaum orðum:
„Þann djöful, Bem þú og þínir fylgjarar
hugsa að hleypa á mig, kyrset ég hér
með í ykkar hjörtum". Hann vildi ei fleiri
höggva bíða, og stóð það snaiasta á fætr
af sinni vondu bænagerð, og bað þá að
taka hana höndum og gera henni ráð-
ning. Enn þeir svöruðu þá: „Sú skömm
og afspurn skal aldrei eftir oss liggja,
að við gerum henni nokkurt mein, heldr
skulum við hafa verðugan skaða í heim-
gjald. Hér er af osa fundinn sá stærsti
karlmannshugr í konu brjósti". Gáfu
[þeir] henni þá ríkisdai, enn hún sótti
þeim brennivínshorn; akyldu síðan að, og
komu þeir ei þangað oftar. Hér sjást
þau fornu ærlegheit, mitt i hryðjuverk-
unum, og hvílíkr kvenskörungr hún var.
Eitt barn átti hún um þessar mundir,
er sáiaðist strax, og var síðan aldrei við
karlmann kend. Hún var mér bezt af
systkinum mínum, af því ég átti bezt
við skap hennar að nema og læra af
henni, að ég ei taii [um] hvað vænt
henni þótti um mig, þá ég var í skóla
kominn. Hún bað mig að láta heita eft-
ir sér, og ber Guðný dóttir mín nafn
hennar, enn alt so lengi ég var ei bú-
inn að því, og þá fyrir mér lá að reyna
einhverja lukku til sjós eðr lands, dreymdi
mig hana oft áðr. Sama var fyrir Sra
Sigurði föðurbróður minum, meðan hann
lét ei heita eftir Páli karli. — Hvernig
þessu er háttað í náttúrunni veit guð
einn.
Arnessýúu, 8. íebr.: „Nú er fann-
kingja og ísalög yfir öllu hátt og lágt;
er því a!lr fénaðr á gjöf. — Enginn tal-
ar um heyskort enn þá; samt er ekki
ólíklegt, að til þess dragi hjá stöku manni,
ef þessu fer fram, eftir því að dæma
hvað stirt gekk með heyskap síðastliðið
sumar. — Kvef og ýmsir kviilar hafa
gengið yfir sýsluna, enn virðast nú í rén-
un. — Verðlag í verzlunum hér fremr
gott, þegar peningar eru í boði. — Vöru-
birgðir nægilegar, einkum í Lefolii-verzlun
á Eyrarbakka. Stöðugar milliferðir eru
nú frá Stokkseyrar- og Eyrarbakkakaup-
mönnum til Keykjavíkr. Sækja flestir
eitthvað af munaðarvörum. P. Nielsen
lætr sækja síld þangað, er hann geymir
í hinu nýja íshúsi, sem hann lét gera í
sumar, og á að brúka síld þessa um ver-
tíðina, og hyggja margir gott til þess.^—
Bagalega kemr það sér í umferð þeirri,
sem nú er með hesta milli Árnessýslu og
Beykjavíkr, að Hellisskarð hefir verið ó-
fært undanfarinn vikutima, og verðr það
auðvitað þar til breytir um_ veðráttufar.
Para lestamenn nú sunnan undir Eeykja-
felli, hið svonefnda Lágaskarð. Villast
sumii' þeirra drjúgum út af veginum,
sem er óvarðaðr enn þá. Nú fyrir stuttu
lágu þar úti vestr á fjalii stúlka og
tveir bændr austan úr Plóa, Ólafr Jó-
hannesson í Hreiðrborg og Eiríkr Árna-
son frá Þórðarkoti; þeir vóru á suðrleið
með 10—12 hesta; fylgdu þau nýja veg-
inu meðan unt var, enn týndu honum í
kafaldinu og náttmyrkrinu; samt komust
þau með allan farangr og hesta austr af
heiðinnijdaginn eftir. — V onandi er,'.að ekki
verði frestað vörðuhleðslunni með vegin-
innm þangað til slys er orðið.
ísafjarðarsýslu, 28 jan. Veðrátta hef-
ir verið mild og frostalítil, það sem af er
þessum vetri, enn mjög umhleypingasöm
og rosasöm, útsynningar og blotar á víxl;
haglítið orðið víðast uú síðan um miðjan
janúar, enn mátti heita auð jörð til þess
tíma. Hey víða létt og rýr; töður skemd-
ust og víða, og eru því kýr nytlágar og
kostlitlar í vetur.
— Fiskafli hefir venju fremr brugðizt
við ísafjarðardjúp; síld hefir svo sem
engin gengið árið sem leið; smokkveiði
var mikil í vetr, enn lítið aflaðist á hann.
— Bráðapest hefir gengið á mörgum
stöðum, og sumstaðar þar sem aldrei
hefir orðið vart veð þápestfyrri. Hólm-
geir Jensson ætlaði að reyna bólusetn-
ingu, enn hafði ekkert bóluefni sem hon-
um líkaði þegar til átti að taka, enn
sjónaukann hefir hann fengið, svo ekki er
þvi um að kenna. — Politík er hér al-
drei nefnd á nafn, nema það sem Skúli er
að hnoða í Þjóðv—. íshús er verið að
byggja á Dýrafirði 20 X 12 áluir; það
gera nokkrir menn í félagi við Grams-
verzlun (25 kr. í hlut). — Kvefveiki
hefir gengið síðan í haust mjög vond;
margir haft hana 5—6 vikur. Engir nafn-
kendir hafa dáið. — Farið er að sneyð-
ast um vörur hjá smærri kaupmönnum
á ísafirði eftir vanda, enda eru þá hinir
vanir að maka krókinn.
Mannalát í Ameríku. Þessir
íslendingar hafa látizt nýlega í Vestr-
heimi, samkvæmt þeim blöðum að vestan
er komu nú með póstskipinu: Einar Árna-
son í Marshall, Minn., 52 ára gamail, frá
Rjúpnafelli í Vopnafirði. — Bjarni Árna-
són. 48 ára gamall. kvæntr, í Pembina,
N. Dak. — Ungfrú Sigríðr M. Brynjólfs-
soa í Tillamook, Oregon, 30 ára, fædd
að Bólstaðarhlíð í Húnavatnssýslu. —
Margrét Þorsteinsdóttir, ekkja í Selkirk,
Mau. 72 ára, frá Ljósalandi í Vopnafirði.
— Bjarni Árnason, kvæntr maðr í
Winnipeg, á fertugsaldri. — Jósef Ste-
fánsson í Winnipeg, 62 ára gamall, úr
Laxárdal í Dalasýslú. — Eggert Jónsson
við Narrows, Lake Manitoba, Man., sex-
tugr, bjó áðr að Hrafnabjörgum i
Hörðudal í Dalasýslu. — Sölvi Þorláks-
son, ókvæntr í Wínnipeg. — Ása Jó-
hannesson, kona Benedikts Jóhannesson-
ar, bónda að Gardar, dóttir Sæmundar
Eiríkssouar frá Feiisseli, nú að Mountain,
— Jónas Kortsson að Mountain, N. Dak.,
73 ára, úr Köldukinn í Þingeyjarsýsfu.
— Elín Jónsdóttir, kona Gunnlaugs F.
Jóhannssonar, frá Yztábæ í Hrísey á
Eyjafirði, dó í holdsveikisspítala í Nýju-
Brúnsvík. — Ólafr Ólafsson, 83 ára, í
Argyle-nýlendunni, frá Hjalla í Reykja-
dal í Þingeyjarsýslu („ísland“ segir frá
Hjalla í Eyjafirði). — Jón Stefánsson í
Winnipeg, kvæntr, ættaðr af Skógar-
strönd, varð fyrir' járnbrautarvagni og
beið samstunáis bana af. — Ingibjörg
Sigurðardóttir að Gardar, móðir Bened.
Jóhannessonar, bönda þar, á sjötugsaldri.
— Ólafr Jónsson frá Dölum í Fáskrúðs-
firði, móðurbróðr Jóns ritstj. Ólafssonar. —
Vilhjálmr Jónsson frá Strandhöfn í Vopna-
firði. — Þorgrímr Laxdal, af Akreyri.
— Þessir 3 síðustu í Minnesota.
Um ungfrú Sigríði M. Bryjólfsson.
sem getið er hér á undan látinnar í Tilla-
mook City, Oregon, hefir blaði þessu ver-
ið send þessi fráskýring:
Hún lézt 7. ágúst kl. 6 um kveldið á
heimili foreldra sinna. Hún var fædd í
Bólstaðarhlíð í Húnavatnssyslu 21 okt.
1866. Hún var félagi í Oddfellow-regl-
unni og Rebecca-reglunni. Jarðarförin
fór fram 9 s. m. Hennar var mjög heið-
arlega minzt í öllum blöðum bæjarins
Ogrþess getið, að hún hefði verið af ís-
landi og að hún hefði áunnið sér álit og
vinsæld allra sem þektu hana. Frá Re-
bekka-reglunni kom í blöðunum sorgar-
auglýsíng um lát hennar 4 þessa leið:
Með því að dauðinn hefir hrifið frá
oss og úr félagi voru kæra systur vora
Sigríði Brynjólfson, úr hinni stríðandi
stúku vorri til hins mikla sigranda hers,
og með því að vér beygjum oss í undir-
gefni undir vald dauðans, og með öruggu
trausti á guð felurn vérsystur vora vernd
hans sem býr 1 hæðunum —