Fjallkonan - 07.03.1898, Blaðsíða 3
7. marz 1898.
FJALLKONAN.
39
VIÐ LESBORÐIÐ,
Þjóð. og ísaf. liafa orðið nokkuð langorð
um ejðnleikina hér í bænum. Blöðin verða
að vísu að líta eftir þessum leikaraskap.
sem hverju öðru er fram fer i bænum,
enn meðan leikararnir eru ekki komnir
lengra áleiðis í list sinni enn þeir eru,
mun alþýða út um landið láta sig mál
þetta litlu Bkifta. Það er samt allstað-
ar viðrkent, að sjónleikir séu mjög ment-
andi fyrir almenning. Enn ef hér á að
verða nokkuð úr sjónleikalist, ætti að
styrkja svo sem 2—3 efnilega leikendr
til að temja sér leikment erlendis, eins
og Þjóð. hefir lika lagt tii.
Það er annara gott dæmi þess, hve
mikið er að marka dóma fagrfræðinga
vorra, að Isaf. og Þjóð. dæma hvort
þvert á móti öðru um frammistöðu leik-
endanna i „Æfintýri á gönguför“. Þjóð.
segir að frú Stefanía hafi leikið Láru
„með mikilli snild, tilfinningu og við-
kvæmni". Enn ísaf. segir: „Engan sem
að eins hefði séð frú Stefaníu sem Láru
mundi gruna, að hún hefði minstu leik-
gáfu“. Um hr. Þorvarð Þorvarðarson
segir Þjóð. að hann hafi „engan leik-
gáfuneista og sé með öllu óhafandi í
Leikfél. B.víkr“, enn ísafold segir: „Hr.
Þorv. Þorvarðarson lék Ejbæk betr enn
flest eða alt annað, sem vér höíum séð
hann leika,-------enn hann ætti ekki að
leika unga menn“. Þjóð. segir: „Kranz
var mjög vel leikinn af Kr. Ó. Þorgríms-
syni“. ísaf. segir: „Hr. Kr. Þorgr. varð
merkilega lítið úr Kranz;---------venju-
legast stóð hann eins og staur og lé't
sér ekkert skrítið til hugar koma“. Þjóð.
segir, að frú Kranz og assesaor Svale hafi
verið rétt vel leikin, enn ísafold Begir,
að það hafi verið merkiieg fyrirmunun
hvernig frú Kranz lék, og þó hafi alt
verið hátíð hjá assessor Svale; það hafi
verið „eins og maðrinn væri brjáíaðr“.
Hverjum á nú að trúa? Líklega hvor-
ugum.
Fjallk. getr ekki lagt neinn dóm á
þenna leik, því ritstj. hefir ekki séð hann.
„Dgskr“. var fyrir skömmu að hjala
um búskap; leizt henni einna bezt á
svínin til búnaðarframfara. Hún ætiar
„að menn muni komast að raun um, að
svínaræktin er gróðavænieg, ef menn að
eins eiga kost á ódýrri mjólk og ein-
hverjum jarðarávöxtum, er nota má svín-
unum til fóðrs“.
Já — ef svo væri. Danir eru ein-
hverir mestu svíneldismenn, og mjólk er
ódýrari i Danmörku enn hér á landi.
Þar er svínunum gefin undanrenning, enn
það þykir þó ekki svara kostnaði, ef
undanrenningar-ostr gengr út á 12 au.
pundið. — Mais þykir langt of dýr tii
svínafóðrs. — Kartöflur þykja allgóðar,
enn þær koBta ekki í Danmörku Vs af
þvi, sem þær kosta hér.
Af þessu má ráða, að ekkert vit muni
vera i því, að halda að það jsé til vinn-
andi hér á iandi að ala svin á mjólk.
Annað mál er, hvort eigi væri hægt,
að ala svín hér á landi á einhverju ó-
dýrara fóðri. Yíst er um það, að þau
hafa verið létt á fóðrum hér á landi í
fornöld, er svín vóru alin í öllum héruð-
um landsins, enn gagnið af þeim mun
líka hafa farið eftir því.
Satt aö segja mun bændum vorum
standa eitthvað nær fyrst um sinn enn
að stunda svínarækt.
Sum blöðin hér hafa nú að undanförnu
verið að ræða um bjargarskort í Reykja-
vík. „Dagskr.“ og „N.-Ö.“ segjast vita
af heimilum, þar sem fólkið liði sára
hungrsneyð, enn hvorugt blaðið hefir enn
sagt til þeirra, svo að aðrir gætu hjálp-
að. Enn engin almenn bágindi eru hér
nú sem betr fer; munu nú ástæður fá-
tæka fólksins vera heldr betri enn und-
anfarin ár, og er það þakkað fjölgun
þilskipanna.
Veðrid. Siðustu daga hefir brugð-
ið tii þíðu og er vonandi, að hagar komi
upp hér nærlendis, enda er þess þörf,
því margir eru nær heyiausir, bæði hér
í grendinni og austr um sýslur og sömu-
leiðis á Mýrum og í Borgarfirði. — Byr-
ir norðan hefir að sögn viðrað miklu
betr, og munu þar vera nægar heybirgðir.
Aflabrðgð. Góðr afli í Miðnessjð,
svo að margir hafa hlaðið; mikið af afl-
anum er þorskr. — Eimbátrinn „Oddr“
kom inn í Keykjavík á föstudag með
300 af þorski.
Mannalát. Þorbjörn Ólafsson,
bóndi á Steinum í Stafholtstungum, einn
af hinum merkari bændum þar um slóð-
ir, lézt 27. febr., 70 ára. Með konu
sinni Kristínu Gunnarsdóttur átti hann
að eins einn son, Gunnar kaupm. í Bvík.
— Dáinn er og Árni Ghiðmundsson,
bóndi á Hraunsnefi i Norðrárdai, einn af
betri bændum þar. — Ennfremr eru ný-
dánar Jóhanna Jónsdóttir á Ökrum
móðir Arinbjarnar bókbindara í Reykja-
vík og Guðríður Magnúsdóttir í Mun-
aðarnesi (ekkja Eggerts bónda Eínars-
sonar) á 93. ári.
26. febr. lézt Grímr Gíslason, bóndi í
Óseyrarnesi í Flóa, búmaðr mikill og
með stærstu bændum í Árnessýslu.
Druknun. 28. marz druknuðu 4
menn at skipi frá Flankastöðum á
Miðnesi: Símon Benjamínsson frá Hæli
í Eystrihrepp, Jón Stefánsson frá Þjórs-
árholti, Eiríkr frá Kópsvatni og Helgi
Sigurðsson frá Flankastöðum, allir ungir
og ókvæntir. Formanninum, Þórði Jóns-
syni frá Þóroddsstöðum, og 2 hásetum varð
bjargað.
Slys. Ólafr Guðmundsson læknír á
Stðrólfshvoii hafði meiðzt af púðri, sem
hlaupið hafði úr byssu í andlit honum,
enn var á góðum batavegi, er síðast
fréttist.
Séra Ingvar Nikulásson í Gaulverjabæ
var nýlega að sópa upp moði fyrir kú;
hún brá við höfðinu og rak hornið við
auga honum, svo að tvísýnt þykir hvort
hann muni halda þvi.
Verð á nokkrum vörutegundum í
pöntunarfélagi Skaptfellinga árið 1897.
Búgr 200 pd. á 11,35. Búgmjöl 200
pd. á 13,48. Bygg nr. 1 200 pd. á 18,18.
do. nr. 2 200 á 17,06. Hrísgrjón 200
pd. á 20,64. Baunir 200 19,40. Over-
head 200 á 12,76. Kaffi 1 pd. á 0,62.
Export 1 á 0.37. Sykur 1 pd. á 0,23
Rulla 1 pd. 1,45. Þakjárn 4 áln. rifl.
nr. 27 stk. 1,89. do. 3Y2 áln. rifl. nr
27 1,68. do. 3 áln. rifl. nr. 27 stk. 1,40
Steinolía pt. á 0,14. Heílulitur 1 pd. á
0,37. Blásteinn 1 pd. á 0,33. Vefjar-
garn hvítt bl. 1 pd. á 0,81., hvítt óbl. 1
pd. á 0,73, brúnt 1 pd. á 1,05, blátt 1
pd. á 1,19, gult 1 pd. á 1,10, rautt 1 pd.
á 1.16. Grænsápa 1 pd. á 0,18. Sóda
1 pd. á 0,05. 1000 stk. hóffjaðrir á 3,55
Bjól 1 pd. á 1,08. Reyktóbak (gott) 1,32.
Á vörur þær, sem hér eru taldar, er allr
kostnaðr fallinn, nema renta af vörun-
um (vöruverðinu) í 6 mán. 2 V2 % eða
2,50 af hverjum 100 krónum og deildar-
stjóralaun 2% af reikniugsupphæðinni
er hvorttveggja ótaiið með vöruverðinu.
Innlenda vöru verðr ekki sagt um,
því ullin er, eða var þá seinast fxéttist,
óseld; að vísu var eitthvað lítið látið í
félagið af harðfiski og saldist hann rúm-
ar 100 kr. ekpd., og hross voru látin
mörg, enn seldust illa — 54 kr. beztu
hestar, að öl-um kostnaði frádregnum.
L.H.