Fjallkonan - 26.04.1898, Blaðsíða 1

Gjalddagi 15. júU. Upp
sögr skrifleg fyrir 1. okt'
Afgr.: Þlngholtsstrœti 18
Kemr út nm miSJa viku.
Árg. 3 kr. (erlendis 4 kr.)
Anglýsingar ðdýrar.
FJALLKONAN.
XV, 17. Reykjavtk, 26. apríl. 1898.
Sinnuleysi alþingis.
Helzta starfhvers löggjafarþings mun nú vera í
þvi fólgið, að efla atvinnuvegu landsins með hyggilegri
löggjöf, bæta framleiðsluna, greiða fyrir allri verzlun
og útflutningi á innlendum vörum og auka verð
þeirra.
Alþingi íslands heflr oftast haft annað að gera;
það hefir hrúgað upp frumvarpa smælki, sem ekk-
ert hefir orðið búið til úr þlng eftir þing, og rogazt
með stóreflis stjórnarskipunarfrumvörp, sem allir vita
að ekki geta orðið að Iögum að þeirri kynslóð lif-
andi sem nú er uppi og þá að líkindum aldrei, því
sú stjórnarskipun, sem nú þykir bezt hæfa, mun
þykja óhæf eftir 1—2 mannsaldra.
Bráðustu lífsþarfir þjóðarinnar æpa neyðarópi í
eyru þingsins; landbúnaðrinn hefir
beðið stórhnekki; gildustu bændr
verða að hætta búskap, og fyrir-
taksjarðir eru að leggjast í eyði,
því ekkert fólk fæst til að vinna
að heyskap og fénaðarhirðing; það
hverfr alt að sjónum og í kaup-
staðina og lifir þar á vatni og vist-
frelsi. Þessi fólksekla veldr stór-
kostlegri þverrun á allri fram-
leiðslu; af minni fóðrafla Ieiðir að
sjálfsögðu minni fénaðareign og
rýrnun búanna. Ofan á þetta bæt-
ist, að afurðir landbúnaðarins hafa
stórum fallið í verði, svo sem ull,
sem nú er komin í 40 aura, og
lifandi fénaðr, sem ekki verðr seldr
á viðunanlegan markað. Sama er
annars að segja um flestar útflutn-
ingsvörur; þær lækka meir og meir
I verði, og eru sumar lítt seljanlegar. Horfurnar eru
mjög ískyggiiegar, þegar þess er gætt, að flestar
vörur vorar eiga nú að mæta miklu meiri samkepni
á heimsmarkaðinum enn áðr.
Hvar á þetta að lenda?
Alþingi mókar og lætr sig dreyma um íslenzkan
jarl og ráðgjafa í Reykjavík. Enn því finst sér
ekki skylt, að hugsa um hina bágu hagi alþýðunnar,
dettr ekki í hug, að rétta hendina til að styðjahinn
fallanda landbúnað.
Hvað á þingið að gera?
Það á að reyna að hafa hönd í bagga með
verzlun landsins, gera ráðstafanir til að safna skýrsl-
nm um sölu á öllum afurðum landsins, og greiða^fyr-
ir henni. Það á að bæta úr atvinnuvandræðunum
með nýjum verkafólkslögum (sem þörf er á fyrir
löngu) og með því að gera ráðstafanir til að fá fólk
til að flytja inn í landið (ekki frá Danmörku, eins
og stóð í einhverju blaði, heldr) frá Svíþjóð og Nor-
egi og víðar að.
Forseti franska lýðveldisins.
Það er alltítt í Iýðveldunum, að menn af alþýðu-
fólki, eða af hinum lægri stéttum, sem kallaðar eru
(þó engin stétt sé í sannri raun annari æðri), komist
til æðstu valda. Þannig hafa ýmsir af forsetum
Bandaríkjanna verið upphaflega af alþýðufólki eða
iðnaðarmenn.
Svo er líka um forseta franska lýðveldisins sem
nú er, Félix Faure (for). Hann er fæddr í París
30. jan. 1841 og sonr fátæks söðlasmiðs. Hann fekst
fyrst við söðlasmíði í æsku hjá föður sínum, enn
síðar Iærði hann skinnasútun. Eftir það er hann
hafði Iokið iðnaðarnámi sínu komst hann að verzlun í
Havre, og átti það starf
betr við hann. Hann hóf þá brátt
sýslu sjálfr, og stundaði hana svo
vel, að hún hefir nú í veltu svo
miljónum skiftir.
Hann var herforingi í stríðinu
1870—71, og eftir það komst hann
í verzlunarráðið í Havre. — 1881
var hann kosinn á fulltrúaþingið
í Havre. Gerði Gambetta hann þá
þegar að embættismanni í utanrík-
isstjórninni. — 1894 varð hann
varaforseti þingsins og síðan her-
málaráðherra, og 1895 varð hann
ríkisforseti. Hann er hóglátr í
stjórnmálum, sem bezt hæfir ríkis-
stjóra, og hagsýnn í tillögum. Hann
er vinsæll af alþýðu, enda er hann
mjög þýðr í viðmóti, eins og París-
arbúar alment eru.
Útlendar fróttir.
Khöfn, 1. apríl 1898.
Danmörk. Svo fór sem menn bjuggust við:
kosningarnar urðu stórmikill sigr fyrir vinstrimenn.
í hinu nýkosna fólksþingi hafa nú vinstrimenn 63
flokksmenn, hægri menn aðeins 16, sósíalistar 12 og
hófsmenn (moderate) 23. Enn á síðasta fólksþingi
sátu: 55 vinstri, 24 hægri, 9 sósíalistar og 25 hófs-
menn. Yinstri menn eru því nú í meiri hluta, enn
það hefir hingað til vantað til þess að vinstra-
ráðneyti yrði myndað. Við kosningarnar börðust
vinstrimenn og sósíalistar saman sem bræðr, og þess
vegna varð árangrinn svo góðr. Meðal kjósenda fer
vinstrimönnum óðum fjölgandi; Kaupmannahöfn var
t. d. fyrir rúmum 10 árum nær eingöngu hægri,
enn nú kýs bærinn nær eingöngu vinstrimenn og
Pelix Paure, forseti franska lýðveldisins-