Fjallkonan - 07.09.1898, Blaðsíða 3

7. sept. 1898.
FJALLKONAN.
aði Roykholtshver gestunum með fögru gosi. Þá var
sungið „Hvað er svo glatt“ og síðan hélt séra Magn-
ús Helgason ræðu. Þá var sungið “Táp og fjör og
friskir menn“. Síðan var gengið til glímu og reyndu
sig þar margir vaskir drengir. Bezt giímdu Erlend-
ur í Miklholti, Guðmundur bóudi Gíslason á Tjörn,
Hjálmar Jónsson frá Seli í Ytrahrepp og fleiri glímdu
þar vei. Þaðan var gengið í prósessíu ofan í íagr-
anhamradal, og sungið á leiðinni kvæðið: „Ó fögur er
vor fósturjörð“. Þar helt séra Magnús aftur ræðu.
Söngnum stýrði Erlendur í Miklholti. Yegna óveð-
urs g&t ekki orðið af kapphlaupum eða dansi. Mann-
fjöldi var full 500, flestir úr Hreppum, Skeiðum og
Grímsnesi.
Settur hóraðslæknir í Skagafjarðarsýsln í stað Sæ-
mundar Bjarnhéðinssonar Magnús Jóhannsson kand. med. frá
1. október.
Prestaköll laus eða þvi nær: Svalbarð í Þistilfirði,
Hof í Vopnafirði, Þóroddstaður í Kinn (prestur að losna við
embættí), Lundarbrekka (prestur að verða kapellán í Sauðanesi),
Goðdalir (prestur að missa heilsn).
Biskup hefir í sumar vísitérað í Múlasýslum og Austur-
Skaftafellssýslu.
Aflabrðgð lítil á Austijörðum í sumar, en góð sumstaðar
nyrðra, þar til nú síðast allgóð aflavon einkum á norðurfjörð-
unum.
Veðrátta er nú mjög óálítleg fyrir heyskapinn, einkum
siðan september byrjaði, sifeldir óþurkar og rigningar.
Með „Laura“, póstskipinu, kapt. Holm, sem hingað
kom á tilteknum degi 28. f. m., kom dr. phil. Jón Þorkelsson
alfarinn með konu sinni og syni, stúdentarnir Guðm. Bggerz,
Jens B. Waage og Jóhannes Jóhannesson; og 14—15 enskir
ferðamenn, sem brugðu sjer flestir til Þingvalla.
„Laura“ fór síðan aftur 31. f. m. vestur um land og norð-
ur áleiðis til útlanda með fjölda farþega. Þar á meðal til Sauð-
árkróks sýslumaður Skagfirðinga, Eggert Briem, með frú sinni,
til Akureyrar skólastjóri Jón A. Hjaltalín með frú sinni
og fósturdóttur og Sig. Thoroddsen mannvirkjafræðingur; til
Seyðisfjarðar alþm. Jón Jakobsson, að finna föður sinn í Kirkju-
bæ; til Kaupmannahafnar dr. Þorv. Thoroddsen og 6 stúdentar
til háskólans: Bjarni Jónsson, Bjarni Þorláksson, Jón H. Sig-
urðsson, Mattias Þórðarson, Sigfús Einarsson og Sig. Jónsson.
Með „Hólum“ kom fjöldi farþega hingað austan 31. f.
m., auk biskups frú hans og sonur Friðrik ásamt heitmey
sinni Bentínu Björnsdóttur, héraðslæknir Ólafur Torlacius á
Djúpavog, frú Biiet Bjarnhéðinsdóttir, Björn Guðmundsson
kaupmaður í Rvík, Östlund, trúboði, stúdentarnir Einar Gunn-
arsson og Sig. Júl. Jóhannesson, Jón bóndi Ingimundarson frá
Brekku í Núpasveit, og margir fleiri.
Hjúskapur. 30. ág. héldu þau brfiðkaup hér í bænum
Eggert sýslumaður Briem og ungfrú Guðrún Jón3dóttir (t’rá
Auðkúlu). 2. sept. héldu þau hér brúðkaup sitt Ólafur Thor-
lacius læknir af Djúpavog og Bagnhildur Eggerz.
Druknanir. Tveir menn hrukku útbyrðis aí skipinu „Geir“
hér á flóanum 23. f. m. Var annar þeirra hér úr bænum,
ólafur Guðmundsson frá Miðholti, hinn var að austan, Adolf
að nafni frá Stokkseyri. — Með því að það er all-títt, að sjó-
menn detti hér útbyrðis af þilskipum, þykir vel við eiga að
vísa á bendingu hr. Sveinbj. Á. Egilssonar í þessu blaði um
jíflínur’, sem ættu að vera á skipuuum.
Tveir menn druknuðu á Eyrarbakka, er voru þar við út-
139ý'3'
skipun í gufubátinn „Beykjavík", Guðjón Þorsteinsson organisti
og Jón Jónsson; hinn þriðji lézt síðar af afleiðingunum.
24. ágúst fórst bátur í flskiróðri á Borgarfirði
eystra; rakst á skor og brotnaði. Á honum voru 3
menn, forrnaðurinn Sigurður Eiuarsson Straumfjörð,
séra Stefán Sigfússon fyrrum prestur að Hofi í Álfta-
firði og sonnr hans um ivítugt. Formaðurinn drukn-
aði, eu séra Stefán gat bjargað sór upp á skerið og
iét þar fyrirberast og gekk þó sjór yfir það. Sonur
séra Stefáns var syndur og komst á sundi í land,
en meiddist þó nokkuð á hönduni og andliti í land-
tökanui. Síðan gekk h«nn langan veg til bæj&íþrjá
klukkutíma og fékk þar menn til að reyna að bjarga
föður síautn. Var hann þá ena á skerinu og tókst
&ð koœa til hans streng og bjarga honum þanuig.
Dáin 16. f. m. frú Ingibjörg Pétursdóttir, kona séra
Magnúsar Blöndals Jónssonar í Vallanesi, um þrítugt, frá mörg-
nm börnum nngnm, góð kona og dugleg.
Ennfremur ern nýdánir: Hannes Þorláksson, fyrr bóndi á
Axlarhaga í Skagafirði, húsfrú Guðrún Kortsdóttir í Eyrar-Upp-
koti í Kjós, Þórunn Jónsdóttir ekkja Sigurðar Eyjólfssonar í
Múlakoti í Fljótshlíð, Bcnedikt Björnsson bóndi á Búðum í Fá-
skrúðsfirði, Steinunn Bunólfsdóttir ungfrfi í Reykjavík.
Vestmanneyjum, 29. ágúst. Veðrátta hefir verið
hér mjög óhagstæð. Grasvöxtur varð vart í meðallagi söknm
froBtkastsins, er kom í miðjum maímánuði og kom kyrking í
gróður þann sem þá var kominn. Fiskverkun gekk mjög seint
sökum sífeldra óþurka í júní og júlí mánuðum. Lítið var átt
við slátt fyr en 14 vikur af sumri. Hafa fiestir náð töðu sinni
grænni og góðri. Að eins fáir sem eiga nú úti dálítið af hrakn-
ing, vegna þess hve seint þeir slóu.
Hálfan mánuð kringum hvítasunnuna fiskaðist hér mæta
vel, mest alt langa; fengu margir alt að 200 af löngu til hlut-
ar og sumir nokkuð á þriðja hundrað. Síðan hefir verið hér
allfiskilítið til þessa, enda hafa sárfáir getað stundað róðra að
staðaldri. Héðan fóru fáir til Austfjarða í vor að leita sér at-
vinnu. Eru margir þegar gugnaðir á Austurvegsferðum. —
Það var óvanaiegt að sjá hér gufuskipaflota iiggja á „Vikinni“
í sumar. Það voru 8 hvalveiöabátar af Vesturlandi er dvöldu
hér nokkra daga kring um 20. jfilí. Öfluðu þau ekkert um þær
mundir, því þá var hér hvalalaust. Fóru þau svo aftur héðan.
1 byrjun þ. m. (ágúst) komu 2 hvalveiðabátar, „Egil“ og
„Talkna“ og voru hér kringum Eyjarnar fram að 15., og sein-
ast kom 3. báturinn „Leif“. Munu þeir á þeim tíma hafa
drepið og farið með yfir 30 hvali. Var Eyjabúum nú eins og
í fyrra sýnd þessi vaiði en ekki gefia. 10. þ. m. rak hval
hér á Eiðinu um 16 álna langan, er mun hafa losnað úr læð-
ing hvalabátsins „Egil“. Seldist hann á uppboði daginn eftir
nálægt 290 kr. (spikvættin 4—6 kr., rengisvættin 2—3 kr.,
kjöt fáa aura). — 10. s. m. kom „Heimdallur“ hingað með
botnvörpuskipið „Umbria“ frá Hull, erhann fann hér innan við
Eyjarnar í landheigi við botnvörpuveiði. Veiðarfæri voru ónýtt
og sökt fyrir borð að undanteknum botnvörpustrengjum, er flutt-
ir voru í land og seidir daginn eftir við uppboð ásamt öllum
afla úr skipinu (nokkrum þúsundum af ýsu, kola og lúðu fyrir
rúmar 100 kr.). Skipstjóri var sektaður um 1170 krónur. 12.
s. m. náði „Heimdailur" lóðafiskara enskum í landhelgi með
lóðir. Heimdellingar tóku bólia af lóðunum og létu botninn
svo geyma þær, en skipstjóri fékk 54 kr. sekt, og varð að fara
svo heim til sín að fá sér veiðarfæri.
Nú ern fýlaferðir þegar á enda; hafa þær verið mjög stirð-
ar sökum storma og rigninga en slysalitlar. Vegna þess hve
seint var byrjað á fýlaferðum og svo regna óveðráttu tapaðist
allmikið af fýl; og með því að fugl þessi, — sem hefir verið
helztu hlunnindi Vestmanneyja um mörg ár (30 ár) — gengur
alt af smátt og smátt til þurðar, var fýlungatekja með lang-
minsta móti.
Mýrasýslu, 25. ágúst. Tíðin mjög óþurkasöm, mikil
hey úti og sum farin að skemmast. Vegna óþurkanna gengur
heyskapurinn stórum ver en ella, þó nú væri þerrir í nánd til
að bæta úr skák; ella verður eftirtekja bóndans eftir sumarið