Fjallkonan - 07.09.1898, Blaðsíða 4

140
FJALLKO NAN.
XV 35
bágborin í samanburði við tilkostnaðinn. — Laxvríði hefir
næstum algerlega brugðist, svo að fá eða engin dæmi munu til
slíks í manna minnum, t. d. hvað Hvítá snertir. Að eins
örlítill hluti kostnaðar hefir náðst upp“.
ÍSLENZKOR SÖGUBÁLKUR.
Æflsaga Jóns Steingrímssonar,
prðfasts og prests að Prestsbakka.
[Eftir eiginhandarriti. Landsbókas. 182, 4to].
(Frh.)
19. Árið þar eftir, þá eg var á Beynistað, fór ég enn aust-
ur á iand til fiskikanpa. Varð eg onn kunuugri góðum og mis-
jöfuum mönnum, og þó eg fengi nógan fisk keyptan undir
Eyjafjöllum, var hann hjá flestnm þeim svo húsrakr, með öðru
fleiru, að ei gat Btaðið sína vikt þá norður kom; eg varð því
heldur að fara út í Vestmanneyjar, og eiga nndir von með
teppur. Þá komst eg í kunningsskap við þær góðu konur:
Quðbjörgu Pálsdóttur á Keldum og Qnðnýju Þorsteinsdóttnr í
Skógum (er var) höfðingi í allri raun og veru. Áður sálaðist
bað hún mig fyrir börn sín að láta þau ei sín gjalda, því eitt-
hvað af þeim mundí nærri mér verða, hvað og varð þá son-
ur hennar, sra Þorsteinn, varð mér samtíða í Mýrdalnum; gaf
og guð mér þá nóg efni til þess að bjarga honum þá honum
lá á; sakna eg hans enn í dag. ’Betri eru hót enn gjafir£ —
Hinn þriðja höfðingskona er eg komst í viðskifti við og kunn-
ingsskap var sú stórmikla kvinna Jórunn Skúladóttir á Hlíðar-
enda, húsfrú sr. Brynjólfs Þórðarsonar Thorlacius. Eg var til
hans sendr með bréf og reikninga að norðan, þvi klaustrhald-
ari sr. Jón Vigfússon og hann höfðu jarðaafgjaldaskifti. Tjald-
aði eg að kveldi á réttarbakkanum fyrir framan bæinn og ána.
Um sólaruppkomu morguninn eftir var eg kominn á flakk; sé
eg að rýkur heima. Sæki hest minn, tek með mér bréfin og
varningspoka minn og ríð heim. Eldhús var austast af staðn-
um; þaðan sé eg að kemur tii mín vestur fyrir kirkjuna á hlað-
ið öldruð kona, augnfögur, en ófríð að öðru, með óhreint skuplu-
korn á höfði, bláþryktan smádropaklút á höfði og trefil eins
litan um háls, í sortaðri gamall^ og skörnugri hempu með
dökkum kraga, sem brettist með geiflum upp um hálsinn. Skó-
fatnaður var að þessu skapi. Hvort heilsar öðru. Hún spyr
hvaðan eg sé og hvert mitt erindi sé þangað. Eg segist eiga
að færa húsbóndanum bréf og spyr hvort hann Bé á fætur kom-
in, Hún neitar því og Begir það verði ekki fyrr enn um dag-
mál. „En fá þú mér bréfin, eg skal koma þeim til hans“. Eg
neita því og segi: „Mér var uppálagt að fá honum þau á eigin
hönd, og breyti eg ei út af því að forfallalausu, enda sýnist
mér þú vera svo skörnng eldabuska — slæ nú upp á gaman —
að eg vil ei né voga að fá þér þau í hendr“. — Hún hlær við
og segir: „Ekki lízt þér hreinlega á mig; sona eru nú eld-
húskerlingarnar hér, en trúa máttu mér fyrir bréfunum, því
trúað hefði hann mér fyrir þeim“. Eg segi það megi vel vera,
og spyr hana hvað lengi hún hafi hjá þeim góðu hjónum verið.
Húu svarar: „Hér um 60 ár“. „Áuðséð er það, segi eg, að
stórærlega húsbændr átt þú, að þú ert so lengi búin að vera hjá
þeim í Boddan sýsli sem hér kvað vera, enda er einhver nýti-
leg taug í þér, að þú skulir þola hér svo lengi“.
(Framh.).
OTTO MÖNSTEDS Margarine
iáðleggjum vér öllum að r.ota. Það er hið bezta og ljúffengasta
smjörlíki, sem mögulegt er að búa til
Biöjiö þvi œtlQ um
OTTO M0NSTEDS Margarine,
aem fæst keypt lijá kaupinönnunum.
1871 — Jubileum — 1896
Hinn eini ekta
(Heilbrigðis matbitter).
í öll þau mörgu ár, sem almenningr hefir notað bitter þenna, hefir
hánii rutt sér í fremstu röð sem matarlyf og lofstír hans breiðst út
um allan heim.
Honum hafa hlotnazt hæstu verðlaun.
Þegar Brama-lífs-elixir hefir verið brúkaðr, eykst öllum líkamanum
þróttr og þol, scílin endrlifnar og fjörgast, maðr verðr glaðlyndr, hug-
ralckr og starffús, skilningarvitin verða nœmari ogmennhafa meiri
ánœgju af gæðum lífsins.
Enginn bitter hefir sýnt betr að hann beri nafn með rentu enn
Brama-lífs-elixír, enn sú hylli sem hann hefirnáð hjá almenningi.
hefir gefið tilefni til einskisnýtra eftirlíkinga, og viljum vér vara
menn við þeim.
Kaupið Brama-lífs-elixír vorn einungis hjá útsölum.
þeim sem fengið hafa umboð frá oss, sem eru þessir:
Akreyri: Hr. Carl Röepfner.
---- Oránufélagið.
Borgames: Hr. Johan Lange.
Dýrafjörðr : Hr. N. Chr. Gram
Húsavík: Örum & Wulff’s verslun.
Keflavík: H. P. Duus verslun.
---- Knudtzon's verslun.
Reykjavík: Hr. W. Fischer.
Raufarhöfn: Oránufélagíð.
Sauðárkrókr: -------
Seyðisfjörðr: ------
SSglufjörðr: ------
Stykkishólmr: Hr. N. Chr. Oram.
Vestmannaeyjar: Hr. J. P. T. Bryde.
Vík pr. Vestm.eyjar: Hr. Ealldór Jóntson.
Ærlækjarsel: Hr. Sigurðr Gunnlögsson.
Einkenni: Bl&tt Ijón og gullinnhanik einkennismiðanum.
Mansfeld-Búllner & Lassen.
hinir einu Bem búa til hinn
verðlaunaða Brama-lífs-elixír.
Kaupmannahöfn, Nörregade 6.
Brúkuð reiðtygi
hnakka og söðla með ensku
lagi, sel eg mót allri gjaldgengri
vöru íil 30. október næstkom-
andi.
Samúel Ólafsson
söðlasmiður.
r
X verzlun Magnúsar Einars-
sonar á Seyðisíirði fást ágæt
vasaúr og margskonar smekklegar,
fáséðar og vandaðar vörur með
mjög sanngjörnu verði'
Kaupendur „Evennablaðsins"
eru beðnir að afsaka, að ágúst-blaðið
getur ekki orðið sent fyr enn með
landpósti í september vegna fjarveru
útgefandans.
Ullarband
er til sölu í Þingholtsstræti 18.
Einar Oiiiinarssoit^;
tekur að sér að kenna
reiltnms
ódýrt, fljótt og vei.
Leiðarvísir til lífsábyrgðar
fæst ókeypis hjá ritstjórunum og
hjá dr. med. J. Jónassen, sem
einnig gefr þeim, sem vilja tryggja
lífsitt, allar nauðsynlegar upp-
lýsingar.
Útgefaudi: Vald. Ásnmndarson.
F éíagsprentsmiðjan.