Fjallkonan


Fjallkonan - 25.10.1898, Side 3

Fjallkonan - 25.10.1898, Side 3
25. okt. 1898. FJALLKONAN. 167 Bezt er að kenns piltum og stúikum að synda 9—10 ára. Á þeim aldri er hægast að læra þesaa list, og á þeim aldri er líkaminn móttækilogri íyrir heilsubætur þær sem aundinu fylgja; beinin eru mjúkari og vöðvarnir teygjumeiri. Sá sem ofttemur sér aund og baðanir á unga aldri, mun naumaat verða brjóstveikur. Þeir unglingar sem temja sér grúf'usund, fá vel hveift brjóst og þeir bera sig vel; þetta er einkenni á góðum suadmönnum. Bæði brjóst- vöðvarnir og handleggja- og axiavöðvarnir o. fl. vöðvar styrkjast og þroekast við sundiðkanir, og þeir sem þannig fá hvelft brjóst fá siður lungnaveiki. Engia líkamsíþrótt heflr svo jöfn áhrif á allan Iíkamann sem sundið; hoílusta þess er bæði að þakka áhrifum kalda vatnsins á taugarnar og hæfilegu starfi vöðvanna. Látið því unglingana læra suad! Fornleifafélagið. Það heit ársfund sinn 18. þ. m., og var hann heldur fásóttur að vaada. Þeir eru svo fáir, sem láta sér nokkuð hugað um þetta féiag nú orðið. Það var helzt fjör í því fyrstu áriu meðan nýja brumið var á; þá vóru og meiri skemt- anir í félaginu og þyrfti að taka þær upp aftnr og meiri; með öðru móti er naumast unt að fá menn til að halda félagsskap og sækja mannfundi. Forseti, séra Eiríkur Briem, lagði fram reikn- inga félagsins umliðið ár. Átti það í sjóði við árs- iok tæpar 1400 kr. Árbók félagsins er nú að kalla fullbúin, og fylgir henni, í sérstöku riti, ísienzk þýð- ing á ritgerð kapt. D. Bruuns um rannsóknir haus á eyðisveitum og eyðibýlum í ýmsum upphéruðum iand8Íns. Forseti skýrði frá raunsóknum Brynjólfs Jónssonar, sem hefir unnið fyrir félagið þetta ár eins og að uudanförnu. Hana hafði í sumar fengist við ransóknir í Barðastrandarsýslu, einkum samkvæmt Gull Þórissögu. Gróf hann ásamt kapt. D. Bruun í forumannadysjar í Eaykhólasveit, en þar fanst fátt af fornum menjum og hafði verið grafið í þær áður, enn auðséð var, að þær vóru frá heiðni. — Forseti minti á það, að það væri áríðandi, að ranusaka sem fyrst leifar af fornum mannvirkjum, svo sem bygg- ingum, því alt slíkt hjrfi óðum, einkura vegna þess, að menn væru nú alment farnir að stunda jarðabæt- ur miklu meira enn áður, og umrótuðu þannig víða jarðveginum. — Hann talaði og um hver nauðsyn bæri tii að reynt væri að auka tekjur félagsins, svo sem með fjölgun félagsmanna, því að félagið skortir meinlega fé til að gera gagnvænlegar og samstæði- legar ransóknir. Bólusetning við bráðapest hefir mistekist mjög hjá dýraiækninura nú, og er þvi um kent, að bólu- efnið sé of megnt, svo að féð þoli þ.sð ekki. Mest hefir að tiítölu drepist af dilkum. Póstskipið „Laura“ kom &ð vestan í gær. Með henni vóru íúmir 20 farþegar. Áminningarræðu hélt séra Jón Helgason síð&stl. sunnudag tií safnaðarins út af andvaraleysi fólksins og því, að það iéti ginnast af ræðum faískennenda, og mun hann þar hafa átt við adventistann, sálu- hjáiparherinn og kaþólsku prestana. Illa sótt kirkja. Tvo sunnudaga í sumar var talið kirkjufólkið í Reykjavikur dómkirkju, og var það 50—60 manns, flest kvenfólk. Hvorn þenna sunnudag íoru í „reiðtúra“ úr bænum um eðá yfir 200 manas. Davíð 0stlund, adventista trúboðinn, kom hingað í sumar alkominn frá Noregi með konn og börn. Hann hefir iðulega hald- ið hér ræður og fyrirlestra fyrir almenningi. 1 vor gaf hann út bðk eftir E. G. Whito : „Vegurinn ti! Krists“, sem guðfræð- ingar vorir segja að sé hreinn og ómengaður kristindómur, enn fremur rit eftir J. White : „Endurkoma Jesú Krists", og nú fyr- ir skömmu rit, sem heitir „Hvíldardagur drottins og helgihald hans fyr og nú“, og heldur hann j>ar fram helgi laugardagsins í stað sunnudagsins. „Verði ljós“ andmælti þessu riti, og hélt þá hr. Östlund fyrirlestur til að hrinda ummælmn „V.-Liðssins“. Þessi fyrirlestur kemur í N. Ö. í heilu líki. Guðfræðingum vor- um veitir líklega erfitt að deila við adventistann um sunnudags- helgina á grundvelli bibliunnar, þvi hann stendur þar fult svo vel að vígi. Annars mun nú sumum sýnast þetta atriði eigi mjög þýðingarmikið, og að menn megi, eins og karlinn komst að orði, „hafa dagaskifti við drottinn sinn". Sagt er að adventistinn hafi þegar fengið nokkra fylgjend- ur hér í bænum, sem halda helgan laugardaginn og sitja þá við biblíuiestur, en vinna baki brotnu hvern sunnudag. Ariiarfiröi í okt. Helztu fréttir héðan að vestan: Land- búnaður. Tún í meðallagi sprottin, og nýting á töðu viðunan- leg. Engjar sýnu iakari, og nýting á útheyjum hin ailra versta svo horfir líklega til óvenjulegra fóðurvandræða fyrir bross og búpening bænda. Slæmar haustfjárheimtur, og fé óvenjulega rýrt undan sumrinu (því nær mörkust). Að jarðabótnra hefir verið unnið með minsta móti í ár, sömuieiðis að húeabyggingum, og getur það vorið vottur hvorttveggja bæði efnalegrar aftur- farar og vaxaudi deyfðar í landbúuaðiuum. Sjávarútvegur: Framúrskarandi ógæftir fyrir opaa báta, og fátt um fisk, þá sjaldan gefið hefir, og gersamlega síldar laust, að heita má. AI- menningur fengið alla óverulegan reyting af steinbít, smáfiski og ísu. Á öðrum íiskifeng eða afla (heilagfiski, skötu, hákarli o. s. frv.) ekki orð gerandi. Hins vegar hafa flestir þilju- bátarnir aflað nálega i meðallagi, og sumir jafnvel enn betur (má ske með færra móti að tölunni, eu þeim mun vsrani fisk). — Verzlun: AUar íslenzkar afurðir til iands og sjávar í óvenja- lega lágu verði (t. d. kjötverð við Bíldudalsverzlun 12—16 a. pundið eftir gæðum og 26, 34 og 44 kr. fyrir skpd. af isu, smáfisk og stórfiski). Hins vegar er útlendi varningurinn, eink- um nauðsynjavara, i af'arháu verði. Ekkert lánað út úr verzl- uninni, en gengið fast eftir skuldum. Nokkrir helztu menn í Arcarfirði keyptu í félagi nokkuð af vörum sunnan úr Kvík, og mun það hafa dropið þeim drýgst, það sein það náði, enda urðu flestar þær vörur þeim með álögðum kostnaði öllu ódýrari en almennt peningaverð var á þeim 1 Rvík, og sumt að mun ó- dýrara. — Framkvœmdir og mannvirki: P. J. Thorsteinsson & Co. á Bíidudal koyptí síðast liðinn vetur lítinn fiskigufubát (að sögn fyrir kr. 35,000); hefir Thorsteinsson haldið honum út með miklum tilkostnaði, en borið líklega minna úr býtum. Bát- urinn heitir „Huggur“, og var hann um miðjan þenna mánuð búinn að afla alls rúml. hálft annað hundrað þúaund að tölunni, sem megnið er misjafnleg isa og , smáfkkur. Það er því miðnr líkl. vanséð, hvorí Thorsteinsson getur haldið honum út mikið lengur, ef áframháldið blæ3 ekki byrlegar en það sem af er. — Pétur Björnsson, eigandi og akipítjóri þiljnbátsins „Snygg“, er nú langt kominn með mannvirki það, sem hann nokkur undan- farin hauBt hefir unnið að af miklu kappi og með stórum fjár- tiikostnaðí. Það er eiuskonar öldubrjótur eða grjótnes, sem hann hefir hlaðið út í sjó, svo langt sem fyrstu landboðar taka sig upp, en báðumegin nessius er hrein leið og næstum óhult landtaka opnum bátum á hverju sem gengur. Einkum er

x

Fjallkonan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fjallkonan
https://timarit.is/publication/122

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.