Fjallkonan - 01.11.1898, Blaðsíða 4

172
FJALLKONAN.
43.
Dáin 7. okt. frú Helga Austmann, ekkja séra
* Jóns Auatmanns, síðast prests í Stöð. Hún var
merkiskona og dóttir Jóns bónda öunnlangssonar á
Sörlastöðum í Hnjóskadal.
Nýdáin er Guðrún Ólafsdóttir, tengdamóðir séra
Þorkels á Reynivöllum, heiðurskona, um nírætt.
31. okt. lézt hér í bænum Helga Einarsdóttir,
kona Sigurðar Jónssonar bókbindara.
Kvöldskemtun. Gaðœ. Magnússon las upp sögu og
kvæði í Goodtemplarahúsinu á sunnudagskveldið, en J>eir Brynj.
Þorláksson og Gísli Guðnmndsson léku á hljóðfæri.
Feröapistlar.
Eftir Qísla Þorbjamarson.
I.
Það var 24. maí í vor, er ég stóð úti hjá húsi
mínu í Ijómaudi veðri, ferðbúinn austur í Árnessýslu
fyrir „Búnaðarféiag Suðuramtsins", og var að biða
eftir samferðamöcsnunam: verzlunarstjóra Ásgeiri
Sigurðssyni, kaupm. Jóni Þórðarsyni, Mr. Copeland
o. fl. Eftir nokkrar mínútur komu þeir og riðu
í þéttum hóp á hægu skeiði. Klárarnir hringuðu
makkana og bitu í méliu, og var auðaéð, að þeir
vildu gjarnan fara harðara. Ég steig á bak og
slóst í förina. Ferðin gekk vel. Það er mikill
raunur að ferðast nú eða 1892, er ég fór þenna
sama veg. Með þessum nýja vegi hafa verið sett
vegalengdarmerki. steinar raeð metramáli, og eru 5
kilometrar (kílom. er 530 faðmar) á milli. Ég veitti
því eftirtekt, að á hægu brokki er maður um hálfa
klukkustund að ríða 5 kílometra.
Þegar við vórurn komnir inn undir Elliðaárnar,
sá ég reyk upp úr Grafarvogi og datt mér þá í hug,
hvort leirbreaslan mundi vera komin þar á stofn
eða tígulsteinsverksmiðjan, sem oft hefir verið talað
um. í Grafarvogi er afatmiki! leirnáma (smíðjumór),
sem bíður með óþolinmæði 20. aldarinnar.
í þessa leirnámu er sagt að bæjarstjórn Reykja-
víkiu hafi sótt leir, þegar flestir brunnarnir vóru
gerðir í Reykjayík eftir ssmráði við héraðslækninn,
Guðm. Björnsson.
Á veginum frá Rejrkjavík austur yfir Hellisheiði
ber fátt fyrir augun sérlega merkiiegt. Fáir bæir
eru með veginum; fýrst Ártún, þá Árbær, þá Hólm
ur, og svo Lækjarbotnar og síðast Kolviðarhóll.
Landið er á þessu svæði fremur hrjóstugt með stór-
um melaflákum og holtum og mýraaundum í milli,
á sumum stöðum valllendisbakkar og þýfðir móar,
en aftur á öðrum stöðura brunahraun, sem þakið er
gráum mosa víðast, þó sumstaðar sé gróðurlaust.
Ekki lítur út fyrir, að mannshöndin geri mikið á
þeim jörðum meðfram þessum vegi, sem næst liggja
Reykjavík. Þar sjást ýmist litlar eða engar jarða-
bætur, sem telj&ndi sé, jafnvel þótt Bakkus auki að
mun tekjur sumra ábúendanna.
Enginn mun nú efast um, að jarðabætur, og þá
landbúnaðurinn yfirleitt, geti borgað sig vel hér á
landi, ef skynsamlega er að farið, en auðsætt er, að
það ætti að borgasig bezt í nánd við höfuðstað lands-
ins. Ef búnaðurinn væri hér eins og liann ætti að
vera, þá ætti maður daglega að sjá ferhjólaða vagna
renna til Reykjavíkur, hlaðna mjólk, osti, jarðará-
vöxtum og kjöti úr Mosfellssveit, og smjöri, fleski og
nautakjöti úr Árnessýslu o. s. frv. Á góðum kúa-
jörðum, þar sem garðrækt hepnast vel, á að ala svin;
með þvi móti fæst markaður fyrir mjólkina, sem
mörgum verða litlir peniugar úr. Það getur ekki
liðið langt um. áður eÍDhver breyting verður í þessa
átt á búnaðinum, ef vér eigum að halda áfram að
vera í þjóðatölu. Eti vér megum ekki bíða eítir því
aðgerðalausir, heldur reyna að sameina þá krafta
sem vér höfum. Búnaðarfélag Suðuramtsins mundi
að líkindum styrkja tilraunir til svínaræktar.
1871 — Jubileum — 1896
Hinn eini ekta
Brama-lífs-ellxir^
(Heílbrigðis matbitter).
I öl! þau mörgu ár, sem almenningr hefir notað bitter þenna, hefir
han;, rutt sér í fremstu röð sem matarlyf og lofstír hans breiðst út
nm allan heim.
Honum hafa hlotnazt hæstu verðlaun.
Þegar Brama-lifs-elixír hefir verið brúkaðr, eykst öllum líkamanum
þröttr og þol, sálin endrlifnar og fjörgast, maðr verðr glaðlyndr, hug-
rákkr og starffús, skilningarvitin verða nœmari ogmennhafa meir;
ánœgju af gæðum lífsins.
Enginn bitter hefir sýnt betr að hann beri nafn með rentu enn
Brama-lífs-elixír, enn sú hylli sem hann hefirnáð hjá almenningi,
hefir gefið tilefni til einskisnýtra eftirlíkinga, og viljum véí vara
menn við þeim.
Kaupið Brama-lffs-elixír vorn einungis hjá útsölum.
þeim sem fengið hafa umboð frá oss, sem eru þessir:
Akreyri: Hr. Carl Röepfner
---- Qránufélagið.
Borgaraes: Hr. Johan Lange.
Dýrafjörðr : Hr. N. Chr. Qram
Húsavík: Örum & Wulff’s verslun
Keflavík: H. P. Duus verslun.
---- Knudtzon’ s verslun.
Reykjavík: Hr. W. Fischer.
Raufarhöfn: Qránufelagíð.
Sauðárkrókr: -------
Seyðiafjörðr: -------
Siglufjörðr:
StykkÍBhólmr: Hr. N. Chr. Qram.
Vestmannaeyjar: Hr. J. P. T. Bryde.
Vík pr. Vestm.eyjar: Hr. Ralldór Jómson.
Ærlækjarsel: Hr. Sigurðr Qunnlögsson.
Einkenni: Blátt Ijön og gullinn hani á einkennismiðanum.
Mansfcld-Búllner & Lassen.
hinir einu sem búa til hinn
verðlaunaða Brama-lífs-elixír.
Kaupmannahöfn, Nörregade 6.
CB
3
cS
ce
eH
W
S*T*
SB
s
►ö
s
O:
»
S
a
s
3
otd
H H'
301
OtJ.
H’
SQI
WH-
SQ
Ðð
•"5
CF5
P
3
CD
Sö'
Of
cd“
CTQ
: QfQ
—^ r ^
B
ÍO
Of
c=
tr GC
‘H
ö
GC
o —op
crq rS
- Oi
crq
co
cv
a
cn?
90
o-
w
hö
i—i
cc
cr
"-4
o.
f=’
a
o
pr
S
o*
CP
0?
a>
13.
Or
Sh
>
f
w
o
Öí
n
*
_
p: ^
m ____^
g OO
cL co
co
»3
“O
CD

CD
Ps
P
P
P
P
rt-
M
o
SS'
hrj q.
€ $
Ht 5®
CD
P
rt- •
00
s ►
3í B
S d
F p
p*
m
►i
m
o
P